>ในนิยายนังหูก็ยอมง่ายๆเลยค่ะ โกรธได้ไม่นาน หายโกรธไวมาก
>คืนดีกันง่ายมาก กลับไปอ่านทีไรกูก็หงุดหงิดตรงนี้ทุกที
>ขัดใจมาก อีโยธายังไม่ทันได้โบ้หนักๆเลย เซ็ง
>กูไม่ชอบแนวนี้เลยค่ะ ที่นายเอกยอมง่ายๆ คืนดีกันง่ายๆ
>มันหงุดหงิด มันไม่สะใจ
>ขอแบบ นังหูไม่แคร์ ไม่สน มองด้วยหางตา เชิ่ดสุด สะบัดสุด
>เอาแบบให้มันน้ำเน่าขั้นสุดไปเลยได้ไหม มันจะสาแก่ใจกูมากค่ะ
>เอาให้อีโยธาโบ้หนักๆ ตายไปเลย
>แบบสวรรค์เบี่ยง อย่าลืมฉัน พระเอกโบ้หนักมาก
>นางเอกไม่ยอมง่ายๆ

ก็โยธา หล่อล่ำ ควยใหญ่ยาว ชีวิตจริงมึงจะงอนจนผัวทิ้งมึงเหรอ อีโง่

เพราะแบบนี้ไงพวกมึงถึงอยู่รูร้าง ไม่มีใครเอา หน้าไม่สวยแล้วยังสันดานชอบขี้งอน เรื่องเยอะ ทำเป็นเล่นตัวอีก ใครจะเอาพวกมึง

ชีวิตจริง ถ้าได้ผัวเป็นวิศวะโยธา ควยใหญ่ยาว หุ่นดี ต่อให้ผัวแอบแว๊บบ้างก็ต้องยอมบ้าง เพราะยังไงการได้ผัวดี ก็คือสิ่งดี ยอมผัวดีกว่า รักผัวต้องรักมากๆ รักและบูชาผัว

นั่นคือคาถาที่จะทำให้เราได้มีผัวยาวๆ และมีผัวไว้อวดชาวบ้าน แต่ถ้าเรื่องมากแบบพวกมึง เอาแตงร้านและมะระยัดรูขี้ตัวเองเล่นเหอะ น่ามคาน