มันต้องเริ่มที่ศีล 5 บริสุทธิ์ ถ้าศีลไม่บริสุทธิ์ไปเจริญสมาธิร้อยปีก็ไม่ได้มรรคผลอะไรต้องรักษาศีลยิ่งกว่าชีวิต สมาธิที่เกิดมันถึงเป็นสัมมาสมาธิ และปัญญาที่ถูกต้องจึงจะเกิดได้
และต้องหาเป้าหมายในการปฏิบัติธรรม ว่าเราปฏิบัติไปเพื่ออะไร
ถ้าหาไม่เจอก็เหมือนเฮลิคอปเตอร์ที่เติมน้ำมันเต็ม บินขึ้นไปแต่ไม่มีจุดหมายปลายทาง
บินขึ้นบินได้ก็จริงแต่สุดท้ายไปไหนหล่ะ ก็ตกลงที่เดิมเพราะไม่มีจุดหมายให้ไป
การปฏิบัติธรรมต้องมุ่งตัดสังโยชน์ 10 เป็นหลักนี่คือเป้าหมายที่ต้องไปให้ถึง
ขั้นแรกตัดสังโยชน์ 3 ข้อแรกให้ได้ก่อน คือคิดว่าชีวิตนี้ต้องตายแน่ เคารพพระรัตนตรัยจริง
คนที่จะเคารพพระรัตนตรัยจริงนี่เขาดูกันที่ศีล เขาไม่ดูที่คำพูด คนไหนศีลยังขาดตกบกพร่อง
นั่นยังเคารพพระรัตนตรัยไม่จริง คนไหนศีลบริสุทธนี่แปลว่าเคารพจริง
เคารพพระพุทธเจ้าจริง เคารพพระธรรมจริง เคารพพระอริยสงฆ์จริง
และปรารถนาพระนิพพานเป็นที่ไป แค่นี้ตัดสังโยชน์ 3 ได้แล้ว เป็นพระโสดาบันได้