ระหว่างทางเดินกลับบ้าน ไอ้เจมมันก็พูดจาชักแม่น้ำทั้งห้ามาหลอกล่อให้ผม
ไปงานกาชาดกับมัน
"เค้ามีจับไข่ไดโนเสาร์ ได้ทอง ได้จักรยาน ได้ฯลฯ รถเบ๊นซ์ก็มีนะเว้ย"
ไม่ กรูไม่อยากได้"กรูไม่ให้เมิงจับ กรูจะให้เมิงไปเป็นเพื่อนกรู"
"หรือเมิงจะให้กรูไปขอกับที่บ้าน"
ไม่ใช่เรื่อง
"อาม่าครับ ผมขอลูกชายอาม่านะ "
อาม่าแล้วเมิงจะลูกชายได้ไง เมิงนี่ไม่รู้แล้วยังมั่วอีก
"เออ ถ้ากรูไปขอกรูไม่ได้ขอให้เมิงไปเที่ยว แต่กรูจะขอเป็นลูกเขย"
เอาเข้าไป เบื่อจริงๆ
พอมาถึงป้ายรถเมล์มันก็เริ่มทำหน้าหมาป่วย
"บั๊ค เมิงไม่ไปกับกรูจริงเหรอวะ"
ผมไม่ตอบ มันหันไปทางอื่น แล้วมันก็วิ่งขึ้นรถเมล์สายที่จะไปอนุสาวรีย์ฯ
โดยไม่ลาผมซักคำ
ผมรู้สึกแปลกๆ ก็เลยวิ่งตามมันขึ้นรถ
มันยืนหันหลังก็เลยไม่รู้ว่าผมขึ้นรถมากับมัน จังหวะนั้นรถก็เคลื่อนออกจากป้ายไปแล้ว
ผมเดินไปสะกิดไหล่มัน มันทำท่าจะจ่ายตังค์ พอมันรู้ว่าเป็นผมมันก็ยิ้มออก
ยิ้มประมาณว่า รู้อยู่แล้วว่าผมต้องมากับมัน
ให้ได้อย่างนี้สิ ผมใจอ่อนกับยิ้มมันทุกที กรูเบื่อเมิงจริงๆ ไอ้เจม
ที่งานกาชาด...
ผมเห็นมันเดินเข้าเดินออกแต่ละบูธที่เขาแจกรางวัล ผมไม่เห็นมันจะได้อะไร
อย่างที่มันพูดไว้เลย
แต่มันก็ตื่นเต้นทุกครั้งเวลาแกะสลาก
ได้ ค.ควาย 555 เค้ารู้ได้ไงว่าเป็นเมิงวะ
"ไอ้บั๊ค"
กรูบอกเมิงแล้ว ว่าเขาเอามาล่อ ให้หมาโง่อย่างเมิงไปเล่นไง
(ค.ควายได้กระปุกใสๆ ใส่เวฟได้)
"แต่มีคนเขาได้จริงๆนะ เว้ย เมิงดูนั่นเห็นมั้ย เขาหิ้วพัดลมกันเต็มเลย"
กรูเห็นบ้านเมิงก็มีพัดลม
"เมิงดู คนนั้นเขาหิ้ว LED ทีวีึเลยนะเว้ย"
แต่เิมิงก็มี ทีวี 14 นิ้ว ที่เมิงภูมิใจว่าหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
"นั่นๆ เขาได้จักรยาน"
พอเลยๆ กรูเห็นจักรยานที่เมิงอุตส่าห์ซื้อมาตั้งแพง จอดไว้เป็นอนุสาวรีย์อยู่ใต้ตึก
"เออๆ กรูกลับก็ได้วะ"
ผมยิ้มดีใจในที่สุดมันจะกลับเีสียที แม่คนเยอะยังกะมด เดินชนกันจนจะได้เสียกันอยู่ล่ะ
ดีนะที่ไอ้เจมมันไม่จูงมือผมเดิน ไม่อย่างนั้น ฟ้าได้ผ่าลงมากลางงาน ไม่รู้เก้งกว้างจะ
ตายกันไปเท่าไหร่
ผมเดินหลุดจากตลาดน้ำออกมาก็เจอกับสวนสนุก ผมก็นึกอะไรสนุกๆออก
ไอ้เจม เล่นชิงช้าสวรรค์กันเหอะ
มันหันมามองผมตาโต
"ไม่มมมมมมม กรูไม่เล่น"
ผมรู้ว่ามัีนต้องปฏิเสธ เพราะมันเป็นโรคกลัวความสูงขึ้นสมอง
เล่นเหอะ กรูอุตส่าห์มาเที่ยวเป็นเพื่อนเมิงนะ
"ไม่เอา กรูโตแล้ว อายเด็กมัน"
อายอะไร เมิงแหกตาดู โน่นบนโน้นไม่เห็นมีเด็กซักคน มีแต่วัยเดียวกะเราทั้งนั้น
"ไม่มมมมม อาววววว"
ผมไม่ฟังเสียงมันแล้ว ลากมันไปเล่นทันที
พี่ครับ สองคน
** คนละสามสิบ * *
โห แพงวะ ไอ้เจมแกจ่ายเลย ไหนๆกรูก็เสียค่ารถเสียเวลามาเป็นเพื่อนเมิง
"ไอ้ห*า กรูไม่ได้อยากเล่น"
เออ กรูก็ไม่อยากมา เมิงแหละจ่าย
"พี่ลดหน่อยไม่ได้เหรอ คิดเสียว่าผมกับมันเป็นคนๆเดียวกัน สามสิบพอนะ"
ผมเห็นหน้าคนขายบัตรทำหน้างง ผมก็เลยแย่งแบงค์ร้อยในมือมันให้คนขายไป
ไอ้เจมมันได้แต่ทำหน้าบอกอารมณ์ไม่ถูก กรูรู้เมิงกลัวล่ะสิ 55 สะใจ
"กรูรออยู่ข้างล่างนี่แหละ เมิงไปเล่นเหอะ"
ไหนๆ ก็มาด้วยกันแล้ว เมิงชอบบอกบ่อยๆไม่ใช่เหรอ ว่าอยากมีประสบการณ์ที่น่าจดจำกับกรูไง
นี่ไง เมิงจะได้จำจนวันตาย 5555
"ไอ่เลววววววววววว "
555555