ตอนที่ 11 (ต่อ)

หลังจากเดินเล่นที่ชายหาดยามค่ำคืน และไปเดินดูของต่อที่ walking street กันจนเมื่อย ก้องกับพัฒน์ก็กลับมาที่ห้องพัก ต่างคนต่างเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมจะอาบน้ำอีกรอบก่อนนอน

“ก้องอาบก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่นั่งดูทีวีอีกแป๊บนึง”

ผ่านไปเกือบสิบนาที ก้องอาบน้ำเสร็จเปิดประตูห้องน้ำออกมา พัฒน์ซึ่งนอนดูทีวีอยู่โดยนุ่งผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวก็หันไปมองพอดี ตามตัวก้องมีหยดน้ำเกาะพราว ผิวขาวเรียบเนียนบวกกับใบหน้าใส ชวนให้อารมณ์ของพัฒน์กระเจิดกระเจิงไปถึงไหน ๆ ตอนนี้ เขารู้สึกอยากเข้าไปกอดร่างที่ยืนอยู่ตรงหน้ามากที่สุด

ก้องเดินมาหยุดอยู่หน้าทีวี พร้อมกับใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดตัวไปด้วย ส่วนพัฒน์ก็ลุกเดินสวนมาเพื่อจะไปอาบน้ำ และหยุดอยู่ตรงด้านหลังก้องพอดี

“ก้อง” พัฒน์เรียกเบา ๆ เมื่อก้องหันไปมอง พัฒน์ก็สวมกอดก้องอย่างรวดเร็วจนก้องรู้สึกตกใจ

“เฮ้ย อะไรอ่ะพี่พัฒน์ ทำไมทำแบบนี้”

“พี่ขอโทษ แต่พี่อยากบอกก้องว่าพี่ชอบก้องนะ ชอบตั้งแต่วันแรกที่พี่เจอก้องแล้ว” พัฒน์ไม่รอให้ก้องพูดหรือขยับตัวหนีแบบครั้งก่อนอีก เขาประกบปากไปบนริมฝีปากของก้องทันที และชอนไชลิ้นด้วยความชำนาญ ถึงตอนนี้ก้องก็เคลิ้มจนร่างกายไร้เรี่ยวแรงต้านทาน

“ติ๊ง ต่อง ๆๆๆๆ” เสียงกริ่งห้องพักดังซ้ำกันหลายครั้ง ทำให้ทั้งคู่ต้องผละจากกัน ก้องรีบคว้าเสื้อยืดที่วางอยู่บนเตียงมาสวม และเดินไปเปิดประตู

“อ่าว วิทย์มายังไง” ก้องรู้สึกแปลกใจ และตกใจระคนกัน

“พอดีเรา...มีธุระด่วนที่นี่น่ะ” วิทย์ตอบ “เอ่อ...นายไปพักเป็นเพื่อนเราได้ไหม”

ก้องหันไปหาพัฒน์เหมือนขอคำปรึกษา พัฒน์พยักหน้าอย่างเข้าใจ พร้อมกับบอกว่า

“ไปเถอะก้อง พี่อยู่คนเดียวได้ นี่ใช่ไหมเพื่อนที่ก้องเล่าให้พี่ฟังวันนั้น”

“ครับ” ก้องตอบสั้น ๆ เสียงแผ่วเบา และรู้สึกสงสารเมื่อสังเกตเห็นแววตาของพัฒน์เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด