วันนี้ผมไปถึงสระเย็นมาก
คิดว่าคงไม่ได้เจอนายเกงเด้งเป็นแน่แท้
เพราะแม้แต่จะว่ายให้ครบเซ็ตเท่ากับทุกๆวันยังลำบาก
เอานะ สักครึ่งก็ยังดี
ขึ้นไปบนสระ พยายามสังเกตว่ามีรองเท้านายเกงเด้งมั้ย
กวาดสายตาด้วยความไวสูง ไม่เห็น แต่เจอรองเท้าคุ้นๆอยู่ข้างนึง
เหมือนจะเป็นของฉลามเผือก
เข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ หวังว่าจะเจอเป้ใบเดิมวางอยู่ตรงที่นั่งก็ไม่มี
พอผมเอากระเป๋าไปวางไว้ตรงม้านั่งด้านนอก ถึงได้เห็นว่าเป้ใบนั้น
วางอยู่บนม้านั่งริมสระนี่เอง
ไม่ได้เจอกันนานมาก ผมไม่รู้ว่ารู้สึกเช่นไร
แต่ความรู้สึกตอนนั้นของผมมันเฉยๆ
อยู่ใต้น้ำผมรู้สึกว่าน้ำไม่เย็นเท่ากับก่อนหน้านี้ หรือว่ากทม.จะเริ่มอบอุ่นแล้ว
ถัดจากลู่ของผมไปทางซ้ายสองลู่ นายเกงเด้งกำลังว่ายท่ากบอยู่
อยากรู้นักว่าหยุดยาวปีใหม่เขาไปเที่ยวไหนมา ทำไมสีผิวถึงได้เข้มกว่าเดิม
หรือว่าเท่าเดิมก็ไม่รู้นะ
ผมว่ายไปยังไม่ถึงสองร้อยเมตร นายเกงเด้งก็ขึ้นจากสระแล้ว
เป็นไปตามคาด ผมมาช้า เวลาที่อยู่ในสระด้วยกันจึงน้อยนิด
แต่หลังจากที่ผมว่ายยังไม่ถึงสองรอบ นายเกงเด้งก็ลงมาใหม่
แต่ก็ว่ายท่ากบอยู่สองรอบก็ขึ้นไปอาบน้ำแล้ว
ตอนหิ้วเป้ไปอาบน้ำผมรู้สึกว่าลักษณะเขาเหมือนเด็กๆมาก
แต่ตอนที่เขาแต่งตัวใส่เชิ้ตและกางเกงขายาว รู้สึกว่าบุคลิกเขากลายเป็นอีกคนไปเลย
ดูเป็นผู้ใหญ่มาก แต่วันไหนแต่งไปรเวทก็ดูหนุ่มกว่าเยอะเลย ๕๕๕