คำชี้แนะ : พฤติกรรมหลายอย่างของตัวละครในตอนนี้เป็นสิ่งที่ไม่ควรลอกเลียนแบบ
.. ตอนที่ 21
ภายในห้อง
ไอ้นันกำลังนอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์ มือคีบบุหรี่ยัดไส้มวนโตอยู่หลวมๆ มันค่อยๆ ยกบุหรี่ขึ้นมาดูด แล้วพ่นควันขาวๆ ออกมาจากปากช้า ๆ ก่อนจะครางเบาๆ
อา
สบายจังเลยว่ะ ของมึงนี่เด็ดจริงๆ กูดูดอร่อยขึ้นเยอะเลย
ไอ้โจ้ซึ่งนอนอยู่ข้างๆ พลิกตัวมาหอมแก้มไอ้นันดังฟอด! แล้วเอาลิ้นเลียไปที่ซอกคอของไอ้นันพร้อมกับไซ้เบาๆ ไอ้นันหลับตาพริ้ม บิดตัวไปมาด้วยความเสียว
คิก คิก อย่าไซ้ กูจั๊กจี้เว้ย อา
. เสียวจังเลยมึง มา ขอกูกินมึงมั่ง
ไอ้นันเขวี้ยงบุหรี่ในมือทิ้งไปแล้วกอดไอ้โจ้ไว้แน่น เอาปากประกบปากทันที ลิ้นนุ่มๆ ของไอ้โจ้สอดเข้ามาในปากของมัน ทำเอาไอ้นันสั่นสะท้านไปทั้งตัว มือขาวๆ ของไอ้โจ้ล้วงเข้ามาใต้ผ้าขนหนูที่มันใส่อยู่ แล้วกำเจ้าตัวน้อยของไอ้นันแน่น ก่อนจะถอกหัวออกอย่างไม่รีรอ แล้วรูดขึ้นรูดลงไม่ยั้ง ไอ้นันสะดุ้ง รีบถอนปากออกแล้วร้องคราง หน้าตาเหยเกด้วยความเสียว
อูยยยยยย เสียวจังเลยว่ะ กูชอบ กูไม่ต้องการมือ กูอยากได้ปากมึง อา
.. อย่าช้า ดูดควยกูเลย
. ไอ้โจ้ ไอ้เพื่อนรัก
ไอ้โจ้ยิ้มแล้วเลื่อนตังลงไปตรงหว่างขาไอ้นัน เอาหน้าซุกตรงโคนควยอย่างหลงใหล แล้วอ้าปากดูดควยมันเสียงดังจ๊วบๆ ไอ้นันร้องซี๊ดดด แล้วกดกบาลไอ้โจ้แรงๆ ไม่นานน้ำของไอ้นันก็แตกคาปากไอ้โจ้
บุหรี่หมดแล้ว มึงมีอีกมั๊ยวะ
ไอ้นันถามหลังจากที่เอาทิชชู่เช็ดหัวควยจนสะอาดหมดจด ไอ้โจ้ส่ายหน้า
กูไม่มีแล้ว
ห่า กำลังดูดมันส์ๆ อยู่ด้วย ของก็ยังเหลืออีกตั้งเยอะ จะทำไงดีวะ กูอยากดูดยัดไส้อีกว่ะ มึงออกไปซื้อให้กูหน่อยได้มะ
ไอ้โจ้ยิ้มที่มุมปาก แล้วพูดว่า
ขี้เกียจไปซื้อว่ะ แต่กูมีวิธี ของกูน่ะมันมีวิธีแดกได้หลายอย่าง นอกจากจะเอายัดไส้บุหรี่แล้วดูดอย่างเดียวนะ มันยังมีวิธีแดกอย่างอื่นอีกเยอะแยะ
ไอ้นันหันขวับมา ทำหน้าสงสัย
เหรอ วิธีอื่นของมึงน่ะอะไรวะ สอนกูหน่อยสิ กูจะได้เอาไปใช้บ้าง ของกูยังมีเหลืออีกแยะ แดกหลายๆวิธี กูว่าสนุกดีออกว่ะ
โอเค เดี๋ยวกูทำให้ดู ดูดีๆ นะมึง
ไอ้โจ้พูดแล้วเดินไปหยิบช้อนโลหะคันใหญ่มา 1 คัน มันเทผงขาวลงไปจนเต็มช้อนแล้วล้วงเอาไฟแช๊กในกระเป๋ากางเกงออกมาจุดไฟ เอาไปลนข้างใต้ช้อน ไอ้นันจ้องอย่างสนใจ ไอ้โจ้สั่งเบาๆ
มึงไปเอาหลอดมาเยอะๆ เลยไป
ไอ้นันเดินไปหยิบหลอดกาแฟมาถุงนึงแล้วเดินกลับมาหาไอ้โจ้ มันเห็นควันสีขาวขุ่นลอยขึ้นมาจากผงขาวบนช้อน ฟุ้งเต็มไปหมด ไอ้โจ้ส่งช้อนให้ไอ้นันถือไว้แล้วหยิบหลอดกาแฟมาดูดควันนั้นเข้าปากแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนจะส่งหลอดให้ไอ้นันดูดบ้าง
ดูดซะมึง ของดีๆ แบบนี้ อย่าปล่อยให้ระเหยหายไปในอากาศ ดูดให้เต็มปอดไปเลย นี่แหละวิธีแเดกแบบไม่ต้องพึ่งบุหรี่
ไอ้นันทำตามที่ไอ้โจ้บอก มันดูดไปซะเต็มที่ รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก มันฉีกยิ้มกว้าง ครางอย่างพอใจ
อา
หอมหวานดีจังว่ะ แบบนี้เข้าท่าดีจริงๆ กูชอบว่ะแม่ง คราวนี้กูก็ไม่ต้องพึ่งหรี่อีกแล้ว 55555 ไหนขอกูดูดอีกหน่อยซิ ชอบจัง
ไอ้นันดูดต่ออีกหลายครั้งก่อนจะส่งให้ไอ้โจ้ดูดบ้าง มัน 2 คนผลัดกันลนไฟ ถือช้อน แล้วดูดควันเข้าปอดอย่างเมามัน ไอ้นันหลับตาลงด้วยความรู้สึกเคลิบเคลิ้ม ลืมความทุกข์ไปจนหมดสิ้น ทั้งคู่สนุกกันจนลืมเวลา มารู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูอยู่นอกห้อง
ก๊อกๆๆๆ
ไอ้นันลืมตาขึ้นด้วยความหงุดหงิด แล้วสบถเสียงดัง
ห่า ใครมาวะ กำลังสนุกอยู่เลย ไอ้เหี้ย เสียอารมณ์หมด คอยดูนะ ถ้ามาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องกูจะไล่ให้เหมือนหมูเหมือนหมาเลย
ไอ้นันส่งช้อนให้ไอ้โจ้แล้วเดินไปที่ประตูอย่างหัวเสีย ไอ้โจ้ตะโกนไล่หลังตามมาว่า
ไม่ว่าใครก็ไล่แม่งไปเลยนะไอ้นัน อย่าให้แม่งเข้ามาได้ กูขี้เกียจเอาของไปซ่อน เดี๋ยวจะได้มาดูดกันต่อ
เออ กูไล่แน่
ไอ้นันตะโกนตอบกลับมาแล้วกระชากลูกบิดประตูออกอย่างอารมณ์เสีย จ้องหน้าผู้มาเยือนทันที
ไงนัน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เป็นไงบ้าง
ผมพูดด้วยความดีใจทันทีที่ได้เห็นหน้าน้องชาย แต่ไอ้นันมองหน้าผมแล้วทำหน้าเฉยๆ
ก็ดี พี่มีอะไรเหรอมาหาผมถึงนี่
พี่จะมาชวนนายไปกินเลี้ยงกัน ลืมไปแล้วเหรอว่าวันนี้วันอะไร
ไอ้นันยักไหล่แบบกวนๆ แล้วตอบอย่างไม่แยแส
วันไรอ่ะ ไม่รู้ ไม่ได้สนใจ
ลองทายดูสิ
โอ๊ยยย อย่าบ้าน่ะพี่ ผมไม่มีเวลาจะมาเล่นทายอะไรแบบนี้นะ จะวันห่าวันเหวอะไรก็ช่างแม่งเหอะ แล้วผมไม่ไปกินหรอกนะ ผมยุ่งอยู่ พี่จะไปก็ไปเหอะ
ผมหน้าเสียที่ได้ยินไอ้นันตอบกลับมาแบบนี้ แต่ก็ฝืนยิ้มให้
วันนี้วันเกิดพี่เอง พี่ก็เลยอยากมาชวนนายให้ไปกินกัน เพื่อนๆ พี่ไปกันเยอะเลย ไปเหอะ ไปสนุกกัน พี่เลี้ยงเองนะวันนี้
ไอ้นันมองหน้าผม แล้วยิ้มแปลกๆ
อ๋อเหรอ อืมมม ที่แท้ก็วันเกิดพี่เอง กีดีๆ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ละกัน แต่พี่ไปกินกับเพื่อนๆ พี่เถอะ ผมไม่ไปนะ ขี้เกียจไป
ผมมองหน้าไอ้นันด้วยแววตาวิงวอนอยากให้ไปด้วย
ไม่ไปจริงเหรอ ไปหน่อยน่า ปีนึงมีหนเดียวนะ พี่อยากให้นายไปด้วย
วะ รำคาญจริงเซ้าซี้อยู่ได้ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ไปไม่ไป พี่นี่พูดไม่รู้เรื่องแฮะ ไปได้แล้ว แล้วพี่ก็ไม่ต้องมาหาผมที่นี่อีกแล้วนะ เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ผมโตแล้ว อย่าทำเหมือนผมเป็นเด็กๆ
ผมขยับปากจะพูดต่อ แต่ไอ้นันชิงพูดขึ้นมาก่อน
อ๋อ ผมรู้แล้วว่าพี่มาหาผมทำไม พี่รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมมา
ไอ้นันเดินไปหยิบกล่องดินสอพลาสติกสีสวยกล่องใหญ่ที่วางอยู่ในตู้ออกมา แล้วเดินกลับมาหาผมที่ยังยืนรออยู่ที่หน้าห้อง มันยื่นกล่องดินสอให้ผมแล้วพูดน้ำเสียงเย็นชา
อ่ะ ของขวัญวันเกิด ผมมีให้พี่ได้แค่นี้แหละ แพงนะไม่ใช่ถูกๆ ผมตั้งใจจะซื้อมาใช้เอง แต่เห็นว่าเป็นวันเกิดของพี่ก็เลยให้เป็นของขวัญ เอ้า เอาไป แล้วก็กลับไปได้แล้ว ไม่ต้องมายุ่งกับผมอีก รำคาญ ผมโตแล้วนะพี่ ได้ยินมั๊ยผมโตแล้ว ผมดูแลตัวเองได้ พี่เลิกวุ่นวายกับชีวิตผมได้แล้ว
ไอ้นันยัดกล่องดินสอใส่มือผม ผมรู้สึกไม่พอใจที่น้องชายใช้คำพูดแบบนี้กับผมที่เป็นพี่ชาย เลยพูดว่า
ไอ้นัน นายพูดแบบนี้ได้ไง พี่ยังต้องดูแลนายอยู่นะ
ไอ้นันสั่นหัวอย่างสุดจะทนแล้วตวาดผมเสียงดัง
อย่าเพ้อสิพี่ ผมไม่ต้องการให้พี่มาดูแลผมหรอกนะ บอกแล้วว่าเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า สบายกว่ากันเยอะ พี่ก็อยู่ของพี่ไป ผมก็อยู่ของผม ก็ดีแล้วนี่
ผมหน้าเสีย มองหน้าไอ้นันแล้วพูดเสียงอ่อยๆ
นายพูดเหมือนไม่รักพี่เลย พี่เสียใจนะ
ผมไม่เคยรักพี่เลย ยืนยันได้ พอล่ะ ผมว่าพี่ไปได้แล้ว ผมง่วง จะนอน
ไอ้นันไล่ผม ผมรู้สึกเสียใจมากที่โดนน้องชายไล่แถมยังพูดทำร้ายจิตใจของผมอีก แต่ก็พยายามกล้ำกลืนความเจ็บปวดเอาไว้ในใจ รีบหันหลังเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
ไอ้นันปิดประตูห้องแล้วเดินมานั่งที่เตียง ไอ้โจ้ถามมันว่า
นานจังเลยมึง ใครมาวะ กูไม่ทันมอง
อย่าไปสนใจเลย เล่นยาต่อเหอะ
ไอ้นันพูดแล้วก็นั่งลงสูดควันต่ออย่างมีความสุข
น้องมึงไม่มาเหรอ
ไอ้อิฐถามเมื่อเห็นผมเดินมาคนเดียว ผมยิ้มแห้งๆ ตอบว่า
เออ มันไม่สบายน่ะเลยไม่ไป ช่างแม่งเหอะ ไปกินกันดีกว่า
ผมตอบแล้วก็เดินนำเพื่อนๆ ไปที่ร้านอาหารทันที
.
.
.
เฮ้ย! ไอ้หนุ่ม ไอ้หนุ่ม
เสียงไอ้อิฐดังแว่วมาไกลๆ ผมลืมตาขึ้นอย่างงงๆ นี่ผมอยู่ที่ไหนวะเนี่ย แล้วกำลังทำอะไรอยู่ พอสายตาเริ่มชินกับความมืดแล้ว ผมก็รู้สึกตัวว่า กำลังนอนอยู่บนเตียงไม้ในห้องชมรมฟุตบอลนั่นเอง ข้างนอกฟ้ามืดครึ้ม ฝนทำท่าจะตก ผมลุกขึ้นนั่งทันที เห็นเพื่อนๆ กำลังยืนจ้องผมอยู่ ไอ้อิฐพูดออกมาว่า
มัวแต่นอนอยู่นั่นแหละ เย็นมากแล้วนะเว้ย ไหนมึงบอกจะพาพวกกูไปเลี้ยงวันเกิดไง ไปไป ไปล้างหน้าซะ จะได้ไปแดกกันซะที
ผมยังคงงงงันกับคำพูดของไอ้อิฐ ในขณะที่เพื่อนๆ เริ่มแยกย้ายไปเก็บข้าวของเตรียมตัวออกจากห้อง ไม่นานผมก็เข้าใจว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เป็นเพียงแค่ความฝันของผมเท่านั้น ผมยังคงอยู่ในห้องชมรม ยังไม่ได้ไปกินเลี้ยงวันเกิด และยังไม่ได้เจอไอ้นัน
ฝันไปเหรอเนี่ย ใจหายหมดเลยกู
ผมพูดแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก
เฮ้ย! ไปยังไอ้หนุ่ม ห่าชักช้าจริงๆ กูหิวจะตายอยู่แล้ว
ไอ้แดงเร่งผม ผมรีบหยิบของแล้วเดินตามมันไป ในใจก็คิดถึงเรื่องในความฝันตลอดเวลา
..
ผมมาหยุดยืนอยู่ใต้หอพักของไอ้นัน ภาพในความฝันยังคงวนเวียนอยู่ในใจผมตลอดเวลา มันจะเป็นแบบในฝันรึเปล่านะ ไม่น่าจะเป็นแบบนั้น ผมยืนคิดอยู่นานจนไอ้อิฐต้องตะโกนเร่ง
เอ้า รออะไรอยู่วะ รีบไปเรียกน้องมึงมาซะทีสิ จะได้ไปแดกกันซะที เร็วๆ เข้า
ผมเลยต้องรีบเดินขึ้นบันไดไปด้วยความรวดเร็ว ไม่นานก็หยุดอยู่ตรงหน้าห้องไอ้นัน ผมรวบรวมความกล้าเคาะประตูเบาๆ 3 ที ในใจก็ภาวนาขออย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบในความฝันเลย
ก๊อกๆๆ
สักครู่ ประตูก็เปิดออกมาช้าๆ ไอ้นันยื่นหน้าออกมาดู หน้าตาซีดเซียว ผมเผ้ารุงรัง ผมยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตอบผมแล้วถามว่า
ไงพี่ มีอะไรมาหาผมถึงห้องเชียว
ผมพยายามตั้งสติ ไม่คิดถึงความฝันนั้น แล้วพูดออกไปช้าๆ
วันนี้วันเกิดพี่ พี่อยากจะชวนนายไปกินเลี้ยงด้วยกัน นายว่างมั๊ย วันนี้พี่เป็นเจ้ามือเองเลยนะ เพื่อนๆ พี่ก็ไปกันเยอะเลย
ไอ้นันยักไหล่นิดนึง ผมมองท่าทางของมันแล้วก็ใจเสีย กลัวว่าคำพูดที่มันพูดกับผม
.จะเป็นแบบในฝันเมื่อกี้ แต่ไอ้นันกลับยิ้มกว้างอย่างดีใจ
โอ๊ยยย ถ้าเรื่องกินนี่ผมว่างเสมอแหละ ไปแน่ๆ พี่ อ้อ ลืมแฮปปี้เบิร์ทเดย์ แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะพี่ มีความสุขเยอะๆ ล่ะ ผมไม่มีของขวัญจะให้พี่นะ ไม่รู้มาก่อนว่าพี่เกิดวันนี้ ถ้าผมรู้ผมคงไปหาซื้อให้อ่ะนะ เอาแค่คำอวยพรได้ป่าว 5555555 อย่าโกรธกันนะ
คำพูดของไอ้นันเหมือนน้ำทิพย์ชโลมจิตใจของผมให้กลับมาชุ่มฉ่ำอีกครั้ง ผมตื้นตันเหลือเกินที่ได้ยินมันพูดแบบนี้ และโดยที่มันไม่ทันตั้งตัว ผมก็โผเข้ากอดมันแน่น แล้วร้องไห้เบาๆ
ไม่โกรธหรอก แค่นายไปกินเลี้ยงวันเกิดกับพี่ พี่ก็ดีใจแล้ว นัน พี่รักนายนะ พี่รักนายเหลือเกิน
ไอ้นันกอดผมตอบอย่างงงๆ แล้วถามว่า
เฮ้ย! ไรอ่ะพี่ เวอร์ไปหน่อยนะ ผมก็รักพี่เน้อ ไม่ต้องกอดผมแน่นขนาดนั้นก็ได้ เข้าใจแล้วๆๆ ปล่อยก่อน ผมหายใจไม่ออก
ผมสะอื้นเบาๆ แล้วคลายอ้อมกอด หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดน้ำตา ดวงตาของผมแดงเรื่อเต็มไปด้วยน้ำใสๆ ในใจเปี่ยมไปด้วยความปลื้มปีติอย่างที่สุด
นัน พี่ถามอะไรหน่อยได้มั๊ย
ได้สิพี่ พี่จะถามอะไรผมก็ถามมาเลย
นายรักพี่มั๊ย
ก็บอกไปแล้วไงพี่ว่ารัก ผมรักพี่ ชัดมั๊ย 5555 ผมมีพี่ชายอยู่คนเดียว ถ้าไม่รักพี่แล้วจะให้ผมไปรักแมวที่ไหนล่ะพี่
ผมยิ้มแก้มปริ โผเข้าหอมแก้มไอ้นันฟอดใหญ่ ไอ้นันตกใจรีบถอยหนี หน้าแดงขึ้นมาทันที
หอมผมทำไมอ่ะพี่ เราพี่น้องกันนะ สยิวว่ะ แต่ไม่เป็นไร ผมไม่ถือ อยากหอมก็หอมได้เต็มที่เลยพี่ชาย
ผมกอดไอ้นันอีกครั้งด้วยความรัก กลิ่นตัวหอมๆ ของมันโชยมาเข้าจมูกผม ทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก ผมเก็บผ้าเช็ดหน้าลงกระเป๋าแล้วพูดขึ้นมาอีกครั้ง
ไป ไปกินกันเหอะ วันนี้ไม่ต้องเกรงใจนะ กินให้เต็มที่ พี่เลี้ยง
ได้เลยพี่ ไม่ต้องห่วง ผมจะแดกให้เต็มคราบเลย
ไอ้นันพูดแล้วก็หัวเราะชอบใจ ก่อนจะเดินตามผมลงไปข้างล่าง
.
2 ทุ่ม งานเลี้ยงเลิกแล้ว ผมเดินมาส่งไอ้นันถึงห้อง ไอ้นันดูท่าทางมีความสุขมาก พอถึงห้องแล้วมันก็หันมาพูดกับผม
ขอบคุณนะพี่ที่เลี้ยงข้าวผม อร่อยมากเลย อิ่มด้วย วันหลังถ้าจะไปกินที่ไหนก็มาบอกผมด้วยนะ ผมจะได้ไปแจมด้วย 5555 โชคดีพี่ ผมเข้าห้องก่อนนะ
โชคดีไอ้นัน แล้วเจอกันนะ ถ้ามีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดเวลา นอนหลับฝันดีนะเว้ย
ครับพี่ ไว้เจอกันครับ
ไอ้นันโบกมือลาผมแล้วเปิดประตูเข้าห้องไป ผมเดินกลับบ้านอย่างสุขใจพลางคิดว่าเหตุการณ์จริงกับเหตุการณ์ในฝันมันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน แต่ดีแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้ เพราะถ้าเป็นแบบในฝัน ผมคงเสียน้องชายสุดที่รักของผมไปแน่ๆ
นัน พี่จะไม่มีวันทำร้ายนายเลย พี่สัญญา
ผมรำพึงกับตัวเองเบาๆ
ในห้องของไอ้นัน
ไง อร่อยมั๊ยมึง ไปไม่ชวนกูเลย
ไอ้โจ้ตัดพ้อไอ้นันทันทีที่ไอ้นันเข้ามาในห้อง ไอ้นันหัวเราะแล้วพูดว่า
ห่า เห็นมึงนอนเพลินเลยไม่อยากปลุก ไปแดกมาอร่อยชิบหายเลย เออ กูชักอยากยาแล้วว่ะ บุหรี่กูหมดแล้ว มึงมีมั๊ยวะ ขอกูหน่อยสิ
ของกูก็หมดว่ะ เสียใจด้วย
ห่า แล้วกูจะเล่นได้ไงวะเนี่ย ของกูก็ยังเหลืออีกตั้งเยอะ ไม่มีบุหรี่แล้วจะยัดไส้สูบได้ไงวะเนี่ย สัด กูวานมึงไปซื้อให้กูหน่อย ได้มะ
ไอ้โจ้ยิ้มเยือกเย็น
ไม่ต้องมีบุหรี่ก็แดกได้ กูมีวิธีง่ายๆ ที่จะทำให้มึงแดกยาได้มันส์ๆ โดยไม่ต้องเอาไปยัดไส้สูบ
ไอ้นันหันขวับมาถามด้วยความสงสัย
วิธีอะไรวะ มึงสอนกูที กูอยากลองวิธีใหม่ๆ บ้าง
ไอ้โจ้ยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม ในมือของมันถือช้อนโลหะคันใหญ่อยู่ด้วย แล้วพูดกับไอ้นัน
วิธีนี้ไง ดูดีๆ นะมึง
