ตอนที่ 23 จุดจบและการเริ่มต้น
.
.
.
“แม่ครับ. . .แม่อยู่ที่ไหน. . .ผมคิดถึงบ้าน ฮือ ฮือ”
.
.
แม้ตลาดนัดจะคับคั่งไปด้วยผู้คนคณานับ แต่ในโลกของเต๋อ สิ่งที่เขาได้ยินได้เห็นมีเพียงความมืดและความเงียบงัน. . .จินตนภาพที่ตามหลอนหลอกในห้วงนึกคิดทำให้เขาตัดขาดจากเหตุผลในโลกแห่งความเป็นจริง ความบิดเบี้ยว ความสับสน ความคับแค้นก่อตัวเป็นก้อนหนักอึ้งเข้ายึดหน่วงสติสัมปชัญญะไม่ให้มีโอกาสต่อรองกับด้านมืดในจิตใจตน
.
.
.
“เพราะพวกคุณ. . .พวกคุณแท้ ๆ. . .คนใจร้าย”
.
.
สิ้นเสียงรำพึง เต๋อลุกขึ้นยืนตระหง่านและ. . .
.
.
ปลดปล่อยก้อนอันหนักอึ้งในหัวสมองนั้นกระจายสู่ผู้คน เขาจะไม่แบกรับมันไว้คนเดียว ตรรกะของเต๋อในตอนนี้มีเพียงแค่. . . เขาเคยถูกกดทับให้ต่ำเท่าไหน. . . ทุกคนต้องต่ำยิ่งกว่าที่เขาเคยเป็น
.
.

ทางทิศใต้. . . . .
.
.
หนุ่มรุ่นราวนักศึกษาสองคนในชุดฟุตบอลเป็นที่ต้องตาต้องใจกะเทยมีนมผมยาวนางหนึ่งซึ่งแอบเดินตามหลังเงียบ ๆ สภาพเหงื่อโทรมกายพร้อมหิ้วรองเท้าสตั๊ดติดตัวบ่งบอกว่าทั้งสองเพิ่งเล่นกีฬากันมา และกำลังเดินเลือกดูของซื้อของขายตามประสาคนเดินตลาดนัดทั่วไป เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยปากว่าจะแวะดูกางเกงในตัวใหม่เสียหน่อย เพราะวันนี้ต้องค้างบ้านเพื่อนอีกผู้หนึ่งอย่างกะทันหันและไม่ได้เตรียมของใช้ส่วนตัวล่วงหน้า เรื่องนี้. . . ไม่อาจรอดพ้นหูของผู้ที่กำลังจับจ้อง
.
.
“แวะดูก่อนได้นะค้า กางเกงใน บอคเซอร์ เสื้อกล้าม เสื้อยืด วันนี้ลดพิเศษจ้า” เจ๊แม่ค้าชุดชั้นในสุภาพบุรุษโฆษณาเชิญชวนขันแข็ง แผงของเธอทำมาค้าคล่องเนื่องด้วยมีสินค้าให้เลือกหลากหลาย
.
.
“ฝากดูร้านแป๊ปนึงนะน้อง เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำหน่อย รีบไปรีบมา แป๊ปเดียวจริง ๆ” เธอไหว้วานร้านขายเครื่องประดับทำมือด้านข้างช่วยดูร้านให้อย่างเกรงอกเกรงใจ ก่อนผละออกจากที่นั่ง
.
.
“อูย ปวดจะแย่อยู่แล้ว” ขณะที่แม่ค้าแผงชุดชั้นก้าวเข้าห้องน้ำ. . .
.
.
เธอถูกใครบางคนฉุดเข้าห้องส้วม และทำร้ายศีรษะจนหมดสติ
.
.
.
“อ้าว. . .คนขายไม่อยู่” หนุ่มนักฟุตบอลผิวสีน้ำผึ้งเกาหลังหัวแกรก ๆ ส่วนเพื่อนหนุ่มร่างสูงใหญ่ช่วยเหลียวซ้ายและขวามองหาคนที่น่าจะให้คำตอบได้
.
.
“เดี๋ยวก็มา เจ๊แกไปเข้าห้องน้ำ รอก่อนนะคะ” หญิงสวมชุดแนวยิปซีขายเครื่องประดับร้านด้านข้างช่วยออกหน้าแทนให้ตามคำฝากฝัง อย่างไรก็ดีเธอคงไม่ก้าวก่ายถึงขนาดช่วยขายแทนให้ หลังจากพูดจบก็หันไปต้อนรับกลุ่มลูกค้าของร้านตัวเองที่กำลังเลือกชมสร้อยคอลูกปัด
.
.
.
“มึงไปดูร้านอื่นเหอะ ไม่ก็ไปดูเซเว่น มีเกงในขายเหมือนกัน” เพื่อนร่างสูงใหญ่กล่าว และหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งก็มีท่าทีเห็นด้วย โดยธรรมชาติผู้ชายก็ไม่ค่อยบรรจงเลือกปราการด่านสุดท้ายอยู่แล้ว มีอะไรก็ใส่ ยี่ห้อใดสีใดไม่เกี่ยง ขอให้นุ่งแล้วไม่เจ็บไข่เป็นอันใช้ได้
.
.
“เดี๋ยวค่ะ มาแล้วค่ะ ขอโทษที่ให้รอ” กะเทยที่แอบเฝ้ามองสองหนุ่มมาตลอดเข้าสวมรอยเป็นเจ้าของแผงกางเกงใน หลังจากทุบหัวเจ้าของตัวจริงและจับขังไว้ในห้องส้วม เธอหอบเหนื่อยผิดปกติราวกับฆาตกรเพิ่งฆ่าคนมาหมาด ๆ สองหนุ่มนักฟุตบอลมองหน้ากันอย่างฉงน เกิดมาก็เพิ่งเคยพบเจอกะเทยสาวขายชุดชั้นในชาย แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งสองไม่ได้ถือเป็นสาระในเมื่อมีผู้ขายพร้อมให้บริการตรงหน้าแล้ว
.
.
“เลือกดูก่อนได้ค่ะ ไม่ซื้อไม่เป็นไร” กะเทยสาวแสร้งจัดหน้าร้านราวกับเป็นเจ้าของร้านตัวจริง พร้อมกันนี้เธอได้ลามเลียหนุ่มนักฟุตบอลทั้งสองผ่านความคิดอันอกุศล เธอวาดภาพในหัวฟุ้งซ่าน คิดว่าภายใต้เป้ากางเกงบอลเปียกเหงื่อเป้านูนแน่นจะเป็นอย่างไร หนุ่มนักฟุตบอลจะมีรสนิยมเลือกกางเกงในแบบไหน
.
.
“เอาตัวเดียวครับ” หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งตัดสินใจได้ไม่ยาก เขาไม่พิจารณาคุณสมบัติสินค้าอย่างละเอียดละออ หยิบกางเกงในรอสโซ่ถูก ๆ สีดำส่งให้แม่ค้าคิดเงิน
.
.
กะเทยสาวรู้สึกร้อนผ่าวตามเนื้อตัว เธอรู้สึกว่าลูกค้าตรงหน้าช่างเปี่ยมไปด้วยแรงดึงดูดทางเพศ เสื้อฟุตบอลเปียกเหงื่อชุมหน้าอกเต่งตึง ๆ และแผ่นหลัง ไหนจะเป้ากางเกงบอลอันนูนโด่ง ต้นขาแกร่งแน่น
.
.
“ร้านหนูใจดีนะคะ ให้ลองดูก่อนได้. . .ค. . .คุณพี่จะ. . .ลองก่อนก็ได้นะคะ”. . . เธอก้มหน้างุด ๆ วาดนิ้วขีดไปมาบนโต๊ะด้วยความเก้อเขิน
.
.
โชคเข้าข้างเธอ ข้อเสนอหลุดโลกนี้เป็นที่ยอมรับได้ในอาณาบริเวณที่ตกอยู่ภายใต้สนามพลังโทรจิตวิปริต เรื่องเหนือความคาดหมายเกิดขึ้นได้เสมอภายใต้กฎนี้
.
.
“ล . . .ลองได้จริง ๆ หรือครับ” หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งถามทวนอีกรอบ เขาเพิ่งเคยพบร้านขายชุดชั้นในที่ให้ลองสวมใส่ได้เป็นครั้งแรก
.
.
“โห รู้จักรับมุกด้วยนะมึง ทีกับกูไม่เห็นเล่นแบบนี้บ้างวะ” เพื่อนร่างสูงใหญ่แซวด้วยอารมณ์ขัน
.
.
แต่เหตุการณ์เบื้องหน้าหาใช่เรื่องตลกโปกฮา
.
.
เพื่อนของเขารูดกางเกงบอลพร้อมกางเกงในออกหน้าร้านสด ๆ
.
.
“เฮ้ย! มึงทำไร!?” แม้จะทักท้วงก็ปราศจากผล เพื่อนหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งจัดแจงแกะกล่องกางเกงในตัวใหม่เพื่อลองสวมดูว่าจะกระชับพอดีเอวและพวงกระโปกหรือไม่ เขาไม่สนใจสายตาผู้คนรอบข้างที่จ้องมองด้วยความเงี่ยนเมื่อเห็นเขาเปลี่ยนกางเกงในกลางตลาด หลายคนมีบุญตาได้เห็นพวงไข่แกว่งไกวไหวไปมาใต้กล้ามตูดอันแข็งแกร่งเมื่อมองจากด้านหลัง
.
.
“เฮ้ย ๆ ๆ !! ไอ้เหี้ยกูอายเค้า มึงเป็นอะไรวะ!!” เพื่อนร่างสูงใหญ่เข้าปรามเพื่อนหนุ่มที่กำลังลองกางเกงในตัวใหม่ ทว่าอีกฝ่ายกลับไร้การตอบรับ เขาถ่างขากางเกงในสีดำตัวใหม่กว้าง ๆ และย่อตัวลงเพื่อให้สะดวกต่อการสวมใส่ เมื่อปล่อยมือ ขอบยางกางเกงในที่ถูกดึงถ่างก็หดตัวเข้ากระชับเอวเสียงดังปั๊ปหนักแน่น เท่สมมาดลูกผู้ชายนักกีฬา
.
.
“ช่วงนี้จัดโปรโมชั่นค่ะ เอาตัวเก่ามาแลกตัวใหม่ได้ฟรี คุณพี่ไม่สนเหรอคะ” กะเทยสาวหันไปพูดกับเพื่อนที่มาด้วยกัน หนุ่มร่างสูงใหญ่สับสน เขารู้สึกว่าคำเชิญชวนของแม่ค้ากะเทยดังก้องในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่นานนัก พิษสงอำนาจโทรจิตก็ครอบงำอีกหนึ่งชีวิต
.
.
หนุ่มร่างสูงใหญ่ถอดกางเกงบอลพร้อมกางเกงในพร้อมเพื่อน ทั้งสองยื่นกางเกงในเปียกเหงื่อหลังลงสนามเตะฟุตบอลส่งให้แม่ค้ากำมะลอ เธอพิจารณากางเกงในใช้แล้วอุ่น ๆ จากตัวนักฟุตบอลอย่างพินิจพิเคราะห์ หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งให้กางเกงในสีเขียวเข้มเก่า ๆ มีราขึ้นเป็นดวง ส่อให้เห็นความไร้อนามัยของเจ้าของ ส่วนหนุ่มร่างสูงใหญ่ส่งตัวสีขาวเปรอะเปื้อนคราบฉี่เป็นดวงเหลืองและส่งกลิ่นฉุน
.
.
กะเทยสาวแลบลิ้นยาวยืด ตวัดเลียคราบหมักหมมที่ฝังแน่นลึกลงตามส่วนกระเปาะเป้า ซอกขาหนีบ และง่ามตูด กลิ่นอายกางเกงในลูกผู้ชายเลือดนักกีฬามันช่างดิบสาบ สมบุกสมบัน เร้าอารมณ์จนเตลิดเปิดเปิง เธอพิสูจน์ทั้งกลิ่นและรสเรียกได้ว่าแทบจะทุกซอกมุมโดยไม่รังเกียจคราบไคลด่างเหลืองอันแสนสกปรกและกลิ่นฉุนเหงื่อรุนแรงจนเตะจมูก
.
.
“โอววว เงี่ยนเหลือเกิน ไม่ไหวแล้ว” กะเทยสาวสูดดมกางเกงในเน่า ๆ ของนักฟุตบอลทั้งสองอย่างหื่นกระหาย ขณะที่เกย์และผู้หญิงร่านทั้งหลายที่เดินผ่านไปมาจ้องมองอย่างสนอกสนใจกึ่งอิจฉาที่กะเทยนางนี้ได้เพลิดเพลินกับรสสุคนธ์อันชวนถวิลหาจากแก่นกายผู้ชายแท้วัยแรกรุ่น
.
.
“หนูตัดสินใจแล้ว! หนูจะยกกางเกงในให้พี่สองคนฟรีคนละโหลเลยค่ะ แต่ช่วยหนูทำมาหากินได้ไหมคะ” เธอยื่นข้อเสนอใหม่ “ช่วยเป็นหุ่นโชว์ร้านหนูนะคะ”
.
.
พูดจบ กะเทยสาวจอมตัณหาก็กระชากหุ่นพลาสติกครึ่งท่อนสำหรับเป็นแบบโชว์กางเกงในขว้างทิ้ง และจัดแจงถอดเสื้อผ้าหนุ่มนักฟุตบอลทั้งสอง ให้ยืนนุ่งกางเกงในตัวเดียวโชว์หน้าร้านประหนึ่งนายแบบขนาบทั้งด้านซ้ายและขวา สองหนุ่มรู้สึกประหม่าแต่ก็ภูมิใจลึก ๆ ที่ได้โอ้อวดเรือนร่างสมชายต่อหน้าธารกำนัล กล้ามอก กล้ามทอน กล้ามขา กล้ามก้น และเครื่องเพศพวงใหญ่ช่างแน่นฟิตไปเสียทุกส่วนสัด
.
.
“โทษนะครับ ช่วยลองตัวนี้หน่อยได้ไหมครับ” ชายผู้หนึ่งยื่นกางเกงในสีแดงแป๊ดส่งให้นายแบบหนุ่มจำเป็น นักฟุตบอลร่างสูงใหญ่รับไว้ด้วยความยินดี เขาถอดกางเกงในตัวที่สวมอยู่และรับไปนุ่งใหม่เพื่อช่วยให้ลูกค้าตัดสินใจซื้อได้ง่ายดายขึ้น
.
.
“รบกวนช่วยลองตัวนี้ด้วยครับ!”

“ลองบอคเซอร์นี่ให้ดูหน่อยครับ!”

“หมุนตัวให้ดูหน่อยนะครับ!”
.
.
“เอาเลยค่า! เชิญตามสบาย! อยากลองแบบไหนให้นายแบบของเรานุ่งให้ดูได้ ตอนนี้มีโปรฯ พิเศษ ถอดตัวที่คุณนุ่งอยู่เอามาแลกตัวใหม่ได้ฟรีเลยนะค้า!!!” กะเทยสาวได้คืบเอาศอก แผนสวมรอยยึดแผงชุดชั้นในของเธอไม่สร้างกำไรเป็นเม็ดเงินได้แม้แต่บาทเดียว แต่กลับได้กางเกงในใช้แล้วของลูกค้าท่านชายคืนมาเป็นสิบ ๆ ตัว มีหลากสีหลายสไตล์ เธอโกยกางเกงในที่ได้มาโปรยขึ้นกลางอากาศประดุจชิงโชคไปรษณีย์บัตรตามรายการโทรทัศน์อย่างสะใจ ปราการด่านสุดท้ายของท่านชายทุกชิ้นตกเป็นสมบัติส่วนตัวของเธอแล้ว
.
.
ขณะที่นายแบบนักฟุตบอลยังคงทำตามคำร้องขอจากลูกค้าที่ไหลเวียนอย่างไม่ขาดสาย ถอดกางเกงในเปลี่ยนเข้าออกเป็นว่าเล่น กลายเป็นแผงขายชุดชั้นในชายที่ครึกครื้นและชวนยั่วน้ำลายที่สุดเป็นประวัติการณ์ ได้รับความสนใจจากทั้งเหล่าผู้ชายด้วยกันที่อยากเล่นพิเรนทร์ เกย์ตุ๊ดกะเทยที่เหี้ยนกระหือรือร้องหาควย รวมถึงคุณผู้หญิงที่อยากสนุกกับการตีค่าผู้ชายเป็นวัตถุแห่งการจับจ้องและวัตถุทางเพศ หลังจากที่ผู้หญิงถูกสังคมตีตราแต่เพียงฝ่ายเดียว มีบางคนถึงขนาดแก้ผ้าถอดเอายกทรงและกางเกงในส่วนตัวให้สองหนุ่มลองใส่ ซึ่งแน่นอนว่าทั้งสองไม่ปฏิเสธที่จะทำตาม
.
.
.
หากมีคำถามว่าบรรยากาศครื้นเครงขนาดไหน ก็ถึงขนาดแม่ค้าร้านเครื่องประดับข้าง ๆ ยังทนไม่ไหว ยอมขาดทุนปิดร้านเลิกขายของแล้วนั่งสอดนิ้วเกี่ยวหีช่วยตัวเองรัวระริก