ตอนที่ 16 (ต่อ)

นับแต่วันนั้น ก้องก็ได้เจอกับเขาเกือบทุกเย็น หลังออกกำลังกายเสร็จ เขามักมานั่งพักคุยกับก้องเป็นประจำก่อนไปอาบน้ำ ทำให้ก้องได้รู้ข้อมูลส่วนตัวของเขาเพิ่มขึ้น พงษ์อาศัยอยู่กับน้องชายสองคนแถวฝั่งธน แต่ไปทำงานไกลถึงสมุทรสาคร โชคดีที่บริษัทมีรถบัสบริการรับส่ง จึงไม่ลำบาก ตอนเย็นเขาจะแวะลงตรงฟิตเนส และรอน้องชายเลิกงานจากในเมืองขับรถมารับกลับบ้านพร้อมกันหลังพงษ์ออกกำลังกายเสร็จ

ทั้งที่พยายามวางพงษ์ไว้ในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง แต่เวลาได้อยู่ใกล้เขาก้องก็รู้สึกมีความสุข และอยากเห็นหน้าเขาทุกวัน ขนาดที่มหาวิทยาลัยมีงานเลี้ยง ก้องยังโดดมาฟิตเนส เพื่อจะได้เจอกับพงษ์

“พรุ่งนี้ผมคงไม่ได้มานะ” พงษ์บอกก้องขณะกำลังลงบันไดเลื่อนด้วยกันเพื่อจะกลับบ้าน

“อ่าว ทำไมล่ะครับ”

“ผมกับน้องจะไปเยี่ยมพ่อแม่ที่ขอนแก่นน่ะ อยากได้ของฝากอะไรไหม”

ขอนแก่น...ก้องรู้สึกคุ้น ๆ กับชื่อจังหวัดนี้ เหมือนมีคนรู้จักที่มาจากจังหวัดนี้เหมือนกัน แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ช่างเถอะ คงเป็นเพื่อนสมัยเรียนปอตรีมั้ง เพราะที่มหาวิทยาลัยก้องมีคนมาเรียนจากทั่วภูมิภาค

“อะไรก็ได้ครับ นึกไม่ออกเหมือนกัน เออ...แล้วแฟนพี่พงษ์ไปด้วยหรือเปล่า” ก้องแกล้งเลียบเคียงถาม ทำให้อีกฝ่ายนิ่งอึ้งไป