>หล่อนเจอแบบอวดรวย
>ชั้นเจอแบบ คนธรรมดา สื่อสารแบบ งง งง
>ชั้นเจอที่ฮ่องกง หลังจากพูดคุย
>แล้วเขายอมให้ชั้นเลี้ยงข้าวในศูนย์อาหารนะ
>ย้ำ ศูนย์อาหาร เขาสั่งแบบธรรมดา ชั้นอวดรวย เติมพิเศษให้เขา
>พอกินข้าวเสร็จ เขาขอพาชั้นไปหาพ่อแม่เขา
>เขาพาชั้นไปบ้านบนภูเขา ชั้นยังแซวเขาว่า
>พ่อแม่เธอรับใช้บ้านเศรษฐีเหรอ
>พาชั้นเข้าบ้าน เจ้าของบ้านไม่ว่าเหรอ ชั้นแค่เห็นบ้านก็โอเค
>พาชั้นกลับเถอะ เดี๋ยวมืด ให้ชั้นไปปล้ำเธอที่
>โรงแรมชั้นพักเถอะ
>เขาไม่ยอม บ้านนั้นเป็นของพ่อแม่เขาจริง
>ชั้นยิ่งไม่อยากได้ ไม่อยากปล้ำแล้ว เลิก
>เวลานั้น คิดได้อย่างเดียว นี่เพิ่งรู้จัก
>มึงยังหลอกกูได้ขนาดนี้
>ชั้นได้กอดพ่อแม่เขา ทั้งที่ธรรมเนียมจีน ไม่มีกอด
>ประทับใจพ่อแม่เขานะ แต่ไม่ประทับใจไอ้หนุ่ม
>ที่แม้ร่างกายบึกบึน
>ที่ชั้นคิดว่าเป็นคนงาน จับกัง ธรรมดา
>จะหลอกกินเจี๊ยวหวานซะหน่อย ไม่เอาละ
>ชั้นเลิก ไม่คิดปล้ำมัน พอเขาพามาส่งโรงแรมที่พัก
>ชั้นไม่ชวนเขาขึ้นห้อง ชั้นไม่ได้อยากได้เศรษฐี
>จะปลอม จะจริง ชั้นไม่เอา กลับไทยอยู่แบบโสดๆ ดีกว่า
>กลับไทยมา ก็ยังแชทคุยกันต่อ ดีใจที่ไม่ได้กินกัน
>คงตกลงกันยาก ใครจะเสียบใคร รุกทั้งคู่ เคใหญ่พอกัน

ละครคุณธรรมยังไม่น้ำเน่าเท่านี้เลยค่ะคุณป้า