นักรักหน้าหยก 3 ตอน หน้ากากเสือป่า
หลังจากการจากไปของเคสได้ปีกว่า ๆ ควันไฟที่พวยพุ่งออกจากปล่องเมรุยังคงไม่จางไปจากความทรงจำของผม ชีวิตผมเองต้องแปรผันไปอีกตลบครับ เมื่อไอ้เอกกะไอ้วิวเริ่มมีทีท่าว่าจะเลิกรากัน (เรื่องนี้ผมไม่ได้สืบหรอกครับแต่บังเอิญเห็นมันทะเลาะกันที่หน้าบ้านไอ้วิวครับ) แต่ผมเองไม่ได้สนใจมันหรอกครับ เพราะผมเองยังคงฝันร้ายเห็นเหตุการณ์ที่เคสถูกรถชน ทั้ง ๆ ที่ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้น เกือบทุกคืนผมทนไม่ไหวที่จะต้องตื่นขึ้นมาพร้อมๆกับเสียงที่เรียกชื่อเธอก้องไปในห้องที่ว่างเปล่านั้น หนักเข้าผมเริ่มนอนไม่หลับ และพาลให้กินอาหารไม่ลง จนต้องไปถวายสังฆทานอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เธอและเจ้ากรรมนายเวรเธอ หลังจากนั้นชีวิตผมก็เริ่มดีขึ้น นั่นไม่ได้หมายความว่าผมลืมเธอนะครับ แต่มันเป็นเพราะผมรู้สึกว่าเธอได้ในสิ่งที่ผมให้ต่างหาก
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 4 แล้วครับ ผมว่างเว้นจากความรักมาสักปีกว่า ๆ คงจะได้ ผมคิดว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนจะมาแทนเคสได้ และผมเองก็ไม่รู้สึกว่ารักใครด้วย จนคืนนึงผมฝันเห็นเธอในฝันเธอดูเศร้าๆ แต่ก็ยังสวยเหมือนเดิม เธอบอกผมว่า……เราสองคนมันเป็นไปไม่ได้แล้ว จงหาคนใหม่เถอะ ……… ผมตกใจตื่นสุดตัว ตื่นขึ้นมานั่งนึกเหตุการณ์ที่ฝันแล้วเผลอหลับไปอีกครั้ง
หลังจากฝันเห็นเคสได้ประมาณ 5 วันผมได้มีโอกาสพบผู้หญิงคนใหม่เธอชื่อ กานดา แต่ใครๆเรียกเธอว่า ดา เธอน่ารักดีครับ เธอพูดเก่งและเรียนเก่งด้วย แต่ดู ๆ ออกจะชอบเที่ยวสักหน่อย(เพราะตอนเจอ เราเจอกันที่ผับครับ) ซึ่งผมเองไม่ชอบหญิงที่เที่ยวกลางคืน (อย่างมากก็คบไว้คลายเหงาแต่ไม่คิดจะสานต่ออนาคตด้วยกันหรอก) แต่ในเมื่อเธอมีท่าทีสนใจผม ผมก็จัดให้ครับ เราแลกเบอร์กัน และแลกลิ้นกันครู่นึงด้วย แต่ตอนนั้นถามว่าประทับใจหรือไม่ ตอบได้เต็มปากว่า ไม่ครับ ผมรู้สึกธรรมดามากกว่าครับ หลังจากเจอกันคืนนั้น เธอก็โทรหาผมตลอด เราคุยกันมาได้สัก เดือนนึงคงได้นะครับ ไม่เคยกินข้าวหรือดูหนังด้วยกันเลย (ผมเองยังงงเหมือนกันว่าทำไมผมไม่พาเธอไป) จนวันหนึ่งคงเป็นคราวบุญคราวเคราะห์แหละครับ เธอรบเร้าผมจนผมอ่อนใจพาเธอไปครับ ผมวางหนังสือการทำบล็อกฟันลงแล้วพาเธอไปดูหนังและกินน้ำชาต่อตามที่เธอร้องขอเพื่อตัดความรำคาญ หลังจากนั่งร้านน้ำชาผมบอกว่าต้องขอตัวกลับก่อนแล้ว ถึงตอนนี้เธอบอกปวดหัวมาก เธอบอกผมว่าเธอไม่ค่อยสบาย อยากอยู่กับผมมากกว่าเพราะกลับไปห้องก็ต้องนอนไม่สบายอยู่คนเดียว เธอกลัว ผมเองก็เพิ่งได้ยินมีผู้หญิงยังงี้ด้วย ผมก็ไม่ขักศรัทธาเธออ่ะนะครับ ผมพาเธอไปนอนพักที่ห้องผม ตอนแรกผมก็กะจะไปส่งเธอที่หอเธอหลังจากอาการดีขึ้น แต่เธอบอกว่าคงไม่ไหวแน่ๆ (เอ๊ะจะเอาไงเนี้ยะ
เมื่อมาที่ห้องผม เธอนอนลงกะพื้นเลยครับ ผมเองก็ยืนดูเธอ สักพักได้เรื่องครับ เธอเริ่มถอดเสื้อผ้าออกครับ (กูนึกแล้วว่าหญิงคนนี้ร่าน) ผมก็นะครับ ปีกว่า ๆ ที่ไม่เคยอึ้บก็กลับคึกคักอีกครั้ง ครับอิ ๆ เธอนอนเปลือยเปล่าบนพื้น ร้องขอให้ผมมาดูอาการเธอหน่อย ผมพยายามบอกเธอว่าผมไม่ใช่หมอ แต่ผมเป็นหมอฟัน มันไม่เหมือนกัน เธอพูดและทำเสียงแหบ ๆ ว่านั้นแหละหมอฟันเลยที่เธออยากให้มาดูเธออ่ะ (ผมนึกแล้วอดยิ้มไม่ได้อ่ะ) อืมมมมมม ครับ เพื่อคนไข้ ผมตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นบนที่นอน ตัวเธอร้อนผ่าว นมเธอใหญ่มากครับ กลิ่นกายเธอหอมทีเดียว อารมณ์เปลี่ยวก็เกิดขึ้นกับผม เธอรูดซิปกางเกงผมลงแล้วจับไอ้หนูของผมตอนนี้มันโด่ครับ เธอถึงกับร้องฮู้ครับ เพราะมันเต็มมือเธอครับ (ผมแอบภูมิใจ) เธอดูดของผมอยากอดอยากมาแสนนาน เสียวดีครับ ผมเองก็ตอบแทนเธอโดยการใช้นิ้วกลางถือในร่องสวาทของเธอแล้วเลียแบบผ่าตาล
ถึงตอนนี้เธอหยุดดูดเลยครับแต่กลับหันมาร้องคราง แล้วผมก็ผละจากข้างล่างไปดูดนมเธอ ส่วนนิ้วกลางผมยังตกเบ็ดให้เธออย่างถี่ๆ สักพักน้ำเมือกออกมาเต็มมือผมเลย สัญชาตญาณบอกผมว่า ใส่ได้แล้วไอ้หนู ผมถอดกางเกงออก เธอไม่วายมาดมไข่ผมแล้วดูดให้ตลอด(ดูท่าเธอต้องการผมมากครับ) ขณะที่ผมถอดเสื้อนั้นเธอก็ดูดเอาๆ แล้วเราทั้งสองก็เปลือยเปล่า เมื่อทุกอย่างพร้อม ผมก็จัดการเธอครับ ผมจับเธอนอนแหกขานอนหงายครับ หอยเธอออกคล้ำๆหน่อยแต่ก็ดีครับดูแล้วสะอาดดี ผมรูดอาจู๋ผมขึ้นลงๆสักพักแข็งเต็มที่ แล้วผมก็ยัดความเป็นผัวให้เธอ เธอร้องจ๊ากกกเลยครับ แบบร้องจริงๆเพราะมันใหญ่มาก เธอดูไม่มีความสุขครับ แต่ผมกลับยัดมันลงไปและเด้าให้แรงตามที่เธออยาก สักพักเธอบอกว่าหยุด แต่นั้นมันไม่มีผลต่อผมครับ ผมจับเธอนอนคว่ำแล้วเด้าในท่านอนคว่ำแต่ไม่ได้อัดตูดนะครับ ยังคงเอาหอยเหมือนเดิม ท่านี้มันดีครับรู้สึกตอด ตุ๊บ ๆ ของเธอฟิตมากครับ ผมเด้าแรง ๆ ขึ้นจนเธอร้องอีกครั้งแล้วน้ำอุ่น ๆ ก็ไหลออกมาครับ ผมสุดเสียวซ่านไปทั้งตัวถึงกับสั่นเลยครับ ผมแตกในไร้ถุงครับ ตอนนั้นผมไม่คิดไรนะครับ ลืมไปว่าเธออาจท้องได้นี่นา เมื่อผมเสร็จผมยิ่งยัดอาจู๋ผมลึกลงอีก เธอร้องอีกครั้ง มีน้ำตาไหลด้วย แล้ว เลือดสด ๆ ก็ไหลออกมาปนน้ำว่าวผม ผ้าปูที่นอนผมเปื้อนเลือดเธอ ถึงตอนนี้ผมจึงหยุด แล้วพาเธอไปอาบน้ำล้างตัว
ตอนเช้าตื่นขึ้นมาผมรีบไปเรียนแต่เช้า กานดาตื่นนอนแล้วครับผมบอกเธอว่าผมต้องไปเรียนก่อนนะ ดาจะอยู่ห้องหรือจะกลับเลย เธอกลับร้องไห้แล้วบอกผมว่าต้องรับผิดชอบที่ทำ (เอ้าตอนแรกมาร้องขอเองนี่นา) ผมบอกว่าผมไม่ว่างคุยต้องรีบไปเรียน เธอยังคงพร่ำพูดไปต่าง ๆ นานา ผมแต่งตัวเสร็จจะเปิดประตู เธอบอกผมว่า นายเป็นคนเปิดบริสุทธิ์เป็นคนแรก นั้นไม่น่าสนเท่ากับ ที่เธอพูดว่าเธอรักผมตั้งแต่เจอผมตอนที่รับน้องมหาลัยครับ ผมก็แกล้งเดินออกจากห้องมาทั้งที่ใจผมสับสนว่าผู้หญิงคนนี้คิดยังไงกับเรากันแน่นะ และตัวผมเองนั้นหรอ ก็ต้องการแค่น้ำแตกแล้วแยกทางครับ (ยอมรับว่าเห็นแก่ตัว แต่คนมันไม่มีใจจะรักใครแล้วนี่นา)
หลังจากคืนสุดเสียวคืนนั้นเธอก็มาหาผมที่ห้องทุกวัน บางวันก็มาค้างด้วย บางวันก็มานั่งคุย กวาดห้องให้(ผมมักมีดวงนารีอุปถัมภ์ ครับ) เท่านั้นยังไม่พอครับ หล่อนยังสืบทราบว่าบ้านผมอยู่ตรงไหน และวันนั้นผมบอกเธอว่าผมจะกลับบ้านตอนเย็น แล้วดึก ๆ จะกลับมา เมื่อผมไปถึงบ้าน ปรากฏว่าเธอยืนอยู่หน้าคลินิกพ่อผมแล้วครับ ผมโมโหมากครับ (ขนาดเคสยังไม่เคยมาบ้านผมเลย) ทีเธอ ช่างไร้มารยาทมาบ้านคนอื่นเขาทั้งที่เจ้าบ้านไม่ชวนครับ ถึงตอนนี้ก็ต้องยอมให้เธอไปเจอพ่อกับแม่ผมครับ วันนั้นพ่อมีคนไข้มาพบ เลยไม่ว่างเจอ เธอได้คุยกับแม่ผมฝ่ายเดียว เธอมัดใจแม่ผมอยู่หมัดครับ เธอพูดเก่งมากครับ เหมาะแล้วที่เธอตั้งใจจะเป็นทนายชื่อดัง ตามความคิดของเธอ
ตอนขากลับผมยอมให้เธอซ้อนมอเตอร์ไซค์กลับด้วยครับ นั่งมาได้ครึ่งทางเธอเกิดอยากไปดูหนังขึ้นมา (ตอนนั้นรำคาญมากครับ แต่เบื่อเธอรบเร้าเลยต้องพาเธอไปครับ) ไปทันหนังรอบดึกครับกว่าจะเลิกก็เที่ยงคืนกว่า ตอนออกมาคนเยอะมากครับต่างคนก็จดจ่อคอยลิฟต์ ผมก็เช่นกันครับ จนลืมสังเกตคนข้าง ๆ ซึ่งไม่ใช่กานดานะครับแต่เป็นอดีตยาหยีของผม ไอ้วิวครับมันมาดูหนังรอบดึกด้วย ผมใจเต้นแรงมากครับ แรงอิจฉามันพุ่งครับ เพราะเมื่อมีไอ้วิวก็ต้องมีไอ้เอก (ผมนึก) แล้วเหมือนพรหมลิขิตอีกครั้งครับ เราลงลิฟต์ไปพร้อมกัน แล้วจู่ ๆ กานดาเธอเห็นไอ้วิวแล้วเธอก็ทักขึ้น
เอ้า ……หมอวิวมากับใครค่ะ ….. ผมได้แต่ก้มหน้าครับไม่อยากมองมัน
แล้วทั้งสองก็คุยกันจนไปถึงที่จอดรถ พอจับความได้ว่าไอ้วิวมาคนเดียวเพราะมันเหงาอะไรประมาณนี้ ส่วนกานดาก็ดูท่าจะชอบไอ้วิวด้วย (ฮึ ) ก่อนแยกกันขึ้นรถไอ้วิวถามกานดาว่า นั้นแฟนใหม่หรอกานดา ผมงี้ใจสั่นหน้าชา ได้แต่หันไปพยักหน้ากับมันอย่างขาดเสียไม่ได้ เมื่อกลับมาที่ห้องกานดาถามผมว่ารู้จักไอ้วิวม่ะ ผมก็บอกตามความจริงว่ารู้จักเคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน แล้วผมก็ไปส่งเธอที่หอพักเธอ คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลยครับคิดถึงเรื่องที่เจอไอ้วิวตลอด จนเกือบตี 2 ผมเลยตัดสินใจโทรหามันอีกครั้ง ในรอบสองหรือสามปีครับ แต่มันไม่ยอมรับโทรศัพท์ผม
เสียงเพลงคนดีดีทำไมไม่รักดังลั่น ผมยืนมือไปหยิบโทรศัพท์มาดูว่าใครโทรมา ปรากฏว่ามันคือไอ้วิว ครับผมมือไม้สั่นแทบลืมไปว่าจะกดรับยังครับ แล้วการสนทนาของสองเราก็ดำเนินไปบนความสั่นเทาของมือผม และเสียงสั่นเคลือของไอ้วิว ตอนนั้นเวลาประมาณเที่ยงครับกว่าจะวางสายกัน เรานัดเจอกันอีกครั้ง(มาถึงจุดนี้ผมต้องขอบใจกานดาครับที่พาผมไปโรงหนังและเจอมันและมีโอกาสได้คุยกันหลังจากที่ไม่ยอมทักทายกันมานาน) ผมจำได้ครับร้านที่ไปนั่งเป็นร้านอาหารตามสั่งในซอยฝั่งตรงข้ามประตูมหาลัย บรรยากาศในร้านมันอบอุ่นเหลือเกินครับจนผมขนลุกอยากร้องไห้อีกครั้ง โดยไม่ทราบสาเหตุ ไอ้วิวเองก็ดูสีหน้ามันเหมือนกับถูกลอตเตอรี่ ความรู้สึกเก่า ๆ มันกลับมาอีกครั้ง ตาผมจ้องตามัน แล้วต่างคนต่างหัวเราะขึ้นพร้อมกัน เล่นเอาคนในร้านหันมามองจึงจะหยุด
หลังมื้อเที่ยงกานดาโทรมาหาผม และผมก็ต้องพาเธอไปทานข้าว เป็นรอบที่ 2 ของผมครับ แต่หลังทานข้าวเสร็จผมบอกเธอว่าผมมีนัดทำงานกลุ่มต่อต้องรีบไป ตอนนั้นเป็นตอนที่เลวอีกครั้งของผมครับ ผมทิ้งเธอไว้ที่ร้านข้าวแล้วบอกให้เพื่อนเธอที่มาในตอนหลังไปส่งเธอด้วย
ส่วนตัวผมขับรถไปแหลมสมิหลาครับ ผมจอดรถแล้วมองหาคนที่นัดไว้แล้วผมก็เจอครับ เขาคือคนที่สัญญาว่าจะให้โน้ตบุ๊กกับผมครับ(ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินนะครับ แต่ความอยากได้อ่ะครับมันพาผมไป) หลังจากพูดคุยสักพักเขาก็ชวนผมไปที่รถเขาแล้วผมก็พบว่ามีโน้ตบุ๊กเครื่องใหม่อยู่จริงๆ แต่ก่อนที่จะได้อะไรมานั้นย่อมมีของแลก วันนั้น