เกิดไม่ทันเที่ยวยุค 80 แต่พอเดาออกจ้า
ยุคนี้ทำอะไรก็ตามโซเชี่ยว ทำเหมือนๆกันหมดมันน่าเบื่อ
สมัยก่อน แต่ละคนคงรับความหลากหลายในตัวตนอย่างจริงๆ (ถึงแม้จะไม่แสดงออก)

ว้าย คิดถึงฟรีแมนอีดอก ป้าเดย์ยุคนั้นสนุกมากเรอดมากโชว์ฟรีแมนก็เริดมาก ก่อนหน้านั้นก็ยุคครัวสีลม ร้านอยู่ข้างๆฟรีแมนนั้นก็ดังมากยุคนั้นสนุกจริงคะ ซ.2ยุคนั้นมีแต่ตัวแม่เก๋ๆๆคะเพลงก็เริดมากยุคนี้ ไคลี่มินอร์กเปิดทีไรกะเทยดิ้นเอาตาย แม้แต่ผับ อตกก็บูมสนุกมากยุคนั้นสนุกกว่าซอย2ยุคนี้อีก ไหนจะแยกลำสาลีผัวหน้ารามรัชดาอีดอกเยอะมากจริงๆสาเกคอกวัวโอ้ยซ่าน่ากฌเริดๆๆ โอบิลลิสตึก9ชั้นเดินหีขวิดแต่บรรยากาศดีเวอร์บาบิลอนก็เริด พวกแคมฟร็อกก็สนุกชิบหายยุคนั้นส่องควยกันคึกคักมากผัวบาร์หลังสวนเอยเริดๆทั้งนั้น

ตัดมายุคนี้เพิ่มไปซอย2มาวันเสาร์ที่ผ่านมาเบื่อมากคะเอาตามตรง

อีดอกผับชายหญิงใครทันยุคRCAช่วงพีคมั้งอีดอกสุดจริงๆนะทั้งถนนคนแน่นมากคนเริดๆทั้งนั้นนางแบบคนในวงการมีแต่เก๋ๆเริดๆ

จริงๆพวก gen X ก็น่าจะเปิดบาร์เล็กๆสำหรับเกย์สูงวัยให้พบปะสังสรรค์กันนะคะ เปิดเพลงยุค 80s-90s มีโชว์จาก Drag queen แบบรุ่นเก่าๆ ทำบรรยากาศแบบบาร์ยุคนั้น แบบเมืองนอกที่มีคลับบาร์สำหรับคนแต่ละช่วงอายุ

ช่วงนี้กลับอิสาน เลยเข้าแต่ตะวันแดงกับไปหมาดูหมอลำ

ทำไปทำไมคะ ไม่เข้าใจจริงๆ เหมือนคนมีปมนะ

ถ้ายุค 2000s คิดว่าไม่ยากค่ะ เพราะมีห้อง Chat ไว้นัดเหมือนกันตั้งแต่ยุค Pirch98 / ICQ ช่วงนั้นมีเวปไว้นัดเดทด้วยค่ะ แต่น่าจะคนวัยทำงานเล่นกันมากกว่า แต่ต้องลุ้นเหมือนกล่องสุ่ม ว่าตรงกับในรูปรึเปล่า
ช่วง 2004-05 ยุค Hi5 MSN Skype Camfrog เล่น Cam ส่องหน้านัดเจอเป็นปกติแล้ว ไม่ต่างจากยุคนี้

สามสี่ทุ่มขับมอไชไปเที่ยว แต่เสือกดันไปเจออาจารย์ที่สอน

หนีไม่ทัน ต่างกันต่างเมินหน้าหนีกัน

พอตกดึกๆนึกว่าตลาดนัด รถยนต์จอดยี่สิบสามสิบคันเต็มข้างทาง คนเดินไปมาเต็มไปหมด

ช่วงนั้นการนัดพบในสถานที่เอ้าดอค่อนข้างฮิต

ยุคนั้นอินเตอร์เนตเพิ่งบูมในไทย ร้านเนตเปิดกันเกลื่อนไปหมด เก็บค่าเล่นเนตชั่วโมงละสิบบาทสิบห้าบาทแล้วแต่ความหรูของร้าน ป้าก็เข้าไปนั่งเล่น Pirch98 ในร้านเนตแหละค่ะ มองซ้ายมองขวาก็เกย์วัยยี่สิบกว่าทั้งนั้น ส่วนใหญ่เรียนใกล้จบแล้วจึงมีเวลามาหาคู่นัดบอด บางคนลงทุนเล่นกล้ามซะอลัง จะได้เตะตาคู่สนทนาเมื่อยามแรกพบ คุยผ่านเพิร์ชไปซักพักก็เริ่มถามไถ่กันแล้ว ต้นอยู่ร้านไหน อ๋อ ปากซอยเหรอ เราอยู่ร้านกลางซอยเดี๋ยวเดินไปหาน้า แล้วต้นก็เดินส่ายกล้ามลงบันไดไปเจอ ถ้าต้นไม่กลับมาก็คือจูงมือไปหาที่เยกัน แต่ถ้าเจอตัวจริงแล้วผิดความคาดหวัง ต้นก็จะกลับขึ้นมาเล่นเพิร์ชต่อเพื่อหาคนใหม่

ที่ห้อยมากับเพิร์ชในยุคนั้นก็คือ Netscape ป้าชอบมากกับการท่องเวบต่างๆผ่านตัวนี้ ก่อนที่ IE จะมาไล่ที่ Netscape กระเจิงไป

พังเคยวิ่งหนีกะเทยแก่เพราะนัดแล้วไม่ตรงปกมันตามถึงหอค๊า น่ากลัวมากแล้วมันไม่ถอยด้วย
แล้วพังอยุ่หอชายตามเคาะถึงห้อง ขนาดนัดหน้าเซเว่นนะ

ป้าก็งงว่าเอ็งจะวิ่งไปไหน เห็นลิปสติกหล่นจากกระเป๋ากางเกงสีช็อกกิ้งพิ้งค์ของเอ็ง ไอ้เราก็อุตส่าห์หวังดีจะเก็บส่งคืนให้ อีห่าเสือกวิ่งหนีตับแล่บยังกะเล่นหนังบ้านผีปอบอยู่ ครั้นจะเก็บไว้ใช้เองก็ไม่ไหว ลิปสีเม็ดมะปรางแบบนี้ทาแล้วเหมือนคนแดกยาฆ่าหญ้าจนปากเริ่มเขียวคล้ำอมม่วง

นี่ทึ่บ้านให้กินแบบเม็ดหรือแบบเปียกคะอายุยืนจัง

ยูทูปก็เพิ่งเข้ามาเองแทบไม่มีคอนเท้นท์
คุยโทรศัพย์ก็ไม่ได้แบบนี้สมัยนั้นช่วง80ปลาย-90 ใช้แพคลิ้ง

คนมันก็เลยออกมาพบปะสังสรรค์กันข้างนอก ชีวิตสมัยนั้นเลยเจอเพื่อนมากกว่าเจอพ่อแม่

สมัยนั้นมีหลายช่อง ช่วงอีปุรชัยผับปิดเที่ยงคืนอีดอก

มีบางช่วงปิดล่อไปตี4ตี5นั่งแดกเหล้าปอกุ้งเผายันเช้าสนุกตายห่า

สมัยนั้น ห้องเกย์ จะไม่ได้เขียนตรงๆว่าเกย์นะ

ชื่อห้องแชท จะขึ้นด้วย คนหล่อตามด้วย ชื่อจังหวัดนั้นนี้

คนหล่อกรุงเทพ คนหล่อเชียงใหม่ คนหล่อขอนแก่น

ภายในห้องคนหล่อมีแต่กะเทยค๊า

แบบเดียวกับที่ บุพกาหรี่ ของเธอทานอะค่ะ

ลุงให้บุพการีทานแบบนี้หรอคะ

พยายามให้ข้าว เนื้อ ผักบ้างนะคะ

อย่าให้ทานแต่หญ้า

.

.

.

.

.

.