มึงยอมรับความจริงเถอะ ในโลกนี้ มันมีอะไรเด่นดังในแง่ดีและไม่ดี คนจะจำคนควยใหญ่
และคนควยเล็ก พอ ๆ กับจำคนหล่อและคนหน้าขี้เหร่ได้เสมอ คนกลาง ๆ ก็ไม่มีใครจำ
เท่าไหร่ ซึ่งแม่งก็คือคนส่วนใหญ่นั่นแหล่ะ ที่เขาเรียกค่าเฉลี่ยอาชีพหมอแม่งเก่งจริง จากสติปัญญาและความขยัน เราต้องยอมรับความจริง ในโลกนี้
ทุกประเทศเขายอมรับแต่ละอาชีพไม่เท่ากันหรอก หมอ อาจารย์มหาวิทยาลัย บัญชี
ไอที วิศวะ ใคร ๆ เขาก็มองว่า ต้องเก่งระดับหนึ่ง เขาถึงเชื่อใจไง แม้แต่ฝรั่งเขาจัด
อันดับอาชีพ อาชีพพวกนี้ก็ติดตลอด
มันมี บางโรงเรียน พยายามจะบอกว่า ทุกคณะเท่ากัน เรียนที่ไหนก็ได้ ดีทุกที่ แล้วก็เอา
รูปเด็กทุกคนไปแปะเท่ากัน ๆ แบบที่เห็นเวลาไปเลือกตั้ง ทั้งคณะ ทั้งมหาวิทยาลัย จนดู
รก ก็อย่างที่รู้ คนที่เขามอง เขาก็จำแต่เด็กที่เรียนเก่ง เรียนคณะดี เรียนม.ดัง เด็กหน้าตาดี
สิ่งที่เราควรทำคือ ยอมรับตัวเอง พยายามหาโอกาสให้ตัวเอง ลดความเหลื่อมล้ำให้ได้
มันเป็นไม่ได้หรอกที่คนจะเหมือนกัน ผู้ชายบางคนหล่อขาวแต่ควยเล็ก บางคนหล่อน่ารัก
ควยโตแต่โง่ บางคนเรียนเก่งแต่เสือกจน บางคนเรียนไม่เก่งแต่เสือกขายของออนไลน์เก่ง
ถ้ามึงมีดี มึงจะไม่รู้สึกต่ำต้อย กุเห็นผู้หญิงแม่บ้าน/สาวออฟฟิสอิจฉาหมอเงินเดือนเยอะ
แต่มึงไม่รู้หรอกว่ามึงมีลูกมีผัวดี มีเวลาพักผ่อนดูละคร หมอรวยแต่งานหนัก มีลูกยาก ผัวก็เป็นตุ๊ด