ตอนที่ 27
.
.
โอ๊ตนอนอิดโรยอยู่ในห้องขัง หลังจากถูกกักตัวไว้ 3 วัน ข้าวทุกมื้อ น้ำทุกแก้วต้องแลกด้วยเชื้ออสุจิตามกติกาที่เต๋อบัญญัติขึ้น บัดนี้ร่างกายเปลี้ยล้าดั่งผลส้มที่ถูกคั้นจนเหลือเพียงกากเหี่ยวแฟบ เต๋อยังไม่มีทีท่าแสดงว่าจะวางมือง่าย ๆ จอในห้องขังฉายภาพเต๋อนั่งรับประทานสเต๊กเนื้อโกเบ ปูขนจากฮอกไกโด โทโร่ซาชิมิเปรียบเทียบให้เห็นความห่างชั้นระหว่างเทวดากับมนุษย์ต่ำต้อย
.
.
.
“คิดถึงบ้าน. . .” โอ๊ตรำพัน
.
.
“เมื่อตอนผมถูกขังก็คิดถึงบ้าน ทั้งหนาว หิว กลัว. . .” เต๋อตอบกลับผ่านจอ และท้วงติงว่าก่อนที่เขาจะได้ออกไปนั้น โอ๊ตบังคับให้เขาตักน้ำในคอห่านกินให้ดูก่อน แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องดีดลูกคิดนับไปด้วย เต๋อมอบเงื่อนไขสุดท้ายเพื่อแลกกับอิสระ โอ๊ตจะต้องดื่มน้ำว่าวผู้ชายนับร้อยให้ที่เขาสะกดจิตขอมาจากธนาคารอสุจิ
หลังจากนำเชื้อละลายจากการแช่แข็งแล้ว เต๋อนำใส่แก้วเป๊กเล็ก ๆ นับได้ร้อยกว่าใบ เตรียมส่งให้ลูกหนี้ลิ้มรสพลังแห่งชีวิตของชายนับร้อยคน และสิ่งที่น่าหวั่นเกรงไปกว่านั้นคือ งานนี้เต๋อบังคับให้มีนมีเอี่ยวด้วย
.
.
“พี่ไม่ทำ! มันจะเกินไปแล้ว!!” มีนค้านเสียงแข็ง แต่เต๋อก็บีบคั้นทางอ้อมโดยตั้งเงื่อนไขว่าหากเธอไม่ยอมก็ไม่เป็นไร แต่โอ๊ตจะต้องแหวกหีเย็ดแม่ตัวเองแทน และหากมันเกินขึ้นจริง เท่ากับว่ามีนมีส่วนทำให้เขาเลือกทางนั้น หากคิดว่าจะไม่รู้สึกผิดบาปในภายหลังก็สุดแล้วแต่ ด้วยเจอเงื่อนไขที่น่าลำบากใจเช่นนี้มีนจึงยอมทำตามคำสั่ง
.
.
“กรุณาอย่าทำหน้าอย่างนั้นสิครับ ชนเผ่าแซมเบียในนิวกินียังมีประเพณีให้เด็กหนุ่มทำโอษฐกามกลืนกินน้ำเชื้อด้วยความเชื่อว่าจะเสริมพลังงานชีวิตและความเป็นชาย คิดแบบนี้สิครับจะได้สบายใจ” เต๋อยื่นแก้วเป๊กส่งให้มีนหนึ่งรอบ จากนั้นจึงส่งต่อยังโอ๊ต เขาทำหน้ากล้ำกลืนฝืนใจ ก่อนจะกลั้นใจซดแก้วแรกลงใบ
.
.
จังหวะนั้น มีนแตะศีรษะโอ๊ตเบา ๆ แค่นั้นก็มากพอแล้วที่จะฉายภาพในอดีต เจ้าของน้ำอสุจิเป๊กแรกเป็นตี๋หนุ่มหล่อวิศวกรวัยยี่สิบปลาย ๆ เขายินดีบริจาคเชื้อให้พี่ชายทำกิฟต์กับภรรยา เนื่องจากผู้พี่ประสบปัญหามีบุตรยาก ภาพวิศวะหนุ่มดูหนังโป๊แล้วช่วยตัวเองไปพลางในห้องสำหรับจัดไว้สำหรับรีดน้ำเชื้อ แจ่มแจ้งเสียจนโอ๊ตไม่อาจปฏิเสธการรับรู้ได้ด้วยการหลับตาหรือเบือนหน้า ทั้งภาพและเสียงรุกเร้าเข้าฉายสู่สมองโดยตรง
.
.
“อะ อะ อะ อา. . . .” ตี๋วิศวะมองภาพดาราหนังโป๊สาวญี่ปุ่นถูกครูพละจอมหื่นเย็ดคาชุดนักเรียน เขาจินตนาการว่าลำควยของเขากำลังถูกแคมเด็กสาวแดนอาทิตย์อุทัยบีบรัด สวรรค์รำไรอยู่ตรงหน้าไม่นานนี้และกำลังจะมาถึงแล้ว “อุ๊!. . .” หนุ่มตี๋เกร็งตัวฉีดน้ำกามพุ่งปรี๊ดปริมาณราวช้อนโต๊ะพูนพุ่งเข้าถ้วยปลอดเชื้อ เขายังหนุ่มแน่นมีกำลังวังชา หน้าตาผิวพรรณผ่องใส รูปร่างกล้ามเนื้อดูแข็งแรง สดชื่นเต็มเปี่ยม เมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตลูกผู้ชายจึงเปี่ยมทั้งคุณค่าทางสารอาหารและคุณค่าทางใจของผู้ลิ้มรส ประดุจรังนกสีทองแท้เกรดพรีเมี่ยม บัดนี้สิ่งดี ๆ มีคุณค่าดังกล่าวส่งต่อจากถุงกักเก็บน้ำเชื้อ ส่งตรงถึงปากโอ๊ต รสควาหวานละลายเนิบนาบแผ่ทั่วปุ่มรับรส ภาพที่แล่นสู่หัวสมองพร้อมกับต้องกลืนกินน้ำเชื้อในคราเดียวทำเอาโอ๊ตรู้สึกเหมือนต้องดูดควยให้ชายที่เห็นจนน้ำแตกน้ำแตนกระจายคาปาก กระนั้นก็กลั้นใจกลืนลงคอ
.
.
“ประเดิมได้ดี เจ้าของท่านนี้หล่อเหลาทีเดียว พี่มีนว่าไหมครับ. . .ฮะ ๆ ” มีนตอบสนองด้วยอาการขยะแขยงที่ต้องให้ความร่วมมือชำระหนี้ให้เต๋อ
.
“แต่ผมไม่รับประกันว่าจะเจอท่านเจ้าของที่คุณพอรับได้ไปทุกคนหรอกนะครับ” เป็นจริงอย่างที่คาดไว้ เจ้าของน้ำเชื้อแก้วต่อไปที่สุ่มได้เป็นชายอ้วนหัวล้านพุงพลุ้ยที่ขอฝากเชื้อสำรองไว้เผื่อต้องการมีบุตรในอนาคต เนื่องจากจะต้องเข้ารับการรักษาโรค แต่กระบวนการรักษาอาจให้ผลข้างเคียงคือเป็นหมัน
.
.
“อูย อูย” ชายอ้วนสำเร็จความใคร่จนบรรลุวัตถุประสงค์ น้ำเชื้อเหนียวหนืดพุ่งได้แค่ระยะสั้น ๆ ควยทั้งเล็กสั้นและดำไม่มีส่วนใดชวนเจริญหูเจริญตา เดิมที่กับน้ำเชื้อวิศวะหนุ่มก็รู้สึกคลื่นไส้แล้ว ยิ่งเจอกรณีนี้แทบเรียกว่าอยากอาเจียนรากแตกรากแตนให้รู้แล้วรู้รอด
.
.
“ว๊าย! ตายแล้ว!” ดูเหมือนว่าเป๊กต่อไปมีเซอร์ไพร์สนิดหน่อยเมื่อเต๋อได้ยินมีนอุทานขณะดึงภาพในอดีต “แก้วนี้มีอะไรผิดปกติอย่างนั้นหรือครับ?”
.
.
“เปล่า” มีนหน้าแดงและวางแก้วปริศนานั้นปะปนกับแก้วหลาย ๆ ใบหวังซ่อนใบไม้ในป่า แต่มีหรือที่จะเล็ดลอดคมสายตาผู้คุมเกมอย่างเต๋อได้ เขาหยิบแก้วใบเดิมคืนมาได้อย่างแม่นยำ
.
.
“ผมต้องการให้เขาดื่มจากแก้วใบนี้เท่านั้น” เต๋อส่งแก้วนั้นยัดใส่มือมีน “ไม่เอา. . .เปลี่ยนเถอะ ๆ” มีนบ่ายเบี่ยง
.
.
“ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้ แม่คุณชื่อนวลเพ็ญสินะครับผมสืบมาแล้ว ภายในสามชั่วโมงผมจะเรียกมาถึงที่ให้คุณปฏิสนธิกลับคืนแทนพระคุณค่าน้ำนม ส่วนพี่มีนเชิญที่ห้องรับรองดื่มชาร้อน ๆ ก่อนครับ ขอบคุณที่สละเวลาและพยายามช่วยผมอย่างสุดความสามารถแล้ว”
.
.
“นี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ!!” มีนทราบดีว่าเขาประชดประชันเพื่อกดดันเธอ เป็นไปตามรูปการณ์ เธอต้องเดินหมากตามกระดานของเต๋อต่อไป
.
.
โอ๊ตกลืนอสุจิพร้อมถูกฉายภาพเจ้าของเชื้อเช่นเคย เจ้าของกิตติมศักิด์รายนี้เป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี เพราะเขาเป็นดาราวัยรุ่นหนุ่มหล่อดาวรุ่งพุ่งแรงในปีนี้ โฆษณา-งานละครล้นบ้านล้นเมือง หากต้องการให้ออกงานต้องจองคิวล่วงหน้ากันข้ามปี รายนี้มีนไม่สามารถสืบค้นล้วงลึกไปถึงเจตจำนงค์ว่าต้องการฝากหรือบริจาคด้วยวัตถุประสงค์ใด แต่ที่แน่ ๆ ขณะเขารีดเชื้อตัวเองนั้นได้ปลดปล่อยความหงี่เต็มที่ราวกับเป็นห้องส่วนตัว เขาถอดปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต เปิดกว้างจนเห็นกล้ามอกและกล้ามท้อง และหัวนมเม็ดนวลเนียน ถอดกางเกงแยกไว้ต่างหากต่างจากคนทั่วไปที่มักรีดเชื้อขณะที่กางเกงในยังติดตัวเพื่อความสะดวกและลดความกระดาก
.
.
ท่อนควยดาราหนุ่มขนาดเขื่องล้นไม้ล้นมือ เงี่ยงบานเป่งเต็มที่แซมด้วยไรขนดกดำ พวงกระโปกชมพูใสไร้ขนสะอาดตาไม่ต่างจากผิวพรรณที่เห็นภายนอก ก้นกลมขาวนวลชวนสัมผัส เขาดำเนินการชักว่าวพร้อมบีบหัวนมตนเองกระตุ้นไปด้วย พ่วงอารมณ์ด้วยหนังโป๊เปิดเสียงเต็มวอลลูมชนิดไม่ต้องเกรงใจใคร เจ้าของรอยยิ้มเปลี่ยนโลกให้สดใสซึ่งละลายหัวใจแฟนคลับแม่ยกมานักต่อนัก ใครจะรู้ได้ว่าเมื่ออยู่ในที่ลับตา เขาก็ตกเป็นทาสของกามารมณ์ไม่ต่างจากแฟนคลับที่ซื้อนิตยสารหรือโหลดภาพเพื่อดูแฟชั่นโชว์หน้าอกนุ่งกางเกงในสั้นจู๋แล้วเอาไปเกี่ยวเบ็ดชักว่าวต่อ เขานั่งถ่างแล้วสาวลำควยเร็วรี่ เสียงอัณฑะใบใหญ่เป็นไข่เป็ดแกว่งไหวกระทบโซฟาดังพั่บ ๆ ๆ กล้ามท้องบีบเกร็ง เป็นสัญญาณว่าดาราหนุ่มกำลังจะถึงที่หมาย
.
.
.
“อะ อะ อะ โอออออ!” เมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตของมนุษย์เพศชายเกรดเอบวกพุ่งไหลเข้าถ้วยเก็บเชื้อ ในทางกลับกันสำหรับโอ๊ตซึ่งถูกยัดเยียดความเป็นมาที่ไม่อยากรับรู้ นั่นทำให้รู้สึกราวกับโดนดาราหนุ่มกระเด้าปากควยอัดคอหอยจนหลั่งน้ำกามสิ้นความใคร่ เป็นอันบรรลุภารกิจ อสุจิของดาราหนุ่มมีลักษณะสมบูรณ์แบบ ทั้งปริมาณอสุจิ การพุ่งไหล ความหนืดข้น นั่นเพราะดูแลสุขภาพร่างกายสม่ำเสมอ พ่วงด้วยคุณค่าทางพันธุกรรมในฐานะพ่อพันธุ์ที่เปี่ยมลักษณะอันเป็นที่พึงประสงค์ รสชาติคาวฝาดในคราแรกเมื่อสัมผัสปลายลิ้น หากแต่รสหวานหอมรองลงมาอีกชั้นจะเข้าปลอบประโลมให้กลมกล่อม ดุจไวน์ชั้นเลิศเพียงหนึ่งหยดก็เปี่ยมด้วยรสชาติลึกลับซุกซ่อนมากมายท้าทายให้นักชิมค้นหา แต่ผู้ชายแท้อย่างโอ๊ตคงไม่มีความรื่นรมย์ใด ๆ ที่จะไปแยกแยะรสชาติห่าเหวของน้ำว่าวผู้ชายด้วยกันแม้เจ้าของจะเป็นดาราวัยรุ่นหล่อเหลาแค่ไหน
.
.
“แย่จริง มีคนโทรตาม” เต๋อรับโทรศัพท์ เป็นสายของเจ๊นนท์นั่นเอง เธอโทรมาถามว่าเซฟเฮ้าส์เป็นอย่างไรบ้าง เต๋อชื่นชมและขอเลี้ยงข้าวสักมื้อแทนคำขอบคุณที่มอบของขวัญล้ำค่าอย่างประมาณมิได้ เพื่อประหยัดเวลาเต๋อจึงเทน้ำเชื้อที่เหลืออีกร้อยกว่าใบรวมกันในถ้วยกาแฟ เขาส่งต่อให้มีนตามขั้นตอน. . .
.
.
“เอาจริงเหรอ. . .พี่น่ะไม่เป็นไร. . .แต่เขาอาจ. . .เป็นบ้าได้นะ” มีนทำหน้าราวกับถ้วยในมือบรรจุของเหลวเทจากขวดกะโหลกไขว้
.
.
“อีกทางหนึ่งก็มีสิทธิ์บ้าได้เหมือนกัน. . .พี่ไม่มีทางเลือกนี่ครับ คุณด้วยโอ๊ต” เขาหันยิ้มให้กำลังใจเหยื่อ
.
.
“. . . . .” มีนพูดอะไรไม่ออก เธอหลับตาปี๋ ความรู้สึกประหนึ่งชาวบ้าตาดำ ๆ ถูกจับยัดพร้าใส่มือให้ทำหน้าที่เป็นเพชฌฆาตกุดหัวคน
.
.
“ว้ากกกกกก!!” โอ๊ตร้องหลังกลืนพันช์น้ำกามจากแก่นกายผู้ชายกว่าร้อยชีวิต เสียงแล้วเสียงเล่ากู่ก้องกังวานในหัว “โอ๊วววว!” “อึ๊ก!” “อูย!” “ซี๊ดดด!” ภาพนายทหารแข็งแกร่ง หนุ่มแว่นนักศึกษาแพทย์ หนุ่มธนาคารมาดเท่ และอีกหลายชีวิตรายล้อมรอบตัวโอ๊ตเพื่อปลดปล่อยพลังแห่งการให้กำเนิดส่งต่อถ่ายทอดให้ เด็กหนุ่มดื่มด่ำรสชาติแห่งความเป็นชายล้ำล้นสุดจินตนาการ ซึ่งหลั่งทะลักย้ายเข้าสู่กลางร่างกายราวใช้ปากสูบธารน้ำตกจนเหือดแห้ง
.
.
.
.
.
หลังเสร็จสิ้นการชำระหนี้ เต๋อจัดการลบความทรงจำโอ๊ตแล้วขับรถพาตัวไปปล่อยทิ้งไว้ข้างถนนสายหนึ่ง โอ๊ตมึนเดินตุปัดตุเป๋ไร้จุดหมายชั่วครู่ จนกระทั่งตั้งสติได้จึงเพิ่งรู้สึกท้องกิ่วโครกคราก แถวนี้ใกล้ห้างสรรพสินค้าจึงหวังหาอาหารฟาสฟู้ดพอยาไส้ไปก่อน
.
.
ระหว่างจะเดินเข้าไปก็เห็นว่าลานกว้างหน้าห้างกิจกรรมส่งเสริมการขาย บรรยายสรรพคุณผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มธัญพืชอุดมด้วยโปรตีน วิตามิน แร่ธาตุเหมาะกับคนยุคใหม่ใส่ใจสุขภาพ ทั้งยังมีพริตตี้สาวสวยเดินแจกให้ลองชิมคนละหนึ่งกล่องเต็ม ๆ โอ๊ตรับของแจกดื่มทันทีเพื่อรองท้อง หลังจากถูกจำกัดอาหารมาเป็นเวลานาน ร่างกายสูงล่ำนั้นเตะตาพริตตี้สาวคนหนึ่งพอดี
.
.
“อุ๊ย! คุณน้องสูงสมาร์ทมาก! เป๊ะเลย! รบกวนเป็นหน้าม้าให้พี่ทีสิ ข้างบนกำลังกร่อย ๆ แค่ตอบคำถามง่าย ๆ เดี๋ยวแจกกิฟท์เซ็ตติดมือกลับบ้านไม่ต้องคิดไรมาก มีแต่ได้กับได้ นะ ๆ ๆ” ยังไม่ทันที่โอ๊ตจะตกปากรับคำ สาวพริตตี้ปากเทอร์โบก็เหมาเอาเองและฉุดแขนดึงเข้าไปในส่วนลึกของพื้นที่กิจกรรม เสียงกรี๊ดสนั่นดังหวั่นไหวจนโอ๊ตมีอาการเวียนหัวและตาพร่าเล็กน้อย พิษจากการถูกลบความทรงจำยังตกค้างเหลืออยู่
.
.
“มาแล้วค่า อาสาสมัครผู้กล้าของเรา” พริตตี้สาวเดินนำหน้าจูงโอ๊ตขึ้นเวทีเหมือนมรมยาก่อนพามา โอ๊ตมึนงงไปหมดไม่รู้ว่าใครเป็นใครและจะยุ่งวุ่นวายกับเข้าทำไม กระนั้นก็พยายามตอบคำถามบนเวทีด้วยการพยักหน้า หรือตอบสั้น ๆ
.
.
“น้องคนนี้ถึงคารมไม่คล่องแต่หุ่นเนี่ย อู้หู ต้องเรียกว่าระดับนายแบบกันเลยทีเดียว เมื่อกี้แอบได้ยินเสียงกระซิบจากข้างล่างว่าเป็นนักกรีฑาด้วย เชื่อว่าหุ่นแบบนี้ต้องกระชากใจสาว ๆ ชาวสีม่วงมานักต่อนักแน่นอน แสดงว่าต้องใส่ใจสุขภาพสม่ำเสมอใช่ไหมคะ” พริตตี้ร่ายยาวน่ารำคาญ โอ๊ตพยักหน้าหงึก ๆ เสียงผู้คนจากล่างเวทีหัวเราะบ้าง กรี๊ดกร๊าดบ้างไปตามเรื่องตามราว
.
.
“และวันนี้เรามีในส่วนของเครื่องดื่มธัญพืชสูตรใหม่มาให้ลองชิมกันตรงนี้ด้วย” พริตตี้สาวส่งถ้วยเครื่องดื่มโอ๊ตชิมอีกรอบเป็นหน้าม้า ทีมงานคาดหวังปฏิกิริยาจากโอ๊ตทำนองว่ามีรสชาติถูกปากและจะลองกลับไปดื่มควบคู่กับการซ้อมกีฬาหลังจากมอบกระเช้ากิฟต์เซ็ตเครื่องดื่ม
.
.
“เป็นยังไงบ้างครับ” ชายบนเวทีถามและส่งยิ้มให้แขกรับเชิญอย่างเป็นมิตร
.
.
“อ. . .อร่อยครับ ชอบครับ” ถึงโอ๊ตพูดไม่เก่งแต่ก็ต้องการรักษาน้ำใจ ตอนนี้พิษตกค้างหลังถูกลบความจำเจือจางลงจนประสาทสัมผัสต่าง ๆ รับรู้ความเป็นไปได้คมชัดขึ้น
.
.
“ถ้าชอบ เดี๋ยวผมให้ดื่มอีกนะครับ” รอยยิ้มปริ่มเสน่ห์นั้นฉ่ำเยิ้มกระทั่งผู้ชายด้วยกันยังเอ็นดูในความน่ารักสดใส
.
.
.
โอ๊ตตาเบิกค้าง
.
.
เด็กหนุ่มตรงหน้าเขาคือดาราวัยรุ่นสุดหล่อดังคับฟ้า คนที่โอ๊ตกลืนกินลูก ๆ ผลิตผลจากเขาคนนี้จนเกลี้ยงไม่เหลือหลอ
.
.
“อีกถ้วยนะครับ เอ้า! มาดื่มพร้อมกัน มาแข็งแรงด้วยกันครับ!” ดาราหนุ่มผู้ไม่ถือตัวพยายามสร้างความคุ้นเคยเป็นกันเองกับแขกบนเวทีโดยการกอดคออย่างสนิทสนม พร้อมชูถ้วยเครื่องดื่มแสดงถึงความสดชื่นแข็งแกร่งของตัวแทนวัยทีนรุ่นใหม่ใส่ใจสุขภาพ บรรดาแม่ยกละคร แฟนคลับวัยรุ่น ติ่งหูมัธยมตั้งถ้วยเตรียมในมือ แหกปากกรี๊ดกร๊าดร่วมใจช่วยกันนับจังหวะก่อนกระดกดื่มพร้อมกันทุกคน
.
.
“หนึ่ง!”
.
.
.
“สอง!”
.
.
“อว๊อกกกก!!”
โอ๊ตสำรอกอาเจียนเต็มหน้าดาราหนุ่ม
.
.
และไม่มีเสียงเอ่ยใด ๆ ราวกับกาลเวลาหยุดอยู่ตรงหน้าทุกคน
.
.
.
จบตอนที่ 27