ตอนที่ 26 ไอ้โจ้หันไปดู เห็นไอ้ไผ่ล้มลงไปกองกับพื้น มันรีบถลาเข้ามาประคองไอ้ไผ่ด้วยความตกใจ ปากก็ร้องลั่น
ลูกพี่ ลูกพี่ เป็นไรครับ เฮ้ย เลือด เลือด โอ้ชิบหายแล้ว แม่ง
ไอ้โจ้พูดด้วยความขยะแขยง เมื่อเห็นเลือดสดๆ ไหลทะลักออกมาจากหน้าอกกับลำตัวของไอ้ไผ่แดงฉานไปหมด ไอ้ไผ่ครางด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ยังกัดฟันเอามือผลักตัวไอ้โจ้ให้ออกห่างมัน แล้วพูดเสียงสั่นๆ
โอยยยยย ไอ้
.. ไอ้โจ้
..หนี
..หนีไปเร็ว ห่า เดี๋ยวตำรวจจับนะมึง
โอยยยยยยยย
ไอ้โจ้ยังไม่ยอมทิ้งตัวไอ้ไผ่จากอ้อมแขน มันกุมมือไอ้ไผ่เอาไว้แน่น เหงื่อแตกซิก
ไม่ ผมจะต้องพาพี่ไปด้วย ไปพี่ เราหนีไปด้วยกัน พี่ต้องไม่เป็นอะไรนะ ผมจะพาพี่ไปหาหมอ พี่ ลุกขึ้นเถอะ พี่
.
ไอ้โจ้พยายามดึงแขนไอ้ไผ่ให้ลุกขึ้น แต่ไอ้ไผ่ไม่ยอมลุก มันกระอักเลือดออกมา แล้วพูดว่า
ไปซะไอ้ห่า
ไม่ต้อง
..ห่วงกู
.โอยยยยย ไปซิวะเหี้ย
.. กูไม่เป็นไรหรอก
.มึงต้องหนีไป
.ปล่อยกูไว้ที่นี่เหอะ
ไอ้โจ้คุกเข่าลงโอบตัวไอ้ไผ่เอาไว้แล้วร้องไห้เบาๆ เลือดของไอ้ไผ่ยังทะลักออกมาไม่หยุด ไอ้ไผ่หน้านิ่วด้วยความเจ็บปวด อ้าปากจะไล่ไอ้โจ้ให้หนีไป แต่ก็ไม่มีแรงพูด ได้แต่ทำปากพะงาบๆ อย่างหมดแรง ไอ้โจ้หอมแก้มไอ้ไผ่เบาๆ น้ำตาของมันไหลลงมาเปื้อนแก้มไอ้ไผ่เต็มไปหมด มันกระซิบที่ข้างหูไอ้ไผ่เบาๆ
ลูกพี่ อย่าเป็นอะไรไปนะ ถ้าพี่เป็นอะไรไปผมจะอยู่กับใครล่ะ ผมเป็นเมียพี่แล้วนะ ผัวครับ อย่าทิ้งเมียไปแบบนี้ซิครับ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไอ้ไผ่ยิ้มอย่างอ่อนแรง มันเอาแขนโอบไหล่ไอ้โจ้ แล้วโน้มตัวไปข้างหูมัน ก่อนจะรวบรวมลมหายใจเฮือกสุดท้ายกระซิบใส่หูของเมียสุดที่รักคนนี้
อะ
ไอ้โจ้
.กะ
..กูก็รักมึง
กูรักมึงมากนะ
..แต่
..กูคง
จะไม่ได้อยู่
..รัก
มะ
..มึงอีกต่อไปแล้ว
ล่ะ
หนีไป
.หนีไปซะ
.อะ
.อะ
..กูรักมึงนะ
เมีย
.จ๋า
..
สิ้นเสียงของไอ้ไผ่ แขนที่มันโอบไหล่ไอ้โจ้เอาไว้ก็ตกลงกับพื้นทันที ไอ้โจ้สะดุ้งอย่างตกใจ และทันใดนั้นเสียงเหี้ยมๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
หยุด! ยกมือขึ้น นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ห่า กอดกันกลมยังกะผัวเมียกันเลยนะมึง ไอ้ห่า ลุกๆ
ไอ้โจ้มองหน้าร่างที่มันกอดไว้อีกครั้ง ร่างนั้นไม่ไหวติง ไม่มีชีวิต ไม่มีแม้แต่เสียงลมหายใจออกมา ร่างไอ้ไผ่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุขที่ได้ตายในอ้อมกอดของเมียสุดที่รัก ใบหน้าของมันซีดเผือด ปากไอ้โจ้สั่นระริก มันค่อยๆ เอามือไปอังที่จมูกไอ้ไผ่ ไม่ ไม่มีลมหายใจออกมา นี่แสดงว่า ลูกพี่กู
..จากไปแล้วเหรอเนี่ย ทันทีที่รู้ว่าไอ้ไผ่ตายแล้ว ไอ้โจ้ก็ร้องโหยหวนอย่างเสียใจ ซบหน้าลงไปบนหน้าอกไอ้ไผ่แล้วร้องไห้คร่ำครวญด้วยความโศกเศร้าสุดบรรยาย
โฮๆๆๆๆๆ ลูกพี่ ทำไมทิ้งผมไปแบบนี้ล่ะ ฮือๆๆๆๆ แล้วผมจะอยู่กับใคร เหี้ยๆๆๆๆ ทำไมพี่ต้องตายด้วย ฮือ พี่ไผ่ พี่ไผ่ของไอ้โจ้ ฮือๆๆๆ
ไอ้โจ้ร้องไห้พลางกอดร่างไอ้ไผ่ไว้แน่น ปากก็ตัดพ้อต่อว่าไอ้ไผ่ที่ทิ้งมันไป ตำรวจเหล่านั้นมองอย่างสมเพช นายหนึ่งถึงกับเอ่ยปากว่า
ห่า เหมือนผัวเมียกันเลยว่ะไอ้คู่นี้ แม่ง
นาน
..กว่าความเศร้าโศกของไอ้โจ้จะจางลง ตำรวจก็เข้าควบคุมตัวและใส่กุญแจมือไอ้โจ้ พร้อมกับยึดของกลาง เอาศพไอ้ไผ่กลับไปพร้อมๆ กับศพของนายตำรวจที่เสียชีวิตคนนั้น ไอ้โจ้เดินคอตก ตำรวจนายที่คุมตัวมันไปพูดขึ้นมาว่า
ติดคุกหัวโตแน่มึง ไม่น่าเลยนะ ยังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ
ไอ้โจ้ก้มหน้าลงไม่พูดอะไร ตำรวจนายนั้นพูดต่อ
พวกมึงเนี่ยนะ ไม่น่ามาตัดอนาคตตัวเองแบบนี้เลย ก็รู้อยู่แล้วว่าทำแบบนี้มันผิดก็ยังจะทำอีก นึกว่าตำรวจอย่างกูไม่รู้ขบวนการทำงานของพวกมึงเหรอ 5555 กูรู้หมดแหละ คนส่งยาแบบมึงเนี่ย กูจับได้มานักต่อนักแล้ว แต่ก็ไม่หมดซะที โดยเฉพาะช่องที่ปายเนี่ย แหม มันจับได้จับดี ขยันมาส่งที่ช่องนี้จริงๆ โดยเฉพาะที่โรงงานร้างแห่งนี้แหละ พวกกูมาซุ่มดูทุกวัน ก็จับพวกมึงได้เกือบทุกวันเลยรู้ป่ะ เนี่ยเดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็คงจับคนใหม่ๆ ได้อีก น่าเบื่อว่ะ
ไอ้โจ้ฟังแล้วก็นิ่ง ไม่ยอมพูดอะไรเหมือนเดิม มันค่อยๆ ก้าวขึ้นไปบนนั่งรถตำรวจแล้วก็นั่งคิด มันพลาดแล้ว พลาดอย่างไม่น่าให้อภัย โดนจับจนได้ อนาคตของมันดับวูบแล้ว ไม่เหลืออะไรจริงๆ คิดแล้วไอ้โจ้ก็ร้องไห้เบาๆ นึกถึงคำพูดของไอ้ไผ่ที่พร่ำสอนมันไว้ตั้งแต่เมื่อมันเริ่มทำงานผิดกฏหมายแบบนี้ ที่ว่า
ทำงานแบบนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องระวังโดนตำรวจจับนะมึง ถ้าโดนล่ะก็จบกันเลย ต้องติดคุก แล้วมึงก็จะโดนในสิ่งที่มึงต้องจำไปตลอดชีวิต เหมือนตราบาปในชีวิตมึงเลย
โดนอะไรเหรอลูกพี่
โดนอัดตูดไงไอ้ควาย ในคุกน่ะแม่งมีแต่พวกเหี้ยๆ ชอบอัดตูดกันทั้งนั้น ถ้ามึงติดคุก มึงเสร็จไอ้พวกนั้นแน่ๆ มึงยิ่งหน้าตาดีๆ แบบนี้อยู่ด้วย ระวังด้วยนะมึง จำคำสอนกูไว้ให้ดี อย่าพลาดติดคุกเป็นอันขาด
อย่าพลาดติดคุกเป็นอันขาด
..
คำพูดของไอ้ไผ่ดังแว่วมาตามสายลม น้ำตาไอ้โจ้ไหลอาบแก้ม หมดสิ้นแล้วชีวิตกู ต่อจากนี้ ชีวิตในคุกของกูจะเป็นอย่างไร กูไม่อยากจะคิดเลย
( ยังมีอีกตอนครับ จะลงต่อไปให้จบเลย )