สิบกว่าวันก่อน
ไปถึงกรมยุทธฯ เวลาประมาณทุ่มนิดๆ
ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ผมว่าช่วงนี้บริเวณกรมยุทธฯตอนกลางคืนวังเวงมาก
ไม่ค่อยเปิดไฟเลย นี่ถ้าเป็นที่อื่นผมว่าคงต้องมีคนนัดกันมาเอ๊าดอร์บ้างล่ะ๕๕๕
หรือเพราะไม่มีงานแต่งงานก็ไม่รู้นะ

ผมไปถึงสระ ปรากฏว่ามีโลมาว่ายกันอยู่สองคน ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบเหงา
วันนี้เป็นอีกวันที่ทางสระไม่เปิดเพลงให้ฟังเลย จะบิ้วไปไหนก็ไม่รู้
เงียบเกิ้น
พอผมจะลงไปว่าย หนึ่งในโลมาก็ขึ้นจากสระจะกลับบ้านแล้ว
โลมาตัวนี้มีเคราด้วยวุ้ย ^ ^
คงไม่ใช่คนในกระทู้ใช่มั้ยครับ ๕๕๕

พอเอาตัวลงไปแช่ในสระเท่านั้นแหละ แม่เจ้าประคุณรุนช่อง
ร่างแทบเป็นอัมพาต น้ำเย็นเหลือเกิ๊น หดๆๆๆ
ไม่ไหวๆ ต้องรีบจ้วงก่อนหัวใจจะหยุดทำงาน ๕๕๕
ผมว่ายไปได้สักพัก ก็เริ่มสังเกตโลมาที่อยู่ลู่ข้างๆ

เป็นโลมาที่สูงยาวเขาดีมาก ว่ายทีห่างผมออกไปเป็นช่วงตัวกันเลยทีเดียว
หรือว่านี่จะเป็นนักว่ายน้ำมืออาชีพ
จังหวะที่ผมจะแตะขอบสระผมก็เหลือบไปมองตอนเขาหยุด

แม่เจ้า ไม่มีไขมันหน้าท้องเลย หุ่นเหมือนนักกีฬาเด๊ะๆ โอ้ย!! อิจฉาจริงวุ้ย
แต่พอผมโผล่พ้นน้ำ และถอดแว่นตาว่ายน้ำออก
ถึงได้รู้ว่าโลมาตัวนี้ไม่ใช่คนไทย

เป็นฝรั่ง โลมาฝรั่ง
ผมเคยเห็นเขามาว่ายสักพักแล้ว แต่เหมือนช่วงนี้จะห่างๆไป

ให้ตายเหอะ เกิดมาสักครั้งในชีวิตขอว่ายแข่งกับฝรั่งสักที
จังหวะที่โลมาฝรั่งเทคตัวออกจากขอบสระ ผมก็พร้อมแล้วสำหรับการแข่งขัน
ผมใช้พละกำลังที่มีทั้งชีวิตเพื่อพิชิตการแข่งขันครั้งนี้ โดยมีศักดิ์ศรีของชาติเป็นเดิมพัน
๕๕๕ เล่าเว่อร์ไปมั้ย

ผมกวดเต็มที่ สาบานว่าทำเต็มที่
แต่สรีระคนเอเชียตัวน้อยๆ อย่างผมไม่สามารถไปต่อกร
กับฝรั่งมังค่าได้ สรุปผมแพ้เขาไปสองช่วงตัว
( เพราะเขาไม่รู้ว่าผมแข่งกับเขาอยู่ เขาจึงว่ายตามปกติ ๕๕๕)
นี่ถ้าแข่งจริง ผมว่าคนเชียร์คงไม่กล้าเชียร์แน่ ๕๕๕ ไม่สูสีเอาเสียเลย

ผมคิดว่าการที่ในสระมีเพียงผมกับคนอื่น คงจะดีกว่า การว่ายกับนายเกงเด้งสองต่อสองเป็นไหนๆ
เพราะถ้าคนอื่นผมยังว่ายสบายๆ และเล่นไปเรื่อยเปื่อยตามประสาได้
ถ้าต้องอยู่กับนายเกงเด้ง
ผมคงทำอะไรไม่ถูก คงเกร็งๆ พิลึก ส่วนนายเกงเด้งก็คงรู้สึกพิลึกๆ พอกัน
หรืออาจจะกังวลว่า มึงจะทำอะไรตูหรือเปล่า ๕๕๕

สรุปวันนี้นอกจากโลมาฝรั่ง ผมก็ไม่เห็นโลมา หรือฉลามตัวไหนเลย
หรือทุกคน จะแพ้อากาศหนาว หรือทุกคนจะมีเดทกันหมด
คิดแล้วเศร้า เก็บของกลับบ้านดีกว่า
ชักเริ่มมีอาการ
หนาวใจแล้วสิ....