เห้อผ่านมาหลายสิบปีแล้วนะไอ้เข็ม กูคิดถึงมึงมากว่ะ,
555 ว่าจะคุยเรื่องว่าวดันมาคุยอะไรไม่รู้. บอรดปาล์มทำกูน้ำตาไหล. กูไม่ได้ดราม่ากับความทรงจำนี้มานานมากแล้วนะ ขอบใจพวกมึง

ใช่ค่ะ!! ไอ้เข็มหนุ่มหล่อเข้มควยม้าอนาคตวิศวะกรโยธาได้ตายจากโลกนี้ไปแล้ว
ไอ้เข็มมันขึ้นรถผิดคัน แทนที่จะไปมข.ขอนแก่น
แต่ดันนั่งไปพัทยา แล้วไปเที่ยวอัลคาซ่าเลยค้นพบตัวเอง ผ่าหีแล้วเปลี่ยนชื่อเป็น เข็มอักษร ไม่เรียนแล้ววิศวะโยธามข.
มาเรียน อักษรม.บูรพาล่าผช.แถวๆบางแสน ว่างๆก็มาชวนกูที่อยู่ศรีราชาไปล่าผู้ชายที่หาดจอมเทียน
ตอนนี้มันก็นั่งกินเบียร์ข้างกูนี่แหละ พวกูล่าผช.อยู่ อ้อมันเรียไม่จบนะคะ เป็นกะหรี่ชายหาด!!

ม. บูรพา ไม่มีคณะอักษรนะ มีแต่คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์

เพิ่งเห็นคำถามคุณ
เมื่อคืนร้องแบบซึมๆ น้ำตาใหล โคตรคิดถึงมันเลย
เชื่อมั้ย ผมมีรูปมันรูปเดียวถ่ายคู่กันเป็นกระดาษูปถ่ายสมัยก่อน
เป็นรูปตอนวันเรียนจบ เขียนเสื้อกัน มันแวะมาหาผมที่สนามตอนเย็นๆ ตอนนั้นก็คิดว่ามันคงสนุกกับเพื่อนๆมัน แต่มันแวะมาจริงๆ กระหืดกระหอบมาบอกว่ากากูไม่เจอ(ขอใช้คำว่ากูละกันครับ) ไม่มีใครมีกล้อง สมัยก่อนกล้องฟิล์มน่ะมึง คือไม่ได้คิดว่าจะถ่ายรูปอะไร. แต่มันบอกรอก่อน มันหายไปนานพอควรเกือบหดโมง โผล่มาพร้อมกล้องกับฟิล์ม มันกลับไปบ้านเอาของน้ามา. บอกถ่ายได้รูปเดียวนะ ก็ให้คนแถวนั้นถ่ายให้ แล้วก็แยดย้ายเพราะน้ามันรีบ
แล้วกว่าจะได้รูปนี้ คือน้ามันเอามาให้ หลังจากมันเสีย
คือน้าเขาล้างรูป แล้วก็เก็บใส่อัลบัม ตัวมันเองเพิ่งก็ได้ดูตอนมันกลับมาเพื่อเยี่ยมรร. มันบอกน้าว่าไปอัดให้หน่อยแล้วใก้น้าแวะเอามาให้กูคงกะเซอร์ไพรส์
แล้วมึงรูปที่น้าเอามาให้คือรูปที่มันพกไปด้วย อยู่ในสมุดมันเสียบเข้าไป น้าเขาเก็บของแล้วเห็นเลยเอามาให้กู
รูปมืดๆ แสงดรอปชิปหาย แต่พวกกูสองคนกอดคอกันยิ้มแต้เลย.
กูไม่ได้เอาไปถ่าย อัด ปริ้นท์ใว้ กูเก็บอย่างดีมาตลอดหลายสิบปร แต่มันก็เหลืองแล้วแหละ. กูไม่ทำาำเนา รูปนี้หายกูก็ไม่เสียดาย กูจำทุกอณูรูปได้หมด มังติดตา ติดในใจกู หนึ่งเดียวเลย ไอ้เข็ม กูจะร้องอีกละ.
กูไม่ได้ร้องให้เพราะมึงมานานละนะ
แล้วมันก็เอารูปนี้ไปด้วย(สมัยก่อนจะมีฟิล์มที่ล้างใว้รออัด)