แต่ของไทยมีทั้งหน้าธรรมชาติ และหน้าซิลิโคนเกรดล่าง พอจะเล่นซีนไหน ก็ต้องคิดหนักว่าจะหนังหน้าออกกล้องยังไง เลยออกมาไม่เต็มที่

ละครเรื่องที่เอาพระเอกสามคิมเบอร์นี่กับนางเอกสองย่ามาเจอกัน
บทละครเห่ยมาก พยายามโชว์มุ้งมิ้ง ตลก แข่งกันกินไข่ เถียงกัน ต่อล้อต่อเถียง
ซึ่งมันไม่ได้น่ารักกับอายุของพระเอกนางเอกแล้ว และเราโทษคนแสดงไม่ได้
ต้องโทษผู้จัด ผู้กำกับ และคนเขียนบทที่เขียนออกมาแบบนี้

ละครแนวลูกกวาด พระเอกคว้าเอวนางเอก นางร้ายบ้านรวยวี๊ดๆ ดำเนินเรื่องช้า ยืดยาด
นางเอกนอนทั้งแต่งหน้า ตื่นมาขนตาเด้ง หน้ามีรองพื้นเรียบร้อย
ไปดูละครเกาหลี แค่ตอนแรกก็สนุกแล้ว ต่างกันเยอะ

พวกบ้านนอก หรือพวกจนขนขั้นล่าง หรือพวกไพร่
คนพวกนี้ไม่มีทางเลือกด้านความบันเทิงมากนัก การดูละครหลังข่าวคือสิ่งที่เยียวยาบันเทาความเหนื่อยล้าจากงานที่ดีที่สุดในชีวิต

ไปเที่ยว สังสรรค์ตามที่ต่างๆ ไปแฮงค์เอ้าผับบาร์ เลิกงานไปช้อปปิ้งกินข้าวดูหนัง หรือดูหนังจากแฟลตฟอร์มสตรีมมิ่ง เป็นสิ่งที่ไกลตัวเกินไป

จะว่าจนก็ไม่ได้นะ อีพวกนี้มันมีปัญญาติดเนต มีปัญญาซื้อมือถือมาคอมเม้นโง่ๆปัญญาอ่อนในเฟสบุคติกตอก เล่นหาคู่นัดเยดจนมีลูกตั้งแต่ยังเป็นเด็กชายเด็กหญิง มีลูกเป็นคอกก็ยังเลี้ยงกันมาได้ ห้างเกรดล่างที่มีโรงหนังโปรหนังราคาถูกก็มีเยอะแยะไป แต่พวกนี้มันเลือกความสุขที่จะเสพเอง เงินที่หามาได้ก็จมอยู่กับขวดเหล้ากับฟรีทีวีแค่นั้นแหละ

ไทยรัฐนิวส์โชว์
ทุบโต๊ะข่าว
ลุยชนข่าว

ทุกวันนี้สนุกกว่าละคร

พูดสั้นๆ คือ ระบบการผลิตละครของไทยตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำยังไม่ได้มาตรฐานสากล

พวกชั้นต่ำเท่านั้นชอบเที่ยวกลางคืนและไป hang out พวกนี้คือสิ่งมีชีวิตที่เป็นขยะสังคมโลก ควรตาย ๆ ไปให้หมด เช่น มึงตัวแรกเลย อีตุ๊ดแก่หน้าผี วิปริตผิดเพศชาติชั่ว

หนังไทยยังอยู่แค่อาเซียนร่วมใจอยู่ค่ะ

แหว่ะ คนดูหนังได้รางวัลมันจะไปมีรสนิยมอะไร ไม่มีชาติไหนในโลกที่ทำหนังได้ครบรส ตลก สยองขวัญ ดราม่า แอคชั่น ได้ในเรื่องเดียวเหมือนไทยแล้วค่ะ หนังแบบว่าเริ่มต้นมาเป็นฆาตกรโหดเละๆไล่แทงคนไปทั่ว สักพักอัดแต่มุขตลกปัญญาอ่อนแสดงถึงระดับสติปัญญาของคนในประเทศ ปิดท้ายด้วยความเศร้าจนคนดูร้องไห้ขี้มูกโป่งเยี่ยวแตกขี้แตกกันทั้งโรง แค่นี้ก็ได้พันล้านตบหน้าผู้กำกับเกาผู้กำกับยุ่นได้แล้วค่ะ