>>พวกคนเอเชียชอบกินของเหม็น (ไม่นับเกาหลี มองโกเลีย ญี่ปุ่น)
>>
>>จีน = เต้าหู้เหม็น (เหม็นอุบาดสุด กว่าทุกสิ่ง), ทุเรียน
>>
>>ไทยมีของเหม็นทุกภาค
>>อีสาน = ปลาร้า
>>เหนือ = ถั่วเน่า (เหม็นกว่าปลาร้า 10 เท่า)
>>ใต้/กลาง = กะปิ
>>
>>คนมาลายู = บูดู
>
>ทุกอย่างไม่มีอะไรเหม็นเท่าปลาร้าเลย
>
>ถั่วเน่าของเหนือที่มึงว่าเหม็นกว่าปลาร้า นี่อยากขำ
>เคยกินรึเปล่ารึ มโน ถั่วเน่าเขาใส่ในน้ำพริกอ่องด้วย
>หรือเอามาทำแอ็บถั่วเน่า กลิ่นก็ปกตินะ ไม่มีอะไรเหม็น
>กูถึงกินได้
>
>แต่อีปลาร้าลาวนี้ต้มทีเหม็นไปทั้งซอย อีดอก
>
>เต้าหู้เหม็นก็ไม่ได้เหม็นเท่าปลาร้าเลย
>
>ปลามันเปผ้นสัตว์น้ำมีกลิ่นคาวอยู่แล้ว
>มันถึงเหม็นเน่าคาวได้มากกว่า กินมากๆ หีเหม็น ปากเหม็น
>ผัวจะไม่จะนัวปาก ไม่เลียหีให้ด้วย

เต้าหู้เหม็น ไม่เหม็นพ่อมึงดิ ไอเหี้ย เหม็นฉิบหาย กูขรรม สาระแนมาเหยียดของเหม็น แต่เสือกแดกเต้าหู้เหม็นได้ คนที่เขากินของเหม็นไม่ได้เลย ขนาดแค่ทุเรียน เขายังแดกไม่ได้เลย กลิ่นอย่างกับถุงเท้าไม่ได้ซัก แต่มึงข้ามขั้นไปแดกเต้าหู้น่า แดกถั่วเน่าได้ แบบนี้มึงไม่ต้องสงสัยในความเป็นมนุษย์ชอบแดกของเหม็นของตัวเองแล้ว อยู่ในเลเวลโปรขนาดนี้ มึงไปไกลแล้วอีกกะเทยแก่ อย่างเต้าหูเหม็น ถ้ามึงแดกได้ มึงก็แดกขี้ได้แล้วจ้า

ส่วน ภาคเหนือไทย นอกจากถั่วเน่า
คนเหนือยังชอบกินเนื้อเน่าด้วย เนื้อเน่า หรือ จิ๊นเน่า

จิ๊นเน่า นี่เหม็นอุบาทว์ กว่าทุกของเหม็นที่เคยมีมาในไทย เพราะมันคือกลิ่นเน่าของเนื้อสัตว์บกจริงๆ อาหารประจำภาคของคนเหนือเลย อันนี้บอกเลยว่าคือเหม็นกว่าเต้าหูเหม็นไปอีก 100 เท่า และเหม็นกว่าปลาร้าไปอีก 200 เท่า