คือเงินเดือนก็น้อย
อายุก็เยอะอีก
แฟนไม่มีอยู่ตัวคนเดียว
ทำงานไปก็ไม่มีวันรวย
ร่ายเงินเยอะ
แก่ไปใครจะเลี้ยงคงนอนตายในห้องเล็กๆป่วยตาย
ต้องดูแลครอบครัว
เงินเก็บไม่มี
ทำงานทุกวันเหมือนต้องจ่ายตังค์ซื้อยารักษาโรคไม่มีวันหาย
เหนื่อยไปหมดไม่อยากตื่น
ไม่อยากรับรู้อะไร
ตื่นมาทำงานเหมือนไร้เป้าหมาย
อะไรคือความสุข(หาไม่เจอเลยตอนนี้)
อาการนี้เริ่มเป็นโรคซึมเศร้า หรือยังคะ
เพราะตอนนี้เริ่มหาค้นหา ข้อมูล วิธีอะไรที่จากไปสงบที่สุด เจ็บปวดน้อยสุด
แค่รู้สึกว่า การมีชีวิตอยู่ เป็นทุกข์มากกว่า การจากไป น่าจะสบายใจสุดไม่รับรู้อะไร
แค่เริ่มคิดนะคะ แต่อารมณ์ไม่ได้หดหู่ดาวน์แบบ จะตายให้ได้ เพียงแค่ไม่มีเป้าหมายชีวิต คือเหมือนไม่มีตัวตนบนโลกนะคะ