10 กันยา วันป้องกันการฆ่าตัวตายโลก
กะเทยเป็นเพศที่สุ่มเสี่ยงทึ่สุด มีทุกข์อะไร เรามาระบายกันค่ะ

อิฉันอ้วน ออกแนวอัปลักษณ์ ไม่มีใครเอา
ทุกวันนี้ มีชีวิตอยู่ได้ เพราะมัความฝัน ว่าสักวันจะผอม

อิห่า วิ่งวันละ 5 กิโล ก็ไม่ผอม
หมอตรวจแล้วเป็นไทรอยด์ แบบที่มันอ้วนๆ อ่ะ

ทุกข์หนักกว่าไม่มีผัว คือ เรื่องสุขภาพค่ะ

เคยกินยาโอเวอร์โดส หวังฆ่าตัวตาย สรุปไม่ตาย เป็นหนี้ค่าหมออีก

ดอกทองมาก ชีวิต

ผมหุ่นดี หน้าตาดี
แต่เปนหนี้เงินเดือน17000 หนี้ 15000(จากทั้งหมดทั้งในระบบนอกระบบรวมราว1.2ล้าน)

หมุนเงินไม่พอทุกเดือน เครียดทุกคืน

นอนไม่หลับ หาทางหาเงิน แต่ก็หาไม่ได้

บุคลิกภาพเป็นแบบ INFJ เข้ากับโลกได้ยากมาก อาจด้วยมันมีจำนวนน้อยสุด และโลกนี้ถูกสร้างมาสำหรับพวก ESxx เช่น ESFJ หรือ ESTJ ที่มีจำนวนเยอะมากในโลก หาที่ๆเหมาะกับเรายาก ทั้งงานและกลุ่มเพื่อน ไม่มีใครเข้าใจเรา แต่เราเข้าใจคนอื่นหมด กุชอบอ่านหนังสือ กุชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ ไม่กินเหล้า ไม่แอลกอฮอล์ และยาเสพติด ไม่ปาร์ตี้ ไม่เข้าผับบาร์ หนวกหูเสียงดัง

เป็นแกะดำของครอบครัว ไม่ชอบทำตามขนบธรรมเนียมแบบไร้สาระ วันสาร์ทจีน วันตรุษไทย วันส่งเทพขึ้นสวรรค์ ฯลฯ เข้าใจและให้ความสำคัญกับความกตัญญู แต่เราใช้ใจไหว้ไม่ใช่กาย ไม่ชอบเดินทาง เชงเม้งไหว้ที่บ้านตอน 5 โมงเย็นไม่ได้รึไง ทำไมต้องรีบแหกขี้ตาตื่นแต่ตี 5 เพื่อขับรถไปสุสานที่ต่างจังหวัดในช่วงเทศกาลท่ี่คนเยอะมาก ห้องน้ำก็ต้องแย่งกันใช้ ร้านข้าวก็แย่งกันกิน

แม่กับญาติเอาแต่บงการชีวิต วันๆเจอหน้าเอาแต่พูดว่า ทำไมไม่ทำแบบนู้น ทำไมไม่ทำแบบนี้ ทำไมไม่ทำแบบนั้น และสั่งให้คนอื่นในบ้านคอยจับตามองดูเราและเอาไปรายงานนางเวลานางไม่อยู่บ้านว่าเราทำอะไรบ้าง ตื่นกี่โมง สั่งข้าวอะไรมากิน ออกจากห้องบ้างหรือเปล่า ฯลฯ ทั้งๆที่กุมีการศึกษาดีสุดในตระกูล ด้วยวิธีการของกุเอง ได้ทุนเรียนต่อต่างประเทศ เกรด 4.00 แต่ไม่เคยชม ไม่เคยสักคำ มีแต่จะให้ไปทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการ

อยากจะให้ไปทำตามเพื่อนที่เปิดร้านขายของ ซื้อบ้านซื้อรถตั้งแต่อายุ 21 ก็คือเป็นหนี้ตั้งแต่อายุน้อยๆ แต่กุอยากทำอะไรไม่เคยถามกุหรอก กุถนัดด้านไหนไม่เคยสนใจ ไม่สนับสนุนนัก จนกุเครียด ป่วยเป็นโรคแพนิค วิตกกังวล ก็ไม่สนใจ ไม่เข้าใจและไม่พยายามเข้าใจว่ามันคืออะไร ทั้งที่หมอก็บอกว่ามันก็เกิดมาจากทั้งพันธุกรรมและการเลี้ยงดู ทั้งที่ตัวแม่เองก็เป็นวิตกกังวล แต่ไม่ยอมรับตัวเอง

แม่บอกว่าเงินเดือนทุกบาทที่หามาได้ให้มาเก็บไว้ที่แม่ให้หมด แล้วแม่จะให้เงินใช้รายเดือนเอง เฮอะ กุคงยอมหรอก เพื่อที่แม่จะได้ควบคุม บงการชีวิตกุต่อหรอ เรื่องอะไร ทุกวันนี้ย้ายออกมาอยู่คอนโดเองแล้ว บ้านไม่กลับ เพราะบ้านไม่ใช่ safe zone สำหรับกุ มันเป็นเรื่องยากที่จะสู้กับอิทธิพลของพันธุกรรมและการเลี้ยงดูตั้งแต่เกิดมา 20 กว่าปีของเขาที่มันสร้างชุดความคิดในหัวเราว่าอะไรควรเป็นแบบไหน ควรคิดยังไง แต่กุจะสู้ กุจะไม่ยอมให้อดีตมากำหนดอนาคตกุ

แม้ว่าทุกวันนี้ต้องกินยาเป็นกำมือไปด้วย จ่ายค่าหมอไปด้วย ทำงานไปด้วย จ่ายค่าคอนโดไปด้วย โอนเงินให้ที่บ้านแต่ละเดือนไปด้วย แต่กุเชื่อว่าสักวันกุต้องมีชีวิตที่ลงตัว ชีวิตที่ไม่ต้องเป็นเหมือนคนอื่นแต่มีความสุขในแบบของกุ ได้ทำงานในแบบที่กุชอบ ไม่ต้องพยายามไต่ career ladder แต่ชอบเนื้องานที่ทำ มีเงินเดือนพอเลี้ยงตัวเองได้ และมีเวลาเหลือพอทำสิ่งที่ชอบตอนเย็นและวันหยุด มีคนรักที่ดี มีเพื่อนสนิทแค่ 1-2 คนที่เข้าใจกุจริงๆ มีหนังสือให้อ่าน มีข้าวให้กิน มีเตียงให้นอนและมียิมให้ไปออกกำลังกายเบาๆพอได้เคลื่อนไหวร่างบ้าง

มีเวลาให้สวดมนต์ นั่งสมาธิ ฟังเทศน์ฟังธรรม ชีวิตนี้จะต้องการอะไรอีก

ไม่อยาก ฆตต แต่อยากฆ่ากะเทยงูใส่ชุดรัดรูปติดเกาะ

★★★_ ถ้าป้า จขกท. เป็นตุ๊ดร้อยโลจริง และไม่ได้ตอแหล
อยากให้รีไมด์ว่า เกิดได้ผัวเฮงซวย เกาะแดก ผลาญเงิน แล้วทิ้ง
อยู่ตัวคนเดียวยังจะดีกว่าอีก ทุกวันนี้ดั๊นก็ไม่ได้มี ผัว
แอนด์ ไม่ได้นัดเย็ดนานแล้ว เพราะเจอเคสแย่ๆ ผ่านมา (แถมจะติดโรคป่าวไม่รู้)
ทุกวันนี้ก็ แฮปปี้ดี ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปจากตอนออนแอพบ่อยๆ เลย ค่ะ
แต่สิ่งที่ป้า จขกท. ทำได้คือ อย่างน้อยก็ยังรู้จักเปลี่ยนตัวเอง
แม้จะไม่ได้เพราะเป็นโรค อะไรก็เถอะ แต่ก็ยังดีกว่าหลายคน ที่นอนอืดอยู่บ้าน
เช่นอีนี่ เป็นต้น เพราะเข็ดจากเหตุการณ์ที่ผ่านมามากค่ะ เซ็ง _★★★

.

.

เอาเข้ามาแจกให้กินคนละแผงค่ะ

.

.

.

.

.

.

.