>ขอบคุณพี่เคทนะฮะที่นำนิยายมาลงให้อ่าน
>
>นานแล้วที่ได้เคยอ่านผลงานพี่เคท แต่หลังๆ
>มานี่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้เท่าไหร่เลยไม่ได้ติดตามผลงานอย่างต่อเนื่อง
>
>...ดอกรักสีม่วง...ยังคงประทับใจอยู่
>
>และอีกเรื่องถ้าจำไม่ผิดว่าเป็นของพี่เคทเพราะมันนานมากแล้วที่เคยอ่าน
>เป็นเรื่องตลกเกี่ยวกับลูกน้องกับเจ้านายในสวนสนุก
>
>ถ้าใช่ก็ต้องขอบอกว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ยังอยู่ในใจเสมอฮะ
>
>...สำหรับเรื่องผมหลงรักชายโฉด เห็นตรงกับบางรีที่ว่า ณ ตอนนี้
>มันยังดูไม่ใคร่จะไปไหน
>
>และโดยส่วนตัวรู้สึกว่าบุคลิกของตัวละครดูมีความขัดแย้งในตัวเองอยู่มาก(ทั้งความคิดและคำพูด)
>
>แต่ทั้งนี้ก็จะติดตามเรื่องนี้ต่อไปและเป็นกำลังใจให้นะฮะ

ขอบคุณมากๆค่ะ ดีใจจังที่ได้เจอแฟนนิยายอีกคน

พี่เคทกลับมาลงที่บอร์ดปาล์มอีกครั้ง เนื่องจากที่นี่เป็นที่แรกที่พี่เคทได้ลงนิยายจากคำแนะนำของเพื่อนที่เป็นเกย์ เวปนี้เป็นเวปแรกที่ได้รู้จักค่ะ ก่อนที่เวปจะล่ม และขนนิยายไปลงที่อื่นๆ เมื่อก่อนห่างหายไป เพราะหลายๆเหตุผล เคยลงนิยายไว้ แต่ไม่ได้มาต่อ ก็เลยว่าจะมาลง มาต่อให้จนจบ ค่ะ

เจอแฟนนิยายของน้องน้ำ และ พี่อเล็กซ์แล้ว เรื่องนี้ที่ยังไม่ได้มาต่อ เพราะไฟล์นิยายบางส่วนหายไป เนื่องจากมดเข้าฮาร์ดดิสก์ ช่วงนั้น นิยายหายไปหลายเรื่อง เรื่องที่หยุดเขียน เกิดจาก เราต่ออันเดิมไม่ได้ ต้องเขียนใหม่ เนื่องจากของเก่าหายไป ต้องไปตามเก็บรวบรวมจากที่เราลงไว้ในแต่ละที่ การที่เราเขียนนิยายลงเวปมันก็ดีอย่างหนึ่งตรงที่ หากมีเหตุขัดข้อง กับ ฮาร์ดดิสก์ ธัมพ์ไดร์ฟ หรือ ซีดี ที่เราเก็บนิยาย ก็มาหาเอาจากในเวปที่เราลงไว้ ...และพยายามลงกระจายหลายๆเวปค่ะ เผื่อว่าเวปล่ม เหมือนเวปนิยายของพี่เคทตอนนี้ มันล่มแบบไม่กลับมาอีกแล้ว เสียดายนิยายที่ลงไว้หลายเรื่อง และคอมเมนต์จากแฟนนิยาย ที่ไม่อาจจะเรียกคืนมาได้ เสียดายมากๆค่ะ

เรื่องนี้ อาจจะยืดไปหน่อย อย่างที่หลายๆ คนบอกมา จะพยายามปรับปรุงค่ะ เหตุผลจากความตั้งใจเดิมคือ อยากเขียนให้เห็นถึงพัฒนาการของแสนก้าวกับพันไมล์ที่ใช้เวลาร่วมกัน ช่วงหนึ่งในบ้านป่า ก่อนกลับเข้าสู่เมือง เพราะหากเข้าเมืองไปแล้ว การกำหนดสถานการณ์ที่จะให้มาใกล้ชิด หรือมารักกัน มันค่อนข้างจะยาก เนื่องจากตัวละคร จะมีความระมัดระวังตัวมาก เพราะโดนทำร้ายร่างกายและจิตใจ คงไม่ง่ายที่โจรหน่มจะเข้าถึงตัว ไม่เหมือนในบ้านป่า ที่โดนข่มขู่ทุบตี หนีกันไม่ได้ ไปไหนก็ต้องเจอหน้า ซึ่งง่ายต่อการที่ความสัมพันธ์มันจะพัฒนาไป เลยมีฉากตรงนี้เยอะมาก นี่คือความตั้งใจของพี่เคทค่ะ ไม่อยากเขียนแบบ ถูกจับไปข่มขืน แล้วปล่อยกลับ คือ มันไม่น่าเชื่อว่า จะไปรักคนมาข่มขืนเราได้ไง ถ้าพี่เป็นพันไมล์ แค่เสียตัวกับใครบางคนโดยไม่ยินยอม พี่คงไม่รักไอ้คนนั้นแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม จะพยายามเดินเรื่องให้ออกจากป่าเร็วๆนะคะ

ขอบคุณสำหรับคำติชม และแนะนำ นี่คือสิ่งที่ทำให้รู้ว่า นิยายเรามีข้อบกพร่องเช่นไร และจะช่วยให้เราสามารถตบเข้าในแนวทางที่ต้องการได้ นี่คือข้อดีของการเขียนไปลงเวปไป เพราะแก้ไขได้ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ