Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 482
Message ID: 15
#15, RE: ฟุตบอลสื่อรัก ไตรภาค
Posted by หนุ่ม น.ศ. on 28-Sep-12 at 07:48 PM
In response to message #0
ตอนที่ 8
ฟืบๆๆๆๆๆ
ด้วยความรวดเร็ว บอลลูกนั้นกระเด็นเข้าไปตรงจุดที่โกล์คนนั้นยืนอยู่พอดี โกล์รีบกระโดดตัวลอย พยายามเอามือปัดบอลให้ออกห่างตัว แต่ช้าไปซะแล้ว บอลกระเด็นเข้าไปในประตูอย่างง่ายดาย
“ เย้ เข้าแล้ว เข้าแล้ว เย้ “
ไอ้อิฐ ไอ้หิน และเพื่อนๆ ต่างวิ่งเข้ามากอดคอไอ้แดงกันอย่างดีอกดีใจ ผมก็ผสมโรงไปกอดกับเค้าด้วย แถมยังถือโอกาสแอบเอามือลูบตูดลูบหลังพวกมันโดยไม่ให้มันรู้ตัวด้วย
“ เจ๋ง เจ๋งชิบหาย 2-1 แล้วโว้ย “
ไอ้หินตะโกนลั่น กองเชียร์ฝ่ายผมก็ตะโกนเชียร์อย่างพึงพอใจเช่นกัน น้องปลา แฟนสาวของไอ้แดงถึงกับลุกขึ้นยืนกรี๊ดด้วยความดีใจ
“ กรี๊ดดดดดดด เก่งมากค่าพี่ “
พี่ด. ยืนมองเพื่อนๆ ทีมของผมดีอกดีใจกันสุดขีดที่ขึ้นนำได้ แล้วสบถออกมาดังๆ ว่า
“ ไอ้เหี้ย! ! นึกว่าแน่นักเหรอ ฟลุกล่ะสิพวกมึงน่ะ “
ไอ้หินได้ยิน ก็เลยเดินตรงเข้ามาหา
“ ขี้แพ้ชวนตีเหรอมึง ไอ้ด. ไอ้ควาย น้ำใจนักกีฬาน่ะมีมั๊ย ไม่มีใครสอนมึงเหรอ “
กรรมการเห็น 2 คนนี้ทำท่าจะมีเรื่องกันอีกครั้ง ก็เลยรีบเข้ามาห้าม
“ เฮ้ย อะไรกันอีกวะพวกมึง จะกัดกันอีกแล้วเหรอ ไปแข่งต่อได้แล้ว ใกล้จะหมดครึ่งหลังแล้วนะเว้ย จะได้รู้แพ้รู้ชนะซะที “
ทั้งคู่เลยจำต้องวิ่งแยกออกจากกัน แล้วทำการแข่งกันต่อ
……………………………………….
ผมยืนมองเป้าควยของเพื่อนๆ ที่กำลังเตะบอลกันอยู่อย่างเพลิดพลิน จนไม่ทันสังเกตุว่า พี่ด. ก็กำลังมองผมด้วยสายตาแปลกๆ เหมือนกัน ขณะที่เขากำลังเลี้ยงบอลไปมาอยู่กลางสนาม
“ เตะยาว เตะยาว ไอ้ด. กูบอกให้เตะยาวให้ไอ้หมูมัน ทีมเวิร์คน่ะเล่นกันเป็นมั๊ย ทำไมวะ ทำไมพวกมึงถึงเล่นบอลเป็นทีมไม่เป็นล่ะ กะจะทำเป็นวันแมนโชว์กันตลอดรึไง นี่แหละน้า… บอลเราถึงได้ไม่ไปไหนซะที “
โค้ชที่เพิ่งตื่นเมื่อกี้ ตะโกนบอกผู้เล่นทีมของตัวเอง หลังจากที่เห็นพี่ด. เลี้ยงบอลคนเดียวอยู่นานแล้ว ไม่ยอมส่งให้เพื่อน
“ พี่ด. แม่งอยากเป็นฮีโร่ไงพี่ แม่งอยากอวดสาวที่มาดู เลยอยากเป็นวันแมนโชว์ “
รุ่นน้องคนเดิมสอดขึ้นมา โค้ชพยักหน้าเห็นด้วย
“ กูล่ะเซ็งแม่งจริงๆ อยากจะเอาแม่งออก ไม่ให้เป็นตัวจริง “
“ ก็เอาออกเดะเพ่ ผมก็เห็นเหมือนกับที่พี่เห็น พี่ด. มันเล่นได้เหี้ยมาก “
“ เออ กูก็ว่างั้น ไอ้เหี้ยมึงนี่รู้มากจริงนะ มาเข้าทีมกูมั๊ยล่ะ เผลอๆ จะได้ลงยูลีกด้วย “
“ จริงเหรอเพ่ โอเค เดี๋ยวค่อยคุยกันเรื่องนี้นอกรอบนะ เฮ้ย ดูนั่นเดะ พี่ด. แม่งครองบอลอีกแล้ว แม่งเลี้ยงยาว ปาดซ้ายปาดขวาปาดหน้าปาดหลัง ยึกยือแล้วก็เลื้อยเป็นกิ้งกือเลย ห่า โคตรได้ใจเลย สะ…. “
รุ่นน้องคนนั้นพูดยังไม่ทันจบ โค้ชก็พูดสอดขึ้นมา
“ เฮ้ย หุบปากได้แล้วไอ้ห่า พูดไรไม่รู้เรื่อง กูดูเองได้ สัด “
และก็จริงอย่างที่ไอ้น้องคนนั้นบอก พี่ด. เลี้ยงบอลอย่างเก๋าจริงๆ แล้วก็เลี้ยงเข้ามาใกล้ประตูที่ผมยืนเกาควยอยู่คนเดียว ใกล้เข้ามาทุกทีๆ
ผมเห็นไอ้พี่ด. จ้องหน้าผมเขม็ง ขณะที่กำลังเอาตีนเตะบอลมาเรื่อยๆ ชนิดมองแทบไม่ทัน ผมเลยรีบเลิกเกาควยชั่วขณะ ยืนจังก้าเตรียมตัวรับบอลเต็มที่
“ มึงจะเล่นกูอีกแล้วใช่มั๊ย ไอ้เหี้ย ! มาเลย กูยอม ตายเป็นตาย ไอ้เหี้ย มาเลย ไอ้ควยเล็ก แต่ตูดแน่น ไอ้เหี้ยหน้าหล่อกระดออาภัพ “
ผมนึกในใจ ตอนนี้หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว เตรียมพร้อมเผชิญชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น
“ ยิงเล้ยยยยยยยยย “
ไอ้หมูตะโกนบอกเสียงดังลั่น เป็นจังหวะเดียวกับที่บอลหลุดจากปลายตีนของพี่ด. ด้วยความเร็วสูงมาก ทำให้รองเท้าของพี่ด. หลุดออกจากตีนเช่นกัน ลอยละลิ่วออกนอกสนามไปเลย แต่ไม่มีใครสนใจ บอลพุ่งเข้ามาอย่างเร็วและแรงมาก อัดกระแทกเข้าใส่ท้องผมเต็มๆ
“ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย “
ผมร้องดังลั่นก่อนจะกอดบอลไว้แน่น แล้วล้มลงไปกองตรงนั้นทันที ผมพยายามฝืนลุกขึ้น แต่ก็ลุกไม่ไหวเพราะมันเจ็บมาก ต้องนั่งเอามือกุมท้องเอาไว้ เพื่อนๆ ทุกคนรีบวิ่งเข้ามาหาผม รวมทั้งกรรมการด้วย
“ เป็นไรมากเปล่าวะ โดนตรงไหน ไหวหรือเปล่า “
ทุกคนแย่งกันถาม ผมพูดไม่ออกเพราะมันจุกไปหมด ไอ้อิฐคุกเข่าลงจับมือผมไว้ แล้วพยายามปลอบผม
“ ไม่เป็นไรมึง ไม่เป็นไร “
ไอ้แดงเห็นพี่ด. ยืนยิ้มเยาะอยู่ ก็โมโหมาก ชี้หน้าด่าไปว่า
“ มึงตั้งใจเล่นงานไอ้หนุ่มใช่มั๊ย “
“ เปล๊า กูก็จะยิงเข้าโกล์เฉยๆ “
มันตอบแบบไม่สะทกสะท้าน ไอ้แดงฉุนมาก
“ ไอ้เหี้ย มึงทำกับรุ่นน้องอย่างเนั้ยเนี่ยนะ ถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมา มึงซวยแน่ๆ “
ผมกัดฟันพูดบอกมาเบาๆ
“ ไม่เป็นไร แข่งต่อได้ “
พูดจบผมก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ทุกคนช่วยกันปลอบและให้กำลังใจผมกันซักพัก แล้วก็แยกย้ายกันไปแข่งต่อ
…………………………………………
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ทีมผมเล่นเอื่อยลง พยายามดึงเกมไปเรื่อยๆ เพื่อให้หมดเวลาเร็วๆ ทีมพี่ด. ก็คงจะหมดไฟแล้ว จึงเล่นแบบเอื่อยๆ เช่นกัน จนกระทั่ง…….
“ หมดครึ่งหลัง ทดเวลาบาดเจ็บ 2 นาที “
ในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ รู้สึกว่าทุกคนจะเริ่มเหนื่อยกันแล้ว เพราะเล่นกันมาแบบดุเดือดตั้งแต่แรก หลังๆ เลยเล่นแผ่วลงไปมาก พี่ด. ก็ส่งบอลแบบช้าๆ พอเห็นท่าไม่ดีก็เตะทิ้ง เตะทิ้ง ไอ้หมูกับไอ้เพชรก็ส่งบอลไปๆ มาๆ อย่างเบื่อๆ ไอ้หินเป็นคนเดียวที่ยังเล่นแบบจริงจัง แต่ในเมื่อคนอื่นไม่อยากจะเล่นกันแล้ว มันก็ชักจะเบื่อ ส่วนไอ้แดงก็วิ่งไปวิ่งมา คอยจ่ายบอลให้ไอ้อิฐบ้าง เตะทิ้งมั่ง ไม่มีอะไรตื่นเต้นเลย สู่ครึ่งแรกไม่ได้ โค้ชเองก็เลิกเชียร์เลิกควบคุมทีมตัวเองแล้ว กลับหยิบมือถือขึ้นมาคุยแทน ผู้ชมก็เริ่มแยกย้ายกันกลับเพราะเริ่มจะค่ำแล้ว ในที่สุด…….
“ หมดเวลา ทีมหินชนะทีมด. 2-1 “ โฆษกสนาม ที่โผล่มาตอนไหนไม่ทราบ ตะโกนออกมา
“ เฮ ทีมกูชนะแล้วโว้ยยยยยยยยยยย “ ทีมผมเฮลั่น
“ เฮ เย้ เย้ “ ผู้ชมที่เชียร์ทีมผมก็เฮลั่นสนามเช่นกัน
แต่ทีมที่เชียร์พี่ด. กลับบ่นอุบ เดินออกจากสนามไปด้วยความผิดหวัง โค้ชก็เช่นกัน
“ แม่ง ฟอร์มตกลงไปเยอะนะ ทีมพี่ด. เนี่ย “ ไอ้ชาติบ่น
“ เออว่ะ เสียดายชิบ “
พี่ด. ถ่มน้ำลายลงกับพื้นอย่างเซ็งสุดๆ ที่แพ้รุ่นน้องได้ ผมวิ่งไปแสดงความดีใจกับเพื่อนๆ ครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่สบายตัวนักเพราะยังเจ็บๆ ที่ท้องอยู่ หลังจากนั้น ทุกคนก็เตรียมตัวแยกย้ายกันกลับบ้าน
“ เดี๋ยวพวกกูจะไปหาอะไรแดกก่อนกลับ มึงจะไปกับพวกกูมั๊ย “ ไอ้อิฐชวนผม
“ ไม่ล่ะ เดี๋ยวกูกลับแล้ว กูอยากพักผ่อน “
“ เออ ตามใจ วันนี้มึงเก่งมากนะ เป็นโกล์ที่ยอดมาก คราวหลังมาแข่งกันอีกนะ พวกกูยินดีต้อนรับมึงเสมอ เผลอๆ มึงจะเก่งกว่าโกล์ที่วันนี้ขี้แตกมาเล่นไม่ได้ซะอีก “
“ ไม่ขนาดนั้นหรอกมึง เอาเป็นว่า พวกมึงกลับไปก่อนละกัน โชคดี “
“ เออ โชคดี กลับบ้านดีๆ นะมึง ไอ้ห่า “
พวกมันเดินออกจากสนามไป ผมเองก็เตรียมตัวที่จะกลับเหมือนกัน ก็พอดีเห็นพี่ด. เดินมา
ผมรู้สึกโกรธและเกลียดพี่ด. ขึ้นมาทันที วันนี้ทำกูเจ็บหลายทีแล้ว ไม่อยากจะคุยด้วยเลย ไอ้เหี้ย!
“ เจ็บมั๊ยหนุ่ม “ พี่ด. เริ่มคุย
“ เจ็บสิ “ ผมตอบเรียบๆ
“ โทษทีนะ นายคงไม่โกรธพี่นะ มันเป็นแค่เกมนี่ “
นายเหรอ ? นี่มึงเปลี่ยนสรรพนามทำไมวะเนี่ย เมื่อกี้ตอนอยู่ในห้องน้ำยังกู มึง กันอยู่เลย แต่นายก็นาย กูก็ชอบพูดจาสุภาพๆ เหมือนกัน กูมีการศึกษานี่หว่า จะพูดจาต่ำๆ แบบนั้นกูก็ไม่ชอบเหมือนกัน
“ ไม่โกรธครับ แต่เจ็บท้องแล้วก็เจ็บควย “ ผมตอบตรงๆ
“ ไปห้องพี่มั๊ย ไปนั่งเล่นกันก่อนแล้วค่อยกลับ เดี่ยวพี่สั่งข้าวให้ทาน แล้วก็ดูทีวีกัน ดีป่าว “
ผมไม่แปลกใจ เพราะเคยไปห้องเขามาแล้วเมื่อตอนรู้จักกันใหม่ๆ ไม่ได้เอะใจอะไร ถือว่าไปนั่งเล่นนั่งคุยกัน เอาก็เอา ได้แดกข้าวฟรีอีก ใครไม่เอาก็โง่แล้ว
“ โอเค ไปครับ “
ผมตอบตกลง ก่อนจะเดินไปพร้อมๆ กับพี่ด. พี่ด. ยิ้มที่มุมปากอย่างแปลกๆ แต่ผมไม่ทันสังเกตุเห็น

ผมไม่ทันเห็นอีกว่า ในความมืดไม่ไกลจากตัวผมนั้น มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองผมอยู่อย่างเงียบๆ