ขอโทษที่ให้รอนะเพื่อนๆ เอ้ออกเป็นคนสุดท้ายอาจารย์ก็เลยให้ช่วยยกของไปเก็บให้หน่อย ไปกันได้แล้วล่ะ อ้าว! แม็กไปด้วยเหรอ เอ้นี่น้า
กำลังจะโดนบอกรักอยู่แล้ว ไม่ได้รู้ตัวเลย ผู้หญิงคนนี้จะใสซื่อไปถึงไหน เพลียนะเนี่ย ทำไมล่ะ
แม็กไปด้วยแปลกเหรอ อ้าว! สลัดแระ! พอเอ้ชวนหน่อยก็ไปเลยนะ แต่อย่าไปเลย เดี๋ยวกูหมดสนุกพอดี
"ไม่ไปหรอก
. นัดเพื่อนที่อื่นไว้ก่อนแล้วน่ะ มาส่งพวกเธอเฉยๆ" นับว่ามึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่ ขอบใจมึงมากเพื่อน"
เอ้า
มากันครบรึยังเนี่ย ตุ่นพูดแล้วก็มองไปมองมา ปากพึมพำนับจำนวนสมาชิกอยู่ ครบกันแล้วใช่มะ งั้นก็ไปกันได้ยังล่ะ
ไปเหอะๆ เดี๋ยวจะกลับบ้านดึก หญิงพูดแล้วก็ลุกขึ้น พวกเราทั้งหมดก็เลยลุกขึ้นตาม ผมเองก็ลุกตามเขาด้วย
ในใจมันเบาหวิวชอบกล
เฮ้ย! ไอ้แม็ก แน่ใจว่าไม่ไป ไอ้กายย้ำอีก
เออ
ไปเหอะ แม็กยักคิ้วตอบเพื่อน แม้ครั้งสุดท้าย เขาก็ยังไม่เหลียวมามองหน้าผมเป็นการร่ำลาบ้าง จะลาจากกันไปแบบนี้จริง ๆ น่ะเหรอ
งั้นกูไปก่อนนะเว้ย กายกล่าวลา เออ แม็กตอบ
ไปนะ ต่อด้วยตุ่น เออ แม็กตอบ
ไปน้าา จ๋อมพูด เอ้อออ แม็กตอบอีก
แล้วเมื่อไหร่จะไปกันซะที พ่อเจ้าแม่เจ้าประคุณ
บะบาย เอ้ลาบ้าง
ค้าบผม แม็กตอบ พูดซะเพราะเลย ว่าแต่ยังไม่เอาของให้เขาอีกหรอ ลีลาเยอะจริงๆ ไม่ให้วันนี้แล้วจะรอให้เมื่อไรวะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องของผมนี่นา ผมรีบไปก่อนดีกว่า ก่อนภาพบาดตาจะทำให้เกิดบาดแผลในใจหนุ่มน้อยน่ารักอย่างผมไปตลอดชีวิต
ไปนะเว้ย ในที่สุดผมก็กลั้นใจพูดจนได้ก่อนจะวิ่งไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ถึงจะไม่ใช่การร่ำลาที่โรแมนติกนัก แต่ก็คงดีกว่าไม่ได้บอกลากันเลย
แม็กพยักหน้าเบาๆ แล้วก็ยิ้มให้ ผมอยากร้องไห้ออกมาซะดื้อๆ
-----------------------------------
ไปยังไงกันล่ะ นั่งสายไรไปวะ ตุ่นถาม
ออกไปป้ายก่อนแล้วกัน ตกลงจะไปไหนยังไม่รู้เลยเนี่ย เม่นตอบ
ถามมาร์กแล้วกันมาร์กอยากไปไหน นั่นชื่อกูใช่มั้ย อย่าเพิ่งมายุ่งกับกูได้มั้ยเนี่ย ไปไหนก็ไปกันเหอะ ออกค่ารถให้ด้วยก็ดี
เดี๋ยวสิมาร์ก! ใครอีกล่ะ
เอ๊ะ!
เสียงนายแม็กนี่นา อะไรอีกล่ะเนี่ย เดี๋ยวก็ได้น้ำตาแตกกันพอดี ผมหันไปหาเขาแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่พยามยามให้เป็นปกติที่สุด
มีอะไรวะ จะบอกรักกูก็รีบๆ เลย กูไม่มีเวลามาก
มึงลืมของอะ สลัดแระ! ไอ้แม็ก นึกว่าเรื่องอะไร... ผมเอามือตบกระเป๋ากางเกงโดยอัตโนมัติ โทรศัพท์ก็เอามาแล้ว เป้นักเรียนผมก็ถืออยู่... แล้วผมลืมอะไรวะ...
พอมองมือของแม็กที่ยื่นออกมาส่งของให้ ผมก็เห็นถุงใส่เสื้อยืด Only You ตัวนั้นอยู่ในมือของมัน...
ถ้าพูดถึงเรื่องของดินฟ้าอากาศ การจราจร หรืออะไรทำนองนั้น วันนี้ก็ไม่ได้ต่างไปจากวันศุกร์อื่นๆ ตรงไหนหรอก แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่า วันธรรมดาๆ วันนี้มันเป็นวันที่พิเศษสุดในชีวิตของผมเลยนะ
