เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ ไม่เกี่ยวกับสระว่ายน้ำครับ
แค่อยากเล่าให้ฟังขำๆ ไม่ขำก็อย่าโกรธกันนะ ๕๕๕

คือวันนี้หลังจากที่ว่ายน้ำเสร็จก็รู้สึกหิวขึ้นมา
เลยเดินเรื่อยๆ ชิวๆ มากินข้าวที่ร้านเจ้อ้วน คนแถวนี้ แถวไหนๆ คงรู้จักเนาะ
เจ้อ้วนข้าวมันไก่
ไม่รู้อร่อยหรือเปล่า แต่เสียงลือเสียงเล่าอ้างช่างมากมายเหลือเกิน
และได้ยินมาด้วยว่า ที่นี่เป็นศูนย์รวมบรรดาเก้งกวางทั้งวัยเรียนและ
วัยทำงานไว้อย่างมากมายเช่นกัน น่าสนใจก็ตรงนี้แหละ ๕๕๕

พอผมเดินไปถึงร้าน ก็ป๊ะกับหนุ่มคนนึง กำลังจะเดินสวนกัน
หน้าตาแนวๆ น้องพอร์ชนะครับ นักแสดงอะไรประมาณนั้น
คือคิ้วหนา ตาโต จมูงโด่งได้รูป แต่ไม่ได้โดดเด้งอย่างศัลยกรรมนะครับ
ก็รู้สึกว่า เออ หล่อว่ะ
หุ่นก็โอเคครับ เหมือนจะเล่นกล้ามเหมือนกันแต่ไม่ได้ใหญ่น่าเกลียด

พอผมจะเดินสวน น้องเค้าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วเดินตาม
ผมก็เห้ย!!! มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอว่ะ
หรือจะเข้าใจผิด ก็เลยเดินเลี้ยวเข้าด้านในโต๊ะที่มันแคบๆหน่อย
อ้าว!! เดินตามมาซะงั้น ทำไงดีๆๆ
ผมก็เลยรีบนั่งโต๊ะที่อยู่ใกล้ที่สุด เผื่อว่าเขาจะเดินผ่านไปโต๊ะอื่น

เปล่าเลยครับ เขากลับนั่งลงโต๊ะตรงข้ามกันซะอย่างนั้น
แถมหันหน้ามาฝั่งผมด้วย โชคดีเหลือเกินที่มีผู้หญิงคนนึงนั่งบังระหว่าง
ผมกับเขาอยู่ ค่อยหายอึดอัดหน่อย

แต่ที่โชคร้ายก็คือ
ผู้หญิงคนที่นั่งบังอยู่น่ะ เป็นแฟนน้องเค้าล่ะครับ ๕๕๕๕