จำนำข้าว คือโครงการที่ดีมากๆด้วยซ้ำอิดอก
มันเป็นการช่วยชาวนาโดยตรง ลดอำนาจนายทุนจำนำข้าว มันคือ public policy ระยะยาว เป็นนโยบายสาธารณะ ที่ช่วยอุ้มเศรษฐกิจทั้งระบบ
จำนำข้าวแรกๆ อาจจะไม่ได้เงินกลับมาตรงๆ เพราะช่วยชาวนาไปรัวๆ แต่รัฐได้กลับมาเป็นเป็นรายได้เกินเป้า ภาษีเกินเป้า ไปดูสิ ปี 55,56 ล้านได้เกินเป้ามา 5 หมื่นล้าน หนี้สาธารณะในตอนนั้นก็ลดลง สี่แสนลงมาสามแสน ลงมาเหลือสองหมื่นห้าพันล้าน
จำนำข้าวรัฐบาลควักเงินจ่ายชาวนา จำนำปุ๊ป จ่ายเงินปั๊ม ข้าวก็เต็มยุ้ง รอการขาย เมื่อขายเสร็จ ปิดบัญชี ถึงจะมาหักกันว่ากำไรหรือขาดทุน แล้วต้องย้ำว่า แม้ว่าจำนำข้าวจะเป็น public policy แต่จำนำข้าวก็ยังไม่ได้ขาดทุนด้วยซ้ำ เพราะในควมเป็นจริง มีสตินะ เขายังไม่ทันได้ทำจบโครงการเลย พวกเผด็จการก็ไปรัฐประหาร ยึดอำนาจเขา เขาจำนำมาข้าวเต็มยุ้ง เขายังไม่ทันได้ขาย เผด็จการยึดอำนาจปุ๊ป ล็อคสต็อคข้าวปั๊ป แล้วไปจัดข้าวดีที่เขาจำนำมา ไปขายเป็นข้าวเสีย สาระแนสาตัดบัญชึเขาเฉย โครงการจำนำข้าวก็ขาดทุนสิ
ที่ขำที่สุดคือฝั่งเผด็จการ ชอบอ้างโครงการจำนำข้าวทำประเทศเสียหาย แล้วที่อีตู่สร้างหนี้สาธารณะ 5 ล้านล้าน นี่หนักกว่าจำนำข้าวไม่รู้กี่เท่า ทำไมไม่พูดถึง หนีห้าล้านล้าน ที่แบ่งใช้หนี้ เทียบเราปัจจุบัน มึงต้องใช้เวลา 102 ปี กว่าจะใช้หนี้ก้อนนี้หมด
ตอนยิ่งลักษณ์จะทำจำนำข้าวมีปัญหา ตอนยิ่งลักษณ์จะทำรถไฟความเร็วสูงก็มีปัญหา แต่อีตู่ สร้างหนี้ 5 ล้านล้าน เอื้อนายทุน ประเทศไม่มีอะไรดีขึ้น คนจนยังเพิ่งสูงขึ้น 3-4 ล้านคน ตลอด 8 ปีที่ผ่านมา GDP ประเทศก็ไม่โต มึงไม่พูดสักคำ