วันนี้ไปช่วยแพ็คถุงยังชีพตั้งแต่สาย จนถึงบ่ายแก่ๆ
ระหว่างทำงานก็มองฟ้าอากาศ วันนี้ร้อนชิบเลย ถ้าได้ลงสระคงจะสวรรค์แน่ๆ
แต่พอใกล้ๆจะเสร็จงาน เมฆตั้งเค้ามาแล้ว ไอ๊ย่ะ นี่ถ้าตกลงมา
ของที่จะขนไปช่วยน้ำท่วมก็เปียก คนที่รอรับก็เปียก แถมต้องอดไปว่ายน้ำแน่ๆ T T

---------

กลับมาถึงห้อง แก้ผ้าอาบน้ำถึงได้เห็นว่าทั้งตัวมีรอยฟกช้ำ และจ้ำเลือดหลายแห่ง
แถมบริเวณที่อยู่นอกร่มผ้ายังดำอย่างเห็นได้ชัด เอ่อ ถ้าผมเหลือแต่กางเกงว่ายน้ำ
ผมต้องเป็นมนุษย์ที่มีความประหลาดอย่างมาก ๕๕๕๕

แต่ที่แย่กว่านั้นคือ ความปวดเมื่อยและล้าไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะหลังที่แบกของหนัก
ตลอดทั้งวัน ระหว่างนวดคลายเส้นให้ตัวเองก็มองฝนที่กระหน่ำ และได้แต่เหม่อมอง
ฟ้าคะนองเป็นแห่งๆ ความหวังที่จะได้ไปว่ายน้ำ เหลือน้อยลงทุกทีๆ T T

นั่งรออยู่ชั่วโมงกว่าจนฝนเริ่มซา พอเดินลุยออกไปได้ไม่ตัวไม่เปียกมากนัก เลยตัดสินใจ
เก็บของใส่กระเป๋า เอาวะ ไหนๆ ก็ตั้งใจไว้แล้ว ไปกระโดดลงสระให้ชุ่มปอดดีกว่า ^ ^

ไปถึงกรมยุทธฯ ฝนเริ่มลงเม็ดอีกครั้ง ทางเดินก็ร้างผู้คน ที่สระจะมีคนมั้ย เค้าจะเปิดหรือเปล่าหว่า

พอใกล้ถึง เห็นน้ำกระเด็น ค่อยใจชื้นน้อย เย้ มีเพื่อนแล้วเฟร้ย เดินเลยบันไดขึ้นไป
เห็นรองเท้าคุ้นๆ ถอดอยู่ โห!! เลื่อนตำแหน่ง จากโลมา ให้เป็นฉลามอีกตัวแทนดีมั้ยนี่
รองเท้าของนายเกงเด้งครับ ถอดอยู่ตรงบันได เลยเฉมองไปในสระ คนน้อยมากกกก

แล้วคนไหนคือนายหว่า โลมาตัวนี้ขาว ไม่ใช่ คนนี้หมวกขาว ไม่ใช่
คนนี้ผิวใช่ แต่ไม่แน่ใจ
จ่ายตังค์เสร็จ เดินเข้าห้องน้ำ เห็นเป้ของนายเกงเด้งวางอยู่ อ้าว ว่ายเสร็จแล้วหรอ
นี่แสดงว่า มาว่ายตั้งแต่ฝนฟ้าคะนองเลยดิ โห สุดยอดว่ะ อ่ะ ยกให้เป็น ฉลามไปเลยแล้วกัน ๕๕๕