15 ปีครับ
แต่จริงๆก็ไม่ได้รักหัวปักหัวปำขนาดนั้น
เขาเป็นเพื่อนชายแท้รักแรกในช่วงเวลาสั้นๆแล้วมีเหตุให้เลิกคบกันไปจนต่อไม่ติด และรู้สึกเสียดายมิตรภาพเพื่อนมากกว่า
ที่น่าแปลกคือทั้งที่ผมเป็นคนตัณหาราคะสูงมาก
แต่ไม่เคยคิดเรื่องทางเพศกับเพื่อนคนนี้เลย ไม่เคยนึกหน้าแล้วชักว่าว
ขนาดฝันถึงก็ยังมีความเกรงใจเขินอายไม่กล้าทำอะไรเขาทั้งที่ตัวเองสามารถทำลูซิดดรีมได้
ระหว่างที่ยังรู้สึกรักมันก็จะหายไปช่วงที่เรามีแฟนไปตามประสา
จนมาเริ่มรักเข้มข้นอีกครั้งคือตอนที่ศึกษาโหราศาสตร์
ก็มโนหนักเลยว่าตามพื้นดวงเขาคือคู่ครอง
เพราะรู้เวลาตกฟากเพื่อนเหมือนกัน เป็นเรื่องบังเอิญที่เคยถามเพื่อนไปทั่ว ส่วนใหญ่ไม่รู้
เพื่อนคนนี้เป็นคนเดียวที่ไปถามแม่แบ้วมาบอกในวันต่อมาก็เบยจำขึ้นใจ พื้นดวงเพื่อนเรื่องคู่ก็เข้าข่ายเป็นผมอยู่เหมือนกัน
ผมก็เลยตัดสินใจครองโสดไม่มีมลทินมัวหมองเลยมาเกือบสิบปี
เพื่อนก็มีแฟนที่คบตั้งแต่มหาลัยจนมาทำงานด้วยกัน ใครก็ว่าคู่นี้แต่งแน่นอน ไม่มีสัญญาณเลิกรา
เราก็อยากให้แต่งเพราะดวงว่าจะได้คู่ที่มีตำหนิ
สุดท้ายอาถรรพ์เจ็ดปีก็มีจริง เลิกกันแบบทุกคนงง
ซึ่งก่อนเลิกก็มีเรื่องบังเอิญที่เพื่อนมีกิจกรรมบางอย่างตรงกับผม แต่คลาดเวลาที่จะทำให้ได้เจอกัน ยิ่งมโนหนักไปอีก
ผ่านมาเกือบปีเพื่อนจากปกติที่ไม่ค่อยอัพเฟซ ก็ลงสเตตัสบ่อย
แนวคิดถึงอดีตที่ไม่ใช่แฟนที่เลิกไปอ่ะ เหมือนสื่อถึงคนอื่นในอดีต
ซึ่งตอนมัธยมมันก็ไม่ได้มีแฟนมีปัปปึ้เลิฟใดๆทั้งสิ้นเลยนะ
เอาง่ายๆถ้าเรื่องความสัมพันธ์วัยเรียนขาสั้น มันก็มีแค่เรานี่ล่ะที่เป็นประเด็นจนต้องเลิกคบกัน
แต่สุดท้ายก็ฝันสลายเพราะประมาณหนึ่งปีต่อมา เพื่อนก็เปิดตัวแฟนใหม่
แต่มันก็น่าแปลกตรงที่สเตตัสที่เพ้อถึงอดีตที่ว่า เพื่อนลบทิ้งหมดเลย ลบเลยนะไม่ใช่จำกัดให้คนเห็น
จริงๆ ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟซกัน คือต่างคนต่างแอดเพื่อนมัธยมกันหมด แค่ผมกับเพื่อนไม่ได้แอดกัน
แต่ถึงจุดนี้ ผมก็ตัดสินใจว่าคงตัดใจรอเขาเพียงเท่านี้
เรื่องทั้งหมดก็แค่คนมโนที่คิดเพ้อเจ้อเป็นตุเป็นตะไปเองฝ่ายเดียว
หลังจากตัดสะบั้นความหลังทิ้งไปก็เริ่มหาแฟนคนสองคนแล้วไม่เวิร์ค
สรุปก็ไม่คิดถึงความรักละ ตัณหาราคะกลับมาทำงานเต็มสูบ 555