>
>>ถ้าเลือกได้จริงๆก็อยากไปก่อนจะดูแลตัวเองไม่ได้
>>อยู่คนเดียวค่ะ ไม่มีใครมารับภาระให้
>>ถึงมีก็ไม่อยากให้ใครมารับภาระ
>>
>>ถ้าต้องเจ็บป่วยรักษายุ่งยาก หรือหายแล้วดูแลตัวเองไม่ได้
>>หรือไม่ดี....ยินดีตายก่อนป่วยค่ะ
>>อายุเท่าไหร่ก็ได้ยินดีตายค่ะ
>>
>>ถ้าไม่ต้องเจ็บไม่ต้องป่วย
>>ก็อยากให้ตายก่อนรูปขันธ์เสื่อมจนดูแลตัวเองไม่ได้
>>หรือได้ไม่ดี ... ยินดีตายก่อนป่วยค่ะ
>>อายุเท่าไหร่ก็ได้ยินดีตายค่ะ
>
>ถ้าวันนึงอยู่มาถึงจุดที่เธอบอกแล้วยังไม่ตาย เธอจะทำยังไงคะ
>ทนอยู่ต่อไปแบบทุกข์?
>ขอนิยามคำว่า "ยินดีตาย" ด้วยค่ะ

คำว่า "ยินดีตาย" ของฉัน ก็สมมุติเหมือนกับว่าตัวฉันเลือกได้จริงๆ
ตย.เช่น ถ้าฉันอายุ60แล้วมีเทพมาบอกว่า ตอนฉันอายุ61ฉันจะเจ็บป่วยโรคร้ายแรง ต้องใช้เงินและการรักษาที่ยุ่งยากวุ่นวาย
ต้องเจ็บปวดลำบากลำบนกับการรักษาอันยาวนาน แต่รักษาแล้วจะหายนะ แต่ร่างกายจะทรุดโทรมลงมาก อาจมีเจ็บออดๆแอดๆตามมา แต่จะไม่ตายและอยู่ได้อีกนาน
แล้วเทพให้ฉันเลือกเลยว่าจะตายตอนนี้เลย หรือ ยอมรับความเจ็บป่วยแล้วมีชีวิตอยู่ต่อไป......ฉันคำว่า"ยินดีตาย"ค่ะ

แต่จริงๆแล้ว คนเราเลือกตายไม่ได้ ความตายของเราขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยคิอวิบากกรรมของแต่ละคน
ฉันก็จะพยายามทำเท่าที่ทำได้ เช่นการบอกญาติพี่น้องไว้ว่า ถ้าฉันป่วยหนักแล้วสัญญาณชีพร่วง ไม่ต้องปั้มนะ ปล่อยให้ตายได้เลย
เช่นเกิดเป็นสโตรคเข้าร.พ. แล้วหมอมาบอกว่าต้องผ่าตัด ไม่ผ่าคือตาย แต่ผ่าแล้วก็ไม่แน่ว่าจะรอด แค่50-50 ให้เลือกไม่ผ่าและปล่อยให้ฉันตาย ไม่ต้องดิ้นรนเผื่อจะรอด
หรือถ้าเป็นโรคร้ายแรง ต้องรักษาอย่างยากลำบากใช้เงินมากมาย ฉันก็จะบอกหมอขอปฏิเสธการรักษา แค่รักษาไปตามอาการ และปล่อยให้ร่างกายมันตายเมื่อถึงเวลาของโรค

แต่ที่จะไม่ทำคิอการฆ่าตัวตาย .... เพราะไม่ต้องการต่ออกุศลวิบากให้วัฎฎะมันยิดยาวออกไปอีก