พะ..พี่ว่าให้เรื่องมันจบที่นี่ไม่ได้เหรอ พี่ขอร้องล่ะด้วยแววตาที่เว้าวอนและน้ำเสียงสั่นเครือทำให้เจ้าธีร์อดไม่ได้ที่จะใจอ่อนยวบลง และแล้วการประลองยุทธ์ของภายในจิตใจก็เริ่มขึ้น
จิตใจฝ่ายอธรรม : ปล่อยไปไม่ได้นะ โอกาสแบบนี้ไม่มีอีกแล้วนะมึง
จิตใจฝ่ายธรรมะ : เอ่อน่า ปล่อยพี่เค้าไปเหอะ พี่เค้าไม่ได้ตั้งใจทำยังงี้หรอก
จิตใจฝ่ายอธรรม : ไม่ได้ตั้งใจทำเหี้ยอะไร แม่งซุกไซ้เล้าโลมขนาดนี้เนี่ยนะ ขาด อย่างเดียวคือเย็ดกันเท่านั้น
จิตใจฝ่ายธรรมะ : ก็ตอนนี้พี่เค้าก็ขอโทษปลกๆ อยู่ตอนนี้ไง ไม่พอใจอะไรอีกล่ะ
จิตใจฝ่ายอธรรม : มันไม่เกี่ยวกับพอใจไม่พอใจโว๊ย เห็นชัดๆ ว่า แม่งฉวยโอกาส นี่ถ้าปล่อยไว้อีกนิดเดียว มึงโดนเค้าจับอ้าขาเย็ดแน่ๆ มึงอยากมีผัวเหรอห่ะ ไอ้ห่า ไอ้ธีร์
จิตใจฝ่ายธรรมะ : แกก็คิดมากไปได้....พี่เค้าก็แค่จะหยอกเย้าเล่นๆ เท่านั้นแหละ คงจะไม่เลยเถิดไปขนาดที่แกคิดหรอก เค้าเป็นจารย์สอนพิเศษของธีร์นะโว๊ย อย่าลืม !
จิตใจฝ่ายอธรรม : ไม่คิดก็โง่อ่ะสิ หยอกเย้าห่าอะไร ถกกางเกงลงจนควยโด่เนี่ยนะ แม่ง หยอกแล้วเอาสิไม่ว่า ! แล้วยิ่งเป็นจารย์ยิ่งไม่เหมาะสม ไม่มีครูที่มีจรรยาบรรณและสามัญสำนึกที่ไหนหรอกที่ทำกับลูกศิษย์แบบนี้ ถ้าไม่กำหราบให้รู้สำนึกเสียตอนนี้ เดี๋ยวแม่งก็ได้ใจไปทำกับลูกศิษย์คนอื่นอีก
จิตใจฝ่ายธรรมะ : เอ่อ ๆ เหตุผลแกแน่น พ่อเจ้าหลักการ แต่อย่าลืมคำว่า เวรย่อม
ระงับด้วยการไม่จองเวรนะ มันมีจริง เอ่อ แล้วว่าแต่แกจะทำไงกับเจ้ากันต์ว่ะ
จิตใจฝ่ายอธรรม : เอาเหอะ อย่ามัวเถียงกันอยู่เลย ให้เจ้าธีร์นายเราเป็นคนตัดสินใจดีกว่าว่าจะเลือก คุณ-นะ-ทำ หรือ ทำ-กะ-คุน อิอิ
จิตใจทั้งสองฝ่ายเปล่งเสียงสะท้อนในหัวธีร์พร้อมกัน : เอาล่ะ ได้เวลาตัดสินใจแล้วว่าจะเอายังไง ธีร์ !
คงไม่ได้อ่ะพี่....ถ้าพี่สอนธีร์ทั้งทีแล้วก็ควรสอนให้จบหลักสูตรสิ
คราวนี้ กันต์เงยหน้าขึ้นถามหาความหมายของประโยคอย่างงงงวย
ธีร์...หมายความว่า........................
ก็ทำต่อไงครับพี่ แต่............................
แต่อะไรเหรอ............................................
นับแต่นี้ต่อไปผมขอเป็นฝ่ายคุมเกมส์เอง ส่วนพี่ หึ ไม่ใช่สิ ไอ้กันต์ มึงจะต้องรับฟังคำสั่งกูอย่างเคร่งครัด เข้าใจมั้ย
ความอดทนอดกลั้นของกันต์ขาดผึงเมื่อได้ยินเจ้าธีร์พูดจบ มันผุดลุกขึ้นยืนทันที!
มันจะมากไปแล้วนะธีร์ ทำอะไรให้รู้จักขอบเขตบ้างสิ
ดวงตาแข็งกร้าวของธีร์ประสานสายตากับหนุ่มรุ่นพี่อย่างไม่ยอมแพ้
ที่ไม่รู้จักขอบเขตว่าอะไรควรไม่ควรนะมึง ไม่ใช่กู ! รู้ตัวซะบ้างสิ
ถ้าธีร์ยังพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้ พี่กลับล่ะ เอาไว้ค่อยใจเย็นๆ กันทั้งสองฝ่ายแล้วค่อยมาคุยกันใหม่
เสียงโต้เถียงของทั้งสองคนหยุดชะงักลงเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องตามมาด้วยเสียงคลิ้กของลูกบิดประตูห้องที่หมุนไปมา
เด็กๆ มีอะไรกันหรือเปล่าจ๊ะ แม่ได้ยินเสียงดังไปถึงข้างนอกแน่ะ
ไอ้กันต์ถึงกับปากสั่นหน้าซีดเผือดรีบหยิบกางเกงขึ้นมาสวมอย่างรวดเร็ว ส่วนเจ้าธีร์กลับทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวยังคงยืนเปลือยกายโล่งโจ้งอยู่แถมหันมาหลิ่วตาให้อีกฝ่ายก่อนจะทำท่าเดินไปยังประตู.........................
มันเอ่ยเหมือนกับจะรำพึงกับตนเองเบาๆ
เอ......ไม่รู้ว่าแม่จะคิดยังไงนะที่เห็นลูกชายเปลือยเปล่าโล่งโจ้งอยู่ แถมเสื้อผ้าก็ฉีกขาดหลุดลุ่ยกองอยู่กับพื้นแบบนี้ แล้วแถม........
มันก้มลงมองท่อนควยตัวเองที่ตอนนี้แม้อยู่ในสภาพอ่อนตัวลงแล้วแต่ก็ยังมีร่องรอยเปียกชื้นอยู่......ทำให้เดาได้ไม่ยากถึงสิ่งที่เพิ่งผ่านมาเมื่อสักครู่
มันเงยหน้าขึ้นก่อนแสยะยิ้มพร้อมกับเอื้อมมือไปที่ลูกปิดประตู
พี่กันต์คงช่วยอธิบายให้แม่ผมฟังได้นะครับว่า.............................
ถ้าการฆ่าคนเป็นสิ่งไม่ผิดกฏหมาย...ไอ้เด็กเวรนี่คงตายห่าด้วยน้ำมือกูไปเรียบร้อยแล้ว แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง..................................
ok ok ธีร์ พี่ยอมแล้ว จะทำอะไรก็ทำตามใจธีร์ละกัน พี่สัญญาว่าจะเชื่อฟังธีร์ ok นะ
พี่ตกลงจริงๆ นะครับ อย่าบิดพริ้วนะ
เสียงเคาะประตูดังแรงและถี่ขึ้นพอๆ กับเสียงหัวใจที่เต้นโครมครามของไอ้กันต์.....อนาคตของมันจะสดใสหรือดับวูบก็ขึ้นอยู่กับประตูที่ล็อกปิดอยู่ตรงหน้านี่เอง !
ยอมจริงๆ นะ ไม่หลอกผมแน่นะ
เออ กูยอมมึงทุกอย่าง พอใจมั้ย
อืมม์ ดูท่ายังไม่ค่อยเชื่องเท่าไร แต่ก็.......จะเชื่อใจครั้งหนึ่งละกัน
เจ้าธีร์โคลงศีรษะด้วยสีหน้ากวนบาทาก่อนจะตะโกนตอบคนนอกห้อง
ไม่มีไรครับแม่ แค่เถียงกันเรื่องการบ้านอะครับ
อ้าว เหรอลูก งั้นก็แล้วไป แม่นึกว่าลูกทะเลาะกับหนูกันต์เสียอีก งั้น....ก็ตั้งใจเรียนนะ แม่ไปก่อนนะ
สีหน้าของกันต์ส่อแววโล่งอกเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าค่อยๆ ห่างออกไปจนเงียบหายไปในที่สุด แต่น่าเสียดายที่ความโล่งใจนั้นช่างแสนสั้นเมื่อกันต์หันกลับมาพบว่าเจ้าเด็กแสบยืนกอดอกทอดสายตามายังตนด้วยสายตาของผู้ชนะ
กันต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่คล้ายยอมรับชะตากรรม
เอา...จะเอาไงก็ว่ามา
เจ้าธีร์หรี่ตาทำหน้าครุ่นคิดถึงการตักตวงผลประโยชน์ให้มากที่สุดจากการเป็น
เจ้าคนนายคน เป็นครั้งแรกในชีวิต
งั้นกฏข้อแรก....ต่อไปนี้ พี่ต้องเรียกผมว่า เจ้านาย ส่วนผมจะเรียกพี่ว่า บ่าว ok ตามนี้นะ
กันต์นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ก่อนกัดฟันตอบ ก็ได้...ตามนั้น
กฏข้อสอง....บ่าวต้องเชื่อฟังเจ้านายเสมอไม่ว่าคำสั่งนั้นจะดูแปลกหรือวิปริตอย่างไรก็ตามโดยไม่มีเงื่อนไขหรือข้อแม้
เอ่อ ข้อนี้ พี่ว่า..........................
เอ๊ะ กูบอกมึงแล้วไงว่าไม่มีเงื่อนไขหรือข้อแม้ใดๆ บ่าวอย่างมึงต้องทำทุกอย่างตามที่กูบอกโดยไม่ขัดขืน เข้าใจไหม หรือมึงจะให้กูเรียก...........................
ก็ได้ กันต์ตอบด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจ
อาจเป็นเพราะน้ำเสียงขัดขืนที่ไม่เข้าหู...ทำให้ธีร์ย้ำกับบ่าวคนใหม่ของตนอีกครั้งด้วยท่าทีวางอำนาจและแข็งกร้าวกว่าเดิม
ตกลงตามนี้ใช่ไหม
ความโกรธแค้นพลุ่งพล่านอยู่ในใจของนิสิตหนุ่ม แต่ในใจลึกๆ มันก็รู้ว่า ไม่สามารถโทษเป็นความผิดใครได้เลยนนอกจากตัวเองที่พลาดทำตามอารมณ์ชั่ววูบเลยต้องเปลี่ยนจากสถานะจากครูและลูกศิษย์กลายเป็นอะไรก็ไม่รู้ในตอนนี้.......
ครับ ได้ครับ
อืมม์ ค่อยดีขึ้นมาหน่อย งั้นก็กฏข้อที่สาม นับจากนี้ต่อไป หากนายกับบ่าวอยู่ด้วยกันตามลำพัง ผู้เป็นบ่าวต้องเปลือยกายหมดจดหรือแต่งกายตามที่นายสั่งเท่านั้น !
อะ...อะไรนะ.....ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ กันต์ร้องประท้วงเสียงหลง
บอกแล้วไง....ไม่มีคำถาม....ไม่มีคำว่าแต่........เข้าใจมั้ย !
เจ้ากันต์อึกอักสักครู่ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงยอมจำนน ครับ
ครับอย่างเดียวเหรอ รู้ใช่ไหมว่ากำลังพูดกับใครอยู่
ครับ เจ้านาย
สีหน้าและรอยยิ้มชั่วร้ายของเจ้าธีร์ส่อแววพึงพอใจกับคำพูดบ่งบอกสถานะเป็นครั้งแรกที่หลุดออกมาจาก บ่าวรูปหล่อ ของตน
มีข่าวดีจะบอกน่ะ เจ้านายตั้งกฏให้บ่าวปฏิบัติตามแค่ 3 ข้อเท่านั้น........
สีหน้าของกันต์ดูแช่มชื่นขึ้นนิดหนึ่ง แต่ต้องเปลี่ยนทันควันเมื่อเจ้าธีร์พูดต่อ
เฉพาะในวันนี้......ถ้าวันอื่นนึกกฏอะไรออก.......จะบอกเพิ่ม ok ตามนี้นะ
มันอยากให้ธรณีสูบถ้าไม่เด็กเปรตนี่ก็เป็นมันลงไปภายใต้ธรณีบัดนี้เลย....แต่ตอนนี้ มันมีทางเลือกอื่นด้วยเหรอนอกจาก.................... ครับ เจ้านาย