เรื่องเด็กหลง คือผู้ชายถ้าไม่ใช่กะเทยแรงๆหรือตัวแฟชั่นจ๋าๆอย่างเจเรด เลโท ก็โดนด่าทุกปีเรื่องความน่าเบื่อของชุดแหละค่ะ
อย่างคริส เฮมส์เวิร์ธที่เป็นโค-โฮสต์ปีนี้ยังโดนด่าเลยว่าเป็นชุดที่เสียเวลาผู้ชมมากๆ
แต่อย่างนึงที่เป็นบรรยากาศของพรมแดงเมทกาล่าคือมันต้องจอยๆเอิ๊กอ๊าก อู้วอ้าว้าวๆ เพราะมันเป็นงานของแฟชั่นและศิลปะ
มันไม่ใช่พรมแดงออสการ์บาฟต้าลูกโลกทองคำที่ต้องเรียบหรูสงวนท่าทีให้ดูแพงดูสูงส่งอะไร
ชุดทอมมี่อันนี้ฉันไม่วิจารณ์เพราะถือว่าแบรนด์เลือกให้แล้วและต้องคิดแล้วว่าเหมาะ (สวยนะถึงแม้จะหลุดธีมสุดๆ)
แต่การไปยืนเป็นหุ่นขี้ผึ้งเรียงแปดไร้อารมณ์แบบนั้นกลางพรมแดงที่เขาคาดหวังความจอยความจึ้ง
ก็ออกแนวสมควรแหละค่ะให้โดนช่างภาพแซะว่าไม่เคยเห็นอะไรไร้อารมณ์ขนาดนี้มาก่อน
ไม่แน่ใจว่าเด็กมันเกร็งตื่นเต้นตื่นคนตื่นไฟจนทำตัวไม่ถูก หรือโดนบรีฟมาว่าให้ยืนเกร็งๆนิ่งๆแบบนี้
ซึ่งข้อหลังไม่น่าใช่เพราะทีมทอมมี่ต้องรู้ว่าพรมแดงเมทกาล่ามันฟีลไหน

แล้วก็เห็นด้วยกับรีบนๆว่าส่งไปแค่ชาน ฮยอนจิน พีลิกซ์ก็พอ
ชานเป็นพวกจอยๆไม่ตายไมค์ ฮยอนจินเป็นตัวแทน Oriental Look ส่วนฟีลิกซ์เป็นตัวแทน Gender Neutral Look

ส่วนประโยคอื่นๆที่อีพวกช่างภาพพูดอันนั้นด่าได้เลยค่ะขี้เหยียดสุดๆ ฟังแล้วก็โมโหแทนอีสเตย์มัน
แบรนด์เขาซื้อโต๊ะจีนให้แปลว่าเป็นเซเลปแถวหน้าค่ะเป็นช่างภาพก็วิจารณ์ให้มันพอดีๆอีดอกอย่าเสร่อให้มันมาก