ตั้งแต่กูเด็กๆ แม่กูเอาแบงค์ห้าร้อยพับจนเหลือก้อนเล็กนิดเดียว แล้วยัดไว้ในซอกกระเป๋าตังกู
แม่บอกว่า หัวเด็ดตีนขาด ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ไม่ต้องเอาอีเงินก้อนนี้ออกมาใช้
ทุกวันนี้กูก็ยังเก็บอีแบงค์ห้าร้อยก้อนนี้อยู่ ทั้งๆ ที่ตอนเรียนกูเคยไม่มีจะแดก เคยต้องเดินกลับบ้าน

อีไหนจะมาแย้ง จะมาค้าน จะมาด่ากู ด่าแม่กู
กูก็ยังยืนยันว่า เงินเก็บฉุกเฉินติดบัญชี คือสิ่งที่ต้องมีค่ะ

ถ้ายังเด็ก มีเงินเก็บน้อย กูยังพอเข้าใจได้
แต่อีแก่หมอยหงอก ที่มาร้องแรกแหกกะเชอ ว่ามีหนี้ ไม่มีเงินเก็บนี่ กูหมดคำจะพูดค่ะ

.

แนะนำเพิ่มเงินเดือนครู

ที่ยังน้อยกันอยู่

จะได้เหลือไว้เก็บด้วย

.

.

.

.

.

สงสัยไปก็ไม่ทำให้กะเทยควายหน้าผีแบบมึงได้เป็นข้าราชการชั้นสูงหรอกค่ะ อีกะเทยสัตว์นรกหน้าโง่

โดยเฉพาะพวกชะนี เสื้อผ้าอย่างขี้ ๆ ต้อง Robinson

กระเป๋าอย่างต่ำต้อง Coach

มือถือต้อง iPhone รุ่นล่าสุดก็ อิออน เฟิสช้อย ฯลฯ

จะให้ใช้มือถือจีน เสื้อผ้าตลาดนัดก็ไม่ได้ เพราะอิจฉาเด็กนักเรียนบางคนที่ใช้ของแพงกว่า

รถยนต์ถ้าจะไม่ให้ตกเป็นขี้ปากเพื่อนครู และเพื่อนแม่ ก็ต้อง Civic ขึ้นไป

ไหนจะบางรายจะต้องส่งเงินให้พ่อแม่ที่บ้านนอก เพื่อรักษาหน้าครอบครัว

เพราะพ่อแม่เอาไปคุยโวไว้เยอะ ว่าลูกได้บรรจุ เงินเดือนเยอะกว่าลูกบ้านนั้นบ้านนี้ ฯลฯ

อาชีพนี้อยู่ยากนะคะ ทุนนิยมมันยั่วยวน เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้