จากสีน้ำตาลเข้ม ที่มีประชากรพูดภาษาเขมรมากที่สุด ไล่ลงไปเป็น สีแดงอิฐ(มาก) สีส้ม (ปานกลาง) และสีครีม(น้อย) ตามลำดับ

สีน้ำตาลเข้ม : อ.เมืองบุรีรัมย์ อ.ประโคนชัย อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์, อ.เมืองสุรินทร์ อ.ปราสาท จ.สุรินทร์, อ.ขุขันธ์ จ.ศรีสะเกษ

สีแดงอิฐ : อ.สังขะ จ.สุรินทร์, อ.ขุนหาญ อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ

สีส้ม : อ.ละหานทราย อ.ห้วยราช อ.สตึก จ.บุรีรัมย์, อ.กาบเชิง อ.ศีขรภูมิ อ.ท่าตูม จ.สุรินทร์, อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ

สีครีม : อ.น้ำขุ่น อ.น้ำยืน จ.อุบลราชธานี, อ.เกษตรวิสัย อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด, อ.ยางสีสุราช อ.พยัคฆภูมิพิสัย จ.มหาสารคาม, อ.เสิงสาง อ.หนองบุญมาก จ.นครราชสีมา, อ.ท่าตะเกียบ อ.พนมสารคาม จ.ฉะเชิงเทรา, อ.อรัญประเทศ อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว, อ.สอยดาว อ.โป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี, อ.บ่อไร่ อ.เมืองตราด จ.ตราด ฯลฯ

ชื่อหลายๆอย่างก็จงใจเลียนแบบหรือตั้งใจก็ไม่รู้นะ

ว๊ายยยย

ดูถูกลาว เขมร สร้างความเกลียดซัง คนไทยจะสนใจเป็นพิเศษนะ

ชั้นเห็นแล้วไม่ค่อยสบายใจ ทำไมประเทศไทยถึงบ่มเพาะคนจำพวกนี้ขึ้นมาเยอะขนาดนี้

โดยเฉพาะเขมรเนี้ย มึงแซะมันทุกเรื่อง ยังกับอักษรขอมมันติดหน้าผากพ่อมันงั้นแหละ

แซะไม่เข้าเรื่องก็เยอะจนน่าลำคาญ ทั้งที่บรรพบุรุษ พวกมันที่อยู่กรุงเทพก็เชื้อสายเดียวกับเขมรแท้ๆ

มนุษย์กะลาแลนด์ คือตัวเหี้ยแห่งอาเซียนของจริง

คนไทยต่อให้เป็นคนอีสาน แต่ชาติกำเนิด สังคม การเลี้ยงดู ความคิดโลกทัศน์ก็แตกต่างกับลาว เขมร จะมาเหมือนกันไม่มีวันความรัก

ต่อให้อีลาว เขมรจะรวยขนาดไหน ชาติกำเนิดมันก็ยังต่ำเตี้ย จรัมวรั้ย อีลาว

อีสานจริงๆ ก็ไม่ได้สูงส่งนะคะ ถ้าไม่ได้รวมกับไทย อยู่กับลาว
ป่านนี้ก็เป็นบ้านนอก บ้านโคกไปนู้น ทางลาวหลวงพระบาง
ราชสำนัก เขายังมีความไฮโซอยู่ มีเชื้อเจ้าเชื้อนาย แต่อีสานไทย
นี่น่ะคะ เชื้อบ้านนอก บ้านโคกทั้งนั้น

เลอค่าเหลือเกิน เลอค่าสุดๆ กับหอโหวด 101 อันดับ 1 ทั้งแผ่นดิน
สูง 101 เมตร เท่ากับตึกสูง 35 ชั้น

ตอนกลางวันว่าสวยแล้ว ตอนกลางคืนสวยเริดมาก
อีลาวอีสานขอนแก่น และอีลาวอีสานโคราชเจอหอโหวดของร้อยเอ็ดเข้าไป ดับอนาถไปเลยค่ะ

https://www.sanook.com/travel/1424865/

สระแก้วถิ่นเดิม อาจจะเป็นเขมร แต่รุ่นนั้นหมดไปหลายร้อยปีแล้ว
รุ่นที่เข้าไปตั้งรกรากเป็นประชากรส่วนใหญ่จนถึงทุกวันนี้ คือ คนไทย
จากภาคกลางเข้าไป ผสม และในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ มี
คนกลุ่มชาวเวียดนามอพยพเข้าไปอยู่ ตั้งเป็นชุมชนเวียดนามจนถึงทุกวันนี้
มีแหล่งใหญ่อยู่ที่ ชุมชนบ้านญวน ซอยมิตรสัมพันธ์ อ. อรัญประเทศ บริเวณนั้น มีร้าน
อาหารเวียดนามหลายร้าน

ส่วนเขมรรุ่นใหม่ที่เพิ่งเข้ามา ยังไม่นับเป็นประชากรของจังหวัด
เพราะว่าเป็นแรงงานต่างชาติ

ใหญ่ และ ดำ
เย็ดมันส์ สัดๆ
แซ่บม๊ากกกกกก

ถ้าไม่มีรูปหรือคลิปจะถือว่ามึงตอแหลนะคะ

ไทยสยาม หรือ คนกรุงเทพ ก็ลูกหลานเขมรเกินครึ่ง

คนเขมร มาอยู่ในกรุงเทพ จนกลายมาเป็นไทยแท้ เรียกตัวเองเป็นคนไทย

คนไทยแท้ ที่ต้อง ผิวเข้ม ตัวดำ ตามมายาคติที่ขอบพูดๆ กันนั่นแหละ จริงๆ คือคนเชื้อสายเขมรทั้งนั้น

เอาแค่คำว่า ไทย นี่ก็บอกยี่ห้อเขมรแล้ว ไท ก็ ไท ดิ เติม ย เพื่อ ? หลักการทางภาษาเขมรชัดๆ

ขอยืนยันอีกรอบว่าผู้ชายร้อยเอ็ด ควยใหญ่จริง ๆ เกือบทุกคนเลยก็ว่าได้ ควยอลังการมาก

ดูศิลปะสถาปัตยกรรม ปราสาทพนมรุ้ง พิมาย เมืองต่ำ เปือยน้อย
ล้วนแล้วเป็นศิลปะขอม

ส่วนภาษาจีนถิ่นต่างๆมันเสื่อมความนิยมลง เพราะจำนวนคนจีนในชุมชนไม่ได้มีมากหรืออาศัยในชุมชนที่มีแต่คนจีนเยอะๆเหมือนในอดีตอีกครับ ตัวอย่างเช่นในกรุงเทพก็ได้

ย่านคนจีนเก่าแก่ในกรุงเทพคือ เยาวราช สวนมะลิ วงเวียนยี่สิบสอง ตลาดน้อย บางรัก ข้ามไปจนถึงวงเวียนเล็ก วงเวียนใหญ่ ตลาดพลู ซึ่งสมัยห้าหกสิบปีก่อนเมื่อไปย่านนั้นจะพูดภาษาจีนกันเป็นปกติ ลูกจีนรุ่นที่สองก็เกิดและโตในชุมชนที่ใช้ภาษาจีนถิ่นต่างๆอย่างเข้มข้นทำให้เขาพูดภาษาเดียวกับพ่อแม่ของพวกเขาได้

.

.

.

.

.

.

ถ้าเป็นสุรินทร์ ส่วนใหญ่ (อ่านจากหนังสือประจำจังหวัด) ประมาณ 40%เป็นเขมรสูง อีก60% แบ่งครึ่งระหว่างลาวกับกวยส่วย

ถ้าเป็นศรีสะเกษ ส่วนใหญ่จะเป็นลาว โดยเฉพาะอำเภอซีกเหนือจะเป็นลาวเกือบทั้งหมด ส่วนทางซีกใต้แม่น้ำมูลจะเป็นชาวเขมร คละกับชาวลาว ต่างเผ่ามีหมู่บ้านเป็นของตัวเอง หมู่บ้านภาษาใครภาษามัน นอกจากนี้แถบทางใต้ของศรีสะเกษตั้งแต่ อ.พยุ ลงมา จะมีชาวกวยส่วย และชาวกวยเยอ อาศัยกระจัดกระจายในรูปการรวมตัวเป็นหมู่บ้าน โดยชาวกวยส่วยจะมีจำนวนมากกว่ากวยเยอ ทั้งนี้วัฒนธรรมของส่วยและเยอจะคล้ายกันมาก แต่สิ่งที่ต่างกันคือ กวยเยอจะมีวัฒนธรรมคล้ายคนลาว ส่วนกวยส่วยจะคล้ายเขมร

ส่วนอุบลราชธานี แทบจะเป็นลาวเกือบทั้งหมด อาจจะมีเผ่าแปลกๆที่พูดภาษาตระกูลมอญ-เขมรเช่น เผ่าบรู