Debut ที่อันดับ 95 billboard chart คะ

Lead the way

My all

Through the Rain

Anytime You Need A Friend

Butterfly

Forever

เมื่อไหร่จะกลับมาทำเพลงแบบนี้ซักทีคะ

อยากได้เพลงแบบนี้กลับมา

อีหมีให้กูหน่อยไม่ได้เหรอคะ

ยังดีที่ติดอันดับ

35 ปีในวงการ ยังเอาเพลงใหม่มาในชาร์ตได้ Thank you DJ นะที่ยังยอมเปิดเพลงนังหมีอยู่

Hot 100: 95
R&B Digital Song Sales: 1
R&B/Hip-Hop Digital Song Sales: 1
Digital Song Sales: 4
Radio Songs: 47
Hot R&B Songs: 7
R&B/Hip-Hop Airplay: 7
Adult R&B Airplay: 15
Hot R&B/Hip-Hop Songs: 24
Mainstream R&B/Hip-Hop Airplay: 24

นางเสื่อมความนิยมไปแล้วคะ
ด้วยรูปลักษณ์​ที่อ้วนพี​ แถมลุคกะหรี่พัทยา
เด็กรุ่นใหม่เจนz ตัดสินคุณค่าเพลงจากปกเลยไม่มีคนฟังเพลงนาง​

เรื่องรูปลักษณ์​และการ pr ในวงการเพลง
เป็นอะไรที่สำคัญมากคะ​ วงการนี้ต้องยอมรับ
อย่างว่าต้องมีเสน่ห์และแรงดึงดูดมหาศาลถึง
จะช่วยดึงคนมาติดตามงานเพลงได้

ศิลปินแก่ๆส่วนใหญ่หมดแรงดึงดูดกันหมดแล้ว
ต่อให้เป็นเทพโซโล่กีร์ต้าอย่างเอลิค แคลปทัน
ออกอัลบั้มใหม่มามันก็ไม่สดใหม่เห็นแล้วชวนฟังเหมือนตอนสมัยหนุ่มๆ

อัลบั้มล่าสุด​ CAution ของนางเป็นอัลบั้มฮิปฮอปสโลว์เบิร์นที่ทำออกมาถึงในระดับ critical​ acclaim​ ในสายตานักวิจารณ์​
แต่ก็ประสบความสำเร็จ​แค่พอประมาณบนชาร์ตและยอดขาย​ทั้งในอเมริกาและนอกอเมริกา

ถ้านางได้ฉีดสาร​ Substance แบบ​ Demi Moore กลายร่างเป็นอีซู ดิฉันเชื่อคะว่าเรทติ้งจะพุ่งขึ้นอีกเท่าตัวแบบรายการเต้นแอโรบิคของนางซู

ในมุมมองเรื่องความสาวและภาพลักษณ์นี้
ทำให้ดิฉันนึกถึงนักร้องชาวอิสานจากตำบลสตึก

​ ความดังของนางเป็นไวรัลรวมถึงการ
Pr ที่ถี่ยิบโดยการออกงานแบบจับฉ่าย​
มันต้องตาเด็กสาว​ และกะเทยหัวโปกทั่วโลก
นางสาว​ นางสวย​ นางน่ารัก(จากศัล)​
บวกกับการเต้นแรงๆที่เทรนมาอย่างดีจากบริษัทเกาหลี​ เลยทำให้ชะนีเด็กติ่งหู​ กะเทยเด็กหัวโปกติดตามเพราะอยากได้อยากเป็นแบบนาง

อารมณ์​คล้ายป้าเทโออากิล่าดูนางงามแล้วอยากเดินส่ายตูดฟูลเทิร์นแบบนางงาม​ พวกติ่งเด็ก​ กะเทยหัวโปกรวมถึงกะเทยแก่ในปาล์ม​ ดูนางเต้นนางเดินนางโพสท์​ท่า​ ก็อยากเต้น​แบบนาง
กะเทยหัวโปกก็อยากเป็นแบบนาง​ มีนมมีจิ๋มสาวๆสวยๆ​ แต่สวนทางกับความสามารถ​ งานเพลงงานร้องก็ทำได้ไม่ถึงมาตรฐาน​

แบบนี้เรียกว่าดังด้วยรูปลักษณ์​และการ pr​ ลักษณะเดียวกับพวกเซเลป​ อินฟลู​ ความดังของนางจะดำเนินต่อไปจนแก่ก็จะไม่มีใครพูดถึงในฐานะของศิลปิน​ เพราะงานเพลงมันไม่มี​ identity ของตัวเองเลย​ งานเพลงของนางเหมือนมาจากโรงงานอุตสาหกรรม​จ้างผลิต​ OEM​ โรงงานไหนพอมีมาตรฐาน​ ก็ปั้มเพลงออกมาพอฟังได้​ อย่างโรงงานอุตสาหกรรม​MaxMartin
แต่ถ้าให้พูดคือซ้ำซากจำเจไม่ออร์แกนนิค

นางจะไม่ถูกจดจำ​ เพราะทุกซิงเกิ้ลที่ออกมา
ไม่มีคนจำได้​ ผ่านมาก็ผ่านไปเหมือนสายพานผลิตอุตสาหกรรม​ ไม่ใช่งานคราฟท์​งานทำมือ
และนี่คือจุดเด่นของวัฒนธรรมเคป๊อป​ ที่ยากจะได้การยอมรับจากผู้ฟังเมนสตรีมทั่วโลก​ กลุ่มผู้ฟังเคป๊อปจึงมีแค่กลุ่มเด็กหญิงติ่งหู​ เด็กกะเทยหัวโปกและกะเทยแก่ปาล์มพลาซ่าที่อยากเป็นชะนีอยากสวยแบบลิซ่า​ อยากมีนมอยากเต้นส่ายตูดแบบลิซ่า​ อยากออกงานเดินใส่กางเกงลิงเดินร่อนไปร่อนมาแบบลิซ่า​ ไม่ต่างจากป้าเทโออยากเป็นมิสเวเนซูเอล่าคะ

อีดอกรีบนคะ กูผอมลงละค่าาาาา จะด่ากระทบใครเช็คแฟคก่อนคะอีหน้าหี

เดินตอแหลตามประสาคนสวยที่ลอนดอนเมื่อวันก่อนค่ะ

ไปลิปซิงหลอดคนทั้งสนามงาน Capital FM มาค่ะอีดอก ลดน้ำหนักเยอะ ขี้เกียจร้องสดละค่ะ

ส่วนอีรีบนสุด กุขี้เกียจทำเพลงบัลลาดละค่ะ ร้องสดก็ไม่ไหว ทำมาก็มีแตะกะเทยแก่ฟัง ไม่ช่วยกุปั่นเหมือนอีพวกติ่งเกาแตดเลยค่ะ แถมอินเนอร์กุก็คือสาวบางลาคนหนึ่งค่ะ กุไม่ทำเพลงปิงปองโชว์ก็บุญหัวแล้วนะคะ

ปล่อยเพลงชนกับอีเสื้อใน กระเด็นเข้ามาที่95ก็ถือว่าปาติหารย์แล้วล่ะค่ะ

รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี มาไทยรอบนี้ถ้าลิปซิงค์ เต้นยึกๆยือๆเหมือนเหน็บกินเจอกูวีนแน่นอนค่ะ

รักนะอีหมูแก่ //หอมหัวเถิกหนึ่งจ๊วบ

>ปล่อยเพลงชนกับอีเสื้อใน
>กระเด็นเข้ามาที่95ก็ถือว่าปาติหารย์แล้วล่ะค่ะ
>
>รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี มาไทยรอบนี้ถ้าลิปซิงค์
>เต้นยึกๆยือๆเหมือนเหน็บกินเจอกูวีนแน่นอนค่ะ
>
>รักนะอีหมูแก่ //หอมหัวเถิกหนึ่งจ๊วบ

ล่าสุดไปเทศกาลคอนที่อังกฤษมา เดินเยอะมาก มากกว่ามันเดินตลอดชีวิตเลยละมั้ง

อีดอก งานนี้มันไม่ให้กูขนวีลแชร์ไปนี่คะ กูเลยต้องเดินเองค่ะ

★★★_ หัดเดินซะบ้าง อีแก่! ระวังจะเป็นง่อย
ดูกูนี่ สวยจนเด็กมาหาให้กูกินไม่เว้นวัน อีขี้เกียจ _★★★

ออกกำลังกายแล้วก็หัดไปดึงหน้าให้มันเป๊ะเหมือนพี่สาวกูบ้างนะคะอีแก่รีบน

>นางเสื่อมความนิยมไปแล้วคะ
>ด้วยรูปลักษณ์​ที่อ้วนพี​ แถมลุคกะหรี่พัทยา
>เด็กรุ่นใหม่เจนz
>ตัดสินคุณค่าเพลงจากปกเลยไม่มีคนฟังเพลงนาง​
>
>เรื่องรูปลักษณ์​และการ pr ในวงการเพลง
>เป็นอะไรที่สำคัญมากคะ​ วงการนี้ต้องยอมรับ
>อย่างว่าต้องมีเสน่ห์และแรงดึงดูดมหาศาลถึง
>จะช่วยดึงคนมาติดตามงานเพลงได้
>
>ศิลปินแก่ๆส่วนใหญ่หมดแรงดึงดูดกันหมดแล้ว
>ต่อให้เป็นเทพโซโล่กีร์ต้าอย่างเอลิค แคลปทัน
>ออกอัลบั้มใหม่มามันก็ไม่สดใหม่เห็นแล้วชวนฟังเหมือนตอนสมัยหนุ่มๆ
>
>อัลบั้มล่าสุด​ CAution
>ของนางเป็นอัลบั้มฮิปฮอปสโลว์เบิร์นที่ทำออกมาถึงในระดับ
>critical​ acclaim​ ในสายตานักวิจารณ์​
>แต่ก็ประสบความสำเร็จ​แค่พอประมาณบนชาร์ตและยอดขาย​ทั้งในอเมริกาและนอกอเมริกา
>
>ถ้านางได้ฉีดสาร​ Substance แบบ​ Demi Moore
>กลายร่างเป็นอีซู
>ดิฉันเชื่อคะว่าเรทติ้งจะพุ่งขึ้นอีกเท่าตัวแบบรายการเต้นแอโรบิคของนางซู
>
>ในมุมมองเรื่องความสาวและภาพลักษณ์นี้
>ทำให้ดิฉันนึกถึงนักร้องชาวอิสานจากตำบลสตึก
>
>​ ความดังของนางเป็นไวรัลรวมถึงการ
>Pr ที่ถี่ยิบโดยการออกงานแบบจับฉ่าย​
>มันต้องตาเด็กสาว​ และกะเทยหัวโปกทั่วโลก
>นางสาว​ นางสวย​ นางน่ารัก(จากศัล)​
>บวกกับการเต้นแรงๆที่เทรนมาอย่างดีจากบริษัทเกาหลี​
>เลยทำให้ชะนีเด็กติ่งหู​
>กะเทยเด็กหัวโปกติดตามเพราะอยากได้อยากเป็นแบบนาง
>
>อารมณ์​คล้ายป้าเทโออากิล่าดูนางงามแล้วอยากเดินส่ายตูดฟูลเทิร์นแบบนางงาม​
>พวกติ่งเด็ก​ กะเทยหัวโปกรวมถึงกะเทยแก่ในปาล์ม​
>ดูนางเต้นนางเดินนางโพสท์​ท่า​
>ก็อยากเต้น​แบบนาง
>กะเทยหัวโปกก็อยากเป็นแบบนาง​ มีนมมีจิ๋มสาวๆสวยๆ​
>แต่สวนทางกับความสามารถ​
>งานเพลงงานร้องก็ทำได้ไม่ถึงมาตรฐาน​
>
>แบบนี้เรียกว่าดังด้วยรูปลักษณ์​และการ pr​
>ลักษณะเดียวกับพวกเซเลป​ อินฟลู​
>ความดังของนางจะดำเนินต่อไปจนแก่ก็จะไม่มีใครพูดถึงในฐานะของศิลปิน​
>เพราะงานเพลงมันไม่มี​ identity ของตัวเองเลย​
>งานเพลงของนางเหมือนมาจากโรงงานอุตสาหกรรม​จ้างผลิต​
>OEM​ โรงงานไหนพอมีมาตรฐาน​
>ก็ปั้มเพลงออกมาพอฟังได้​
>อย่างโรงงานอุตสาหกรรม​MaxMartin
>แต่ถ้าให้พูดคือซ้ำซากจำเจไม่ออร์แกนนิค
>
>นางจะไม่ถูกจดจำ​ เพราะทุกซิงเกิ้ลที่ออกมา
>ไม่มีคนจำได้​
>ผ่านมาก็ผ่านไปเหมือนสายพานผลิตอุตสาหกรรม​
>ไม่ใช่งานคราฟท์​งานทำมือ
>และนี่คือจุดเด่นของวัฒนธรรมเคป๊อป​
>ที่ยากจะได้การยอมรับจากผู้ฟังเมนสตรีมทั่วโลก​
>กลุ่มผู้ฟังเคป๊อปจึงมีแค่กลุ่มเด็กหญิงติ่งหู​
>เด็กกะเทยหัวโปกและกะเทยแก่ปาล์มพลาซ่าที่อยากเป็นชะนีอยากสวยแบบลิซ่า​
>อยากมีนมอยากเต้นส่ายตูดแบบลิซ่า​
>อยากออกงานเดินใส่กางเกงลิงเดินร่อนไปร่อนมาแบบลิซ่า​
>ไม่ต่างจากป้าเทโออยากเป็นมิสเวเนซูเอล่าคะ

ประสาดีเนาะ อีผี