พวกไม่รู้จริงชอบยุ่งจังเลยนะคะ นังนอกคอก

ค่ะ เรียนจนจะจบเจอรุ่นพี่นับคนได้ เอาอะไรมาแน่นแฟ้น ช่วงโควิดหายหัวหายหอยเรียนออนไลน์กันหมด ชั้นไม่นับถือใครทั้งนั้นค่ะ

โดน รีไทร์ ไม่นับนะคะป้า

เวลาจุฬาฯ อยู่ด้วยกันเขาจะมีสังคมของเขา เพราะมันเติบโตมาแบบเดียวกันไง แต่มันก็แบ่งกัน
บางอย่างนะ เช่น ฐานะ สังคมพ่อแม่ อาชีพพ่อแม่ คณะที่อยู่ สังเกตบางคณะจะดูหยิ่งและปิดตัว บางคณะ open มาก บางคณะดูแล้วเหมือนเด็กต่างจังหวัดมารวมตัวกัน บางคณะก็ไม่เก่งมาก สิ่งที่มันทำให้อยู่รวมกันได้ คือมันเรียนมาพร้อมกัน สติปัญญาใกล้เคียงกัน พออยู่กลุ่มเล็กมันก็เลยใกล้กัน ไว้ใจกันเพราะกุกับมึงก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ ยกเว้นจนมากหรือต่างคณะ

ม.อื่น ๆ ที่กุเห็น ๆ ว่า เด็กคาแร้กเตอร์ชัดก็มีพวกวิศวะพระจอมเกล้า ขนาดตุ๊ดกับผู้ชายยัง
สนิทกันเลย จากการสังเกต ถ้า ม.ไหนเลือกอาจารย์วิศวะเป็นพระจอมเกล้า ก็จะพระจอมเกล้า
เกือบหมด (ดูวันรับปริญญาฯ อ.ใส่สีแดงทุกคนทั้งคนจบป.โท ป.เอก) บางคณะก็จบจุฬาฯ
เกือบหมด บางคณะก็ธรรมศาสตร์เยอะ บางคณะก็เอแบคเยอะ มันดูที่วัฒนธรรมและความรู้

กุเห็นเยอะเลย พวกสังคมศาสตร์อินดี้วิพากษ์แม่งก็ชอบเป็นกลุ่มธรรมศาสตร์กลุ่มนี้จะ openกว่า
จุฬาฯ แต่ก็ดูแรง ๆ ถ้าเป็นเอแบคก็เป็นลูกพ่อค้าตี๋ ๆ หน่อย แม่งก็คุยกับกลุ่มเดียวกันหรือบาง ม. จะบอกว่าเมืองไทยมันมีเรื่องความรู้แล้วก็เรื่องสังคมด้วย (สังคมลูกคนจีน นักธุรกิจ)

เอาจริงเมื่อก่อนกุก็ไม่สกรีนคนคบหรอก แต่ตอนหลัง เดือดร้อนมาก เงินหาย ของหาย เจอคน
ตอแหลเป็นไฟ บางคน ม.ดังก็ไม่แคร์สื่อทำตัวแรง ๆ ถ่ายรูปอะไร (ส่วนใหญ่พวกลูกคนจีน
นักธุรกิจข้าราชการอนุรักษ์นิยมเก่า ๆ ไม่ค่อยเป็น) กุเลยเริ่มคิดได้ ใครว่าจบที่ไหนก็ได้ เรียนที่
ไหนก็ได้ ชนชั้นวรรณะไม่สำคัญไม่จริง บาง ม.การันตีความรู้ บางม.การันตีมารยาท
บางม.การันตีเรื่องภาษา มึงคุยกับเด็กพวกนี้ ใช้ชีวิตอยู่กับมันสักพัก จะเห็นลักษณะร่วมบางอย่าง

บาง ม. และบาง วิทยาเขต การันตี ความชายแท้ ความแมน ความควยใหญ่ ความควยดำ
อันนี้กุ คิดว่า หลาย ๆ คนก็คงมีประสบการณ์กันมาแล้ว...

กุเห็นหลายคนมาเรียน ป.โท ดูแล้วไม่ใช่ตัวตนของมึงน่ะ แล้ว ป.ตรี ปี1 2 ดูเป็นตัวจริงของมึง
มากกว่า ป.โท มันปรับมาแล้ว ทั้งหน้าตา เงินทอง การวางตัว สังเกตสิ ป.โท ไม่ค่อยสนิทกัน
ทั้ง ๆ ที่ทำงานด้วยกัน ประสบการณ์ก็เยอะกว่า แต่มันโมมาเยอะแล้ว.