พูดในวงการวอลเลย์ ละกัน คือยุคแม่ย่า กับยุคล่าสุด สิ่งที่แตกต่างกันเป็นอย่างมากคือ ทีมฝรั่ง เล่นเร็วขึ้นกว่ายุคแม่ย่ามาก ที่ส่วนมากจะเน้นบอลสูง บอลโครงสร้าง แล้วพอทีมที่สูงอยู่แล้ว แล้วยังสามารถเล่นได้เร็วได้อีก มันเลยทำให้ทีมที่ไม่ค่อยสูงสู้ได้ยาก อย่าว่าแต่ไทยเลย ญี่ปุ่นก็ต่อสู้ได้ยากขึ้นมากไม่ต่างกัน พอรุ่นทองแดงโอลิมปิค london 2012 รีไทล์ไป ก็แทบจะห่างหายการขึ้นโพเดียมรายการนานาชาติไปแล้ว ทุกวันนี้ที่ทีมไทยยังติด top15 ได้ก็ยังถือว่ารักษามาตรฐานได้อยู่ เพราะรุ่นแม่ย่าก็ระดับประมาณนี้ ถึงจะเคยขึ้น top9 อยู่ช่วงนึงก็ตาม

ส่วนเทนนิส คือ ยุค แทมมี่, ภราดร, ดนัย อุดมโชค, สนฉัตร-สรรค์ชัย รติวัฒน์ ถือเป็นยุคทองของเทนนิสก็ว่าได้ บอลเคยติด top10 แทมมี่เคยติด top20 และน่าจะเป็นคนไทยคนเดียวที่เข้าไปถึงรอบ semi ของ wim ได้ แล้วประกอบกับดนัย และคู่แฝดสนฉัตร-สรรค์ชัย ทำให้ทีมไทยไปได้ไกลมากใน davis cup สมัยนั้นเทนนิสคือฮิตมาก หาสนามเล่นง่ายมาก ทุกบ้านอยากให้ลูกเล่นเทนนิส