คนไทยส่วนมากชอบอะไรกลวงๆและมองอะไรแบบผิวเผิน ไม่ชอบเรื่องที่มีสาระหรือต้องคิดลงลึก มันทำให้คนไทยชอบความเด็ก ขาว สาว หนุ่ม วัยสดใส มีพลัง เพราะมองเห็นง่าย เข้าใจเลยคนต่างประเทศเขาส่วนใหญ่ถูกฝึกให้คิดวิเคราะห์แต่เด็ก ชอบเรื่องราวที่มีมิติ ชอบผู้คนที่มีความลึก ให้ความสำคัญกับพัฒนาการของร่างกายจิตใจ พอแก่ตัวไปก็มีบทให้เล่นมากขึ้นอีก เพราะมันมีประสบการณ์มากขึ้น มันถ่ายทอดดีขึ้น มันเข้าใจโลกในหลายด้านมากขึ้น
แต่คนไทยไม่เข้าใจแล้ว พออะไรต้องคิดต้องพยายามไตร่ตรองหน่อย เลิก ไม่ฟัง ไม่ดู ตัวนักแสดงเองก็ไม่อยากทำ ไม่อยากเล่นบทที่ยาก ไม่ใช่ตัวเด่น ไม่อยากออกกอง เหนื่อย ไม่อยากพัฒนาตัวเอง อยากนั่งนับเงินอยู่เฉยๆ คนไทยรักสบายโดยพื้นเพ เราไม่ต้องดิ้นรนมามากตั้งแต่สมัยก่อนๆเพราะเรามีข้าวมีน้ำอุดมสมบูรณ์
ต่างชาติไม่ได้หรอก เขาต้องต่อสู้ ต้องดิ้นต้องไขว่คว้า บ้านเมืองเขาไม่ได้ดีเหมือนเรา เดี๋ยวสึนามิ เดี๋ยวภูเขาไฟระเบิด เดี๋ยวเฮอริเคนถล่มอีก แต่ยุคสมัยมันก็เปลี่ยนไปด้วย เดี๋ยวนี้ก็หาได้น้อยแล้วที่ดารานักร้องต่างประเทศจะทำอาชีพนี้ไปจนแก่ ยกเว้นคนที่เก่งจริงๆ