ในประเทศที่เจริญ ปกครองโดยเอาประชาชนเป็นที่ตั้ง public transport เป็นของรัฐ มีรากฐานมาจากรัฐบาล ที่ทำขึ้นเพื่อให้บริการพี่น้องประชาชนอย่างดี และสะดวก แม้ภายหลังจะถูก privatised ไป แต่การดำเนินงานก็ยังคำนึงถึงประชาชนมากที่สุด ดูตัวอย่าง ยุโรป จีน ญี่ปุ่น

แต่ในประเทศโลกที่3 เหลื่อมล้ำ รวยกระจุก จนกระจาย คอรัปชั่นหนัก มีแต่คนจะเข้ามาแดก แน่นอนว่า รัฐบาลคงไม่ได้จะมาทำ public transport ดีๆ ให้ประชาชนใช้ เพราะไม่ได้เห็นค่าประชาชนขนาดนั้น เมื่อไม่เห็นค่า ก็เลยไม่ทำ โยนไปให้เอกชนแทน แล้วรัฐบาลก็ลอยตัว เป็นขอทาน ขอแดกค่าสัมปทาน เป็นเสือนอนกินแทน ในประเทศที่นายทุนเป็นเจ้าของโครงสร้างพื้นฐานแบบนี้ แน่นอนการนึกถึงประชาชนเป็นที่ตั้งจึงไม่มีอยู่แล้ว นายทุนก็คงนึกถึงแต่กำไร ไม่มีคำว่าประชาชน มีแต่คำว่าลูกค้า เอกชนรายนี้ ได้สัมปทานทำสายนี้ ลูกค้าก็ต้องมาใช้บัตรกู สมัครสมาชิกกีบกูสิ มีผู้เล่น 10 ราย ก็ต้องมีบีตรรถไฟ 10 บัตร แบ่งเค้กกันค้ากำไร โดยไม่มีประชาชนอยู่ในสัมการ

ประเทศที่มีลักษณะแบบนี้ พูดให้เห็นภาพกว่านั้นก็คือ คนรวยนั่งรถส่วนตัว นั่งเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว มาทำ ทำ public transport มาให้ชนชั้นกลาง และ รากหญ้า ใช้ มันจะมาแคร์อะไร ว่าพวกชนชั้นกลาง และรากหญ้า จะสะดวกสะบายหรือเปล่า เพราะพวกมันไม่ได้ใช้จ้าาา ชนชั้นกลางและรากหญ้า มีหน้าที่คือ มาใช้บริการบริษัทกู สร้างความร่ำรวยให้กู น่าเศร้าคือ รัฐบาลที่มีหน้าที่ต้องพิทักษ์ผลประโยชน์ให้ประชาชน ก็ไม่ทำเหี้ยอะไรเลยสักแอะ เลียตีนนายทุนทุกยุค ทุกสมัย