แบบเรียนลัทธิคลั่งชาติเศษซากจากยุคสงครามเย็น ทำให้คนเป็นบ้า

คนทุกวันนี้มันแยกแยะไม่ได้ ยังยึดติดกับอดีต ใช้สตอรี่ทางประวัติศาสตร์เป็นเครื่องมือสร้างลัทธิคลั่งชาติประสาทแดกขึ้นมา

จริงๆแล้ว รัฐชาติสมัยใหม่ แบบสยาม หรือ ไทย มันคือประเทศเกิดใหม่ ที่ขีดเส้นแบ่งเขตแดนข้ามโบราณสถานในอดีต แล้วเอามาใช้หากิน หาผลประโยชน์ สร้างมูลค่าให้ตัวเอง

เพราะถ้าเปรียบเทียบกัน รัฐชาติสมัยใหม่ กับ อาณาจักรโบราณ แทบจะเป็นคนละโลกกันในหลายมิติ

ยกตัวอย่าง

อียิปต์โบราณ คนที่รันอาณาจักรนี้คือชาวไอยคุปต์ ทั้งชาติพันธุ์ ความเชื่อทางศาสนา วัฒนธรรม วิถีชีวิต อาหารการกิน และตลอดจนระบบสังคม แทบจะคนละโลกกับอี สาธารณะรัฐอียิปต์ในปัจจุบัน ที่ประชากรส่วนมากเป็นแขกขาวตะวันออกกลาง ภาษาพูดก็คนละภาษากับพวกไอยคุปต์

อาณาจักรอยุธยา คนที่รันอาณาจักรนี้ เป็นคนท้องถิ่น เช่น มอญ เขมร ไต จาม จีน เปอร์เซีย วัฒนธรรม ภาษา ระบบสังคม หรือแม้แต่กษัตริย์ก็คนละสาย ร.1 ของสยาม คือนายทองด้วง เป็นทหารที่ทำการยึดอำนาจและตั้งตัวเป็นกษัตริย์ พอสยามเปลี่ยนเป็นรัฐชาติสมัยใหม่กลายเป็น ประเทศไทย ระบบสังคมเปลี่ยนอีก มีประชาธิปไตย ประชาชนมีรัฐธรรมนูญ ประชากรเปลี่ยนไป ความเข้มข้นของคนท้องถิ่นลดน้อยลงมากไปอีก เพราะถูกผสมด้วย จีน จีน และก็จีน เรื่อยมาจนปัจจุบัน จะเห็นว่า อาณาสุโขทัย อาณาจักรจักรอยุธยา มันต่างกับประเทศไทยทุกวันนี้โดยสิ้นเชิง แค่เมืองหลวง ก็ไม่ใช่แล้ว เอาง่ายๆนะ ประชากรไทยทานอาหารฝรั่ง อาหารญี่ปุ่น อาหารเกาหลี นิยมวัฒนธรรมจีน ญี่ปุ่น เกาหลี ซึ่งคนในอยุธยา คงไม่ได้มีวิถีชีวิตแบบนี้แน่ๆ

ประเทศไทยไม่ใช่และไม่เหมือนอาณาจักรอยุธยาในเกือบทุกมิติ เราไม่ใช่กลุ่มคนชาติพันธุ์เดียวกัน ไม่ใช่สัญชาติเดียวกัน กับคนในอาณาจักรโบราณเหล่านั้นด้วย เราแค่ใช้ประวัติศาสตร์เก่าแก่พวกนั้น ที่ซึ้งไม่มีเขตแดนชัดเจน ยังไม่มีความเป็นไทยด้วยซ้ำ มาหากิน หาผลประโยชน์เท่านั้น ยอมรับความจริงเถอะ