ถ้าหร่อนมีเรื่องจะขอบคุนใคร
ๆ ที่ใช้น้ำลายเยสหร่อน ก็เชินเถิดขร่ะ แต่ก่อนต้นยุคทอง
ซาวน่าต่างลงทุนในเจลลื่นมาก แต่ยุคต่อมาล้วนต้องขอทีละซอง เพราะรู้ทัมชาดของนุด ถึงการรีบจิ้มนิ้วแตะน้ำลายทาหัวจวย ที่ ต่างก็ท่าทีรีบเร่งราวกับเพิ่งได้ของดีมาบ้าง ย่ามใจที่สยบมานอนแหกตรงหน้าได้บ้าง ทาน้ำลายสงบราวกับม้าที่กะจัะคัะนองเดชบ้าง บรรจงทาอย่างกะจะเผด็จศึกด้วยลีลาอันเร่าร้อนใจบ้าง แต่ทั้งหมดนี้ เป็นคืนปั๊ปปี๊เลิฟที่จูบแลกน้ำลายกันที่ค่าย ใต้แสงจันนั่นแหลค่ะ