อดีตมักจะสะท้อนความเป็นจริงในปัจจุบันและอนาคตชาวจีนถูกราชวงศ์จีนกดขี่ เลยหนีออกนอกประเทศ พอหมดจากยุคราชวงศ์จีน ก็ต้องมาหนีการปกครองของคอมมิวนิสต์จีนอีก คลื่นอพพยชาวจีนโพ้นทะเลเลยเยอะมาก
อย่างช่วงต้นยุครัตนโกสินทร์ คือยุคที่คนจีนก็ถูกกดขี่โดยกษัติย์จีน ในอาณาจักรจีน ชาวบ้านอดยาก ไม่ได้รับความเป็นธรรม พวกนางก็หนีตายมาสยาม
สยามตอนนั้น กษัตริย์ ศักดินา ก็กดขี่ประชาชนชาวสยามเอง ไม่ให้อิสระในการใช้ชีวิต และใช้ประโยชน์จากไพร่และทาสชาวสยาม เพื่อสร้างความร่ำรวยให้ตัวเอง แต่กษัติย์ ศักดินาไทย กลับให้อิสระกับชาวต่างชาติเต็มที่ เพราะต้องการจะค้าขาย
คนสยามเองถูกสักเลก ตีตราบนแขน ให้เป็นไพร่ เป็นทาส ทำงาน จ่ายภาษีโหดๆ ใช้แรงงานโหดๆ ป่วยตาย ก็โยนศพทิ้ง ไม่สนว่ามึงกินอิ่มไหม ได้เรียนไหม เมื่อก่อนไม่มี concept เรื่องแบบนี้ คนปฎิบัติกับคนด้วยกันโหดร้ายป่าเถื่อน ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะค้าขายทำธุรกิจ ชาวสยามเป็นได้แค่ไพร่และทาส
ในขณะที่ชาวจีนอพยพมาในสยาม มีอภิสิทธิ์และโอกาสในการค้าดีกว่าชาวสยาม คนจีนไม่ต้องถูกเกณฑ์เป็นไพร่ เป็นทาส มีเวลาทำการค้าได้ตลอด และคนจีนเสียภาษีน้อยกว่าไพร่ชาวสยามหลายเท่า
คนจีนไม่ต้องเข้าสังกัดมูลนายกรมกอง เหมือนไพร่ ทาสชาวสยาม ยิ่งทำให้มีอิสระในการเดินทาง และเปิดโอกาสให้คนจีนเริ่มเข้ามาเป็นพ่อค้าในเมือง ระหว่างเมือง และถึงระดับระหว่างประเทศ
สมัยรัชกาลที่ 2 ตลาดสินค้าไทยร้อยละ 90 นี่อยู่ในประเทศจีน ในบรรดาสินค้าที่นำเข้าจากต่างประเทศ ก็เป็นสินค้าจีนมากที่สุด สะท้อนการผูกขาด ขณะที่การค้าระดับระหว่างเมืองก็เป็นคนจีนที่ทำการค้า เพราะไพร่ไทยมีไม่สิทธิ์ค้าขายเหมือนคนจีน ต้อง เข้าเดือน หรือทำงานให้หลวง
ผู้ปกครองสยามโปรชาวจีนขนาดนั้น เสียงขจรไกล ไปถึงจีนแผ่นดินใหญ่ ทำให้คลื่นอพยพคนจีน ยิ่งหลั่งไหลเข้ามาในไทย เพราะคนจีนหนีการกดขี่ จากกษัตริย์จีนมาเหมือนกัน มาหาโอกาสที่ดีกว่าในไทย
อัตราการเพิ่มจำนวนของคนจีนก็เพิ่มขึ้น ปลายรัชกาลที่ 2 มีคนจีน 440,000 คน พอปลายรัชกาลที่ 3 มีคนจีน 1,100,000 คน
แม้ว่าระบบไพร่จะถูกยกเลิกในปลายสมัยรัชกาลที่ 5 แต่คนจีนก็ได้เปรียบกว่าคนสยาม เพราะรากฐานฝังลึก ทั้งประสบการณ์ ทั้งคอนเนคชั่นที่สั่งสมมาเป็น 100 ปีบนแผ่นดินสยาม
เมื่อพิจารณาองค์ประกอบพื้นฐานประกอบด้านสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจ สังคม ตั้งแต่อดีต ชี้ให้เห็นว่าสภาพเหล่านี้ทำให้คนจีนสามารถต่อยอดความร่ำรวยได้ดีกว่า คนสยามเองเสียอีก
คนสยามเป็นพลเมืองชั้นสองในประเทศตัวเองมาโดยตลอด
ตั้งแต่อดีต คนสยามไม่ใช่ไม่อยากทำมาหากิน หรือขี้เกียจ แต่ส่วนหนึ่งนั่นก็เพราะระบบแบบไทยตั้งแต่อดีตมันออกแบบมาให้พวกเขา (คนไทย) เป็นได้แค่ทาส และไพร่ เป็นแรงงาน ชาวนา ไม่ได้ลืมตาอ้าปาก