มึงต้องแยกให้ออก วัฒนธรรมร่วมกับ ภูมิปัญญา ไม่ใช่หีแตดอะไรก็ท่องแต่วัฒนธรรมร่วมๆ แล้วทูลหัวยกให้เพื่อนบ้านหมด
อีดอก การเอาผลไม้เช่นมะม่วงมาแดกกับข้าว อันนี้เป็นวัฒนธรรมร่วม แต่ ประดิษฐ์กรรมวิธี
สูตรการปรุงอันนี้คือภูมิปัญญา ยกตัวอย่างนะข้าวเหนี่ยวมะม่วงลาวข้าวหุงไม่ใส่กระทิ กิน
กับมะม่วงลูกเล็กๆ โดยเอาข้าวเหนี่ยวสอดใส้ไปในมะม่วงไม่รู้มึงเคยกินไหม ส่วนสไตล์ไทย
สูตรมีขั้นตอนมีดีเทลเยอะมาก มันถึงเรียกว่าเป็นข้าวเหนียวมะม่วงของไทย ซึ่งมันต่างจาก
ของประเทศอื่นๆ เราถึงพูดได้เต็มที่ว่าข้าวเหนียวมะม่วงสูตรนี้คือของไทยมีงเข้าใจไหมคะ
ส่วนเขมรแต่ก่อนไม่เคยมีแต่พอของไทยดังเสือกมีเหมือนไทยแป๊ะๆ แล้วบอกตัวเองเป็นต้นตำหรับ
ถ้าไม่โง่กว่าเขมร ต้องรู้สิว่าโดนก๊อบโดนเคลม