พักหลังนักว่ายน้ำที่โดดเด่น(หรือเปล่า) ที่น่าจับตามองก็คือ
นักว่ายน้ำกล้ามโต (แต่ดูไม่ค่อยแมน) ต่อไปผมจะให้ฉายาว่า “โลมาก้ามปู”

โลมาก้ามปู นอกจากจะหุ่นและกล้ามใหญ่อย่างคนที่ยกเวทมาอย่างหนักแล้ว
การว่ายน้ำของเขาและการกระโดดลงสระ ซึ่งคนส่วนใหญ่เขาไม่ทำกันก็หนักหน่วงใช่เล่น
แต่พี่แกมักจะขึ้นมานั่งพักโชว์กล้ามที่ม้านั่งข้างสระทุกวัน เลยทำให้บางคนและผมไขว้เขวว่า จุดประสงค์อยู่ที่การว่ายน้ำ หรือการโชว์เรือนร่างและหุ่นกำยำกันแน่

วันนี้ผู้คนบนสระก็ยังหนาแน่น
ทำให้ผมไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่า ควรไปที่สระเวลาเท่าไหร่ดีจึงจะได้ว่ายอย่างสะดวกไม่ต้องคอยกลัวว่า มือและขาจะไปฟาดเอาหน้าใครเข้า
หรือไม่ก็กลัวว่าจะมีใครพุ่งมาชนสีข้างลำตัวให้เจ็บแสบเล่นๆบ้าง

วันนี้ผมกลับมืดเพราะสระปิดไฟแล้ว ออกมาก็เจอกับนายทหารที่คุมสระสองคน ซึ่งสลัดเสื้อทิ้งไปแล้ว เหลือแต่ท่อนบนอันเปลือยเปล่า สงสัยจะร้อนจัด
หุ่นก็ใช้ได้ครับ แต่ว่าอาจจะดูดิบนิดๆ ตรงที่มีรอยสักอะไรไม่รู้อยู่กลางหลัง
แถมยังเตี้ยอีกด้วย
ทำไมไม่หาทหารหล่อและรูปร่างดีมาประจำที่สระบ้างนะ
แต่อย่าเลย แค่นี้ก็มีเก้งกวางเกือบเต็มสระละ ๕๕๕
รวมทั้งผมด้วย