>ลิซ่าเป็นตัวอย่างที่ดีเลยว่าวงการเคปอปศิลปินแม่งขี้หีขนาดไหน
>เน้นแต่หน้าตา การแต่งตัว เน้นเต้น
>
>ข้อเสียของลิซ่าคือ เต้นจนลืมร้อง แล้วเป็นแบบนี้ทั้งโชว์
>เป็นพันล้านรอบแล้ว ยิ่งถ้าต้องถือไมค์
>เหมือนนางแยกประสาทไม่ได้ เหมือนนางชินกับการเต้นๆๆๆๆๆ และเต้น
> พอถึงท่อนร้อง ก็ร้องไม่ทัน ร้องทันช่วงท้ายๆของประโยค
>ปล่อยให้แบคกิ้งแทรคน เล่นไปลูกเดียว 80% ร้องจริงแค่ๆ 20%
>ทำการแสดงบนเวทีนาง ทั้งโชว์ไม่ได้ร้อง
>อันนี้ไม่ควรเกิดขึ้นบนเวทีนะ เพราะการเป็นนักร้อง
>อย่างน้อยต้องเน้นร้องให้มากกว่านี้
>
>น่าจะติดมาจากนิสัยการทำงานในวงการเคปอบที่ผ่านมา
>การแสดงบนเวทีของนางทำแค่ลิปซิงค์ กับ เต้น
>ทำอยู่แค่นั้นจนเคยตัว แล้วไม่รู้ฉันคิดไปเองหรือเปล่า
>นั้นรู้สึกว่า พอนางขึ้นแสดงโชว์คนเดียว
>เหมือนนางไม่มั่นใจเท่าตอนนางอยู่กับเพื่อนๆในวงดำชมพู
>
>จริงๆ ถ้าไม่ไหว แต่ไม่อยากลิปซิงค์
>งั้นก็ปิดแบคกิ้งแทรคไปเลย แล้วถ้าไม่อยากร้อง ใช้มุขคลาสสิค
>แบบ ขอเสียงหน่อยคร่าาาาาาาา แล้วหันไมค์
>ให้ผู้ชมด้านล่างร้องแทน ให้คนข้างล่างจอยๆไปเลยทั้งเพลง
>แล้วมึงก็เต้นไปค่ะสาว เต้นไป โยกไป มีร้องบ้างท่อนเด่นๆ
>แต่มึงต้องอินเตอร์แรคกับคนดูด้านล่างมากกว่านี้
>
>ถ้าจะมาบุกตลาดอเมริกา ในฐานะศิลปินเดี่ยว
>ลิซ่าต้องฝึกอีกเยอะนะ แต่เชื่อว่านางพัฒนาได้

สมัยอยู่รวมกันเป็นวง 3คนที่เหลือแบกท่อนร้อง ท่อนนางมีแค่นิดเดียวออกมาร้องแร๊พ เป็นตัวแถม วงK-pop ส่วนมาก พวกร้องเพลงไม่ได้จะจับไปลงร้องแร๊พ เพราะมันง่ายไม่ต้องโชว์เสียงว่าดีหรือไม่ดี