Go back to previous page
Forum URL: https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name: Story Club
Topic ID: 540
Message ID: 54
#54, RE: นิยายที่ยังไม่มีชื่อเรื่อง
Posted by someone on 08-Apr-13 at 07:23 AM
In response to message #53
โทรศัพท์สั่นอยู่ในกระเป๋ากางเกงผม ขณะกำลังเรียนคาบสุดท้าย ผมรีบล้วงออกมาดู ก็เห็นเป็นชื่อไอ้ตาล ผมยิ้มอย่างดีใจ ก่อนรีบก้มลงรับสายหลบอาจารย์ พร้อมกรอกเสียงลงไปเบาๆ

“เดี๋ยวกูโทรกลับ กำลังเรียนอยู่”

“กูกับไอ้นัยจะไปค้างห้องมึงนะคืนนี้” ไอ้ตาลพูดแล้วรีบวางหู ทำเอาผมยิ้มแป้นเลยครับ ก็ดีใจที่จะได้เจอไอ้นัย……เฮ้ย……ไอ้ตาลกับไอ้นัยโว้ย…..หึๆ แล้วผมก็อารมณ์ดี ขนาดมองอาจารย์ภาษาไทยแก่ๆ ผมยังเห็นว่าสวยเลยคร้าบ

พอหมดคาบผมก็รีบเก็บของ ก่อนจะเดินออกมากับเพื่อนๆ ในห้องเพื่อกลับหอ ยัง
ไม่ทันได้ถึงไหน โทรศัพท์ก็สั่นอีก

“โหล…..กูกำลังกลับหอแล้ว มึงอยู่ไหนวะ” ผมบอกไอ้ตาลไปทางโทรศัพท์

“หน้าโรงเรียนมึงไง ออกมาเร็วๆ” ไอ้ตาลพูดเสียงห้าวๆ

“เหรอๆ งั้นมึงรอตรงป้ายโรงเรียนนะโว้ย” ผมลิงโลดยังไงบอกไม่ถูก รีบวิ่งออกจากลุ่มเพื่อน ออกไปหาไอ้นัยกับไอ้ตาลที่หน้าโรงเรียนทันที

พอไปถึง ผมก็เห็นไอ้สองตัวยืนรอมองสาวๆที่กำลังเดินออกจากโรงเรียนอยู่ ไอ้ตาลแม่งตาเยิ้มเลย ไอ้ห่านี่แม่งขี้หลีจริงๆ

“ไมมาถึงโรงเรียนเลยวะ ไปเจอกูที่หอก็ได้นี่” ผมถามออกไป

“ก็ไอ้ตาลสิ มันบอกจะมาเหล่หญิงโรงเรียนมึง” ไอ้นัยรายงานสด ทำปากบุ้ยใบ้ไปทางไอ้ตาล

“หญิงโรงเรียนมึงสวยๆหลายคนเลยว่ะ เป็กกูทั้งน้าน” ไอ้ตาลบอกผม ทำเอาผมต้องส่ายหัว

“ผมมารับลูกชายคร้าบบ นี่ไงลูกชายผมชื่อไอ้เอก มันเป็นเด็กปัญญาอ่อน” ไอ้ตาลปล่อยมุขคุยกับหญิงอีกแล้ว เพราะน้องคนนั้นเดินมาใกล้ๆที่เรายืนอยู่พอดี ทำเอาผมกับไอ้นัยหัวเราะ น้องผู้หญิงก็อมยิ้มแล้วมองหน้าผม ผมนึกอายอยู่เหมือนกันนะเนี่ย

“ยังไงถ้าอยากรู้จักพ่อหล่อๆแบบนี้ ก็ไปเอาเบอร์จากไอ้เอกได้นะคร้าบบ” น้องผู้หญิงหันมายิ้มก่อนจะเดินหันหลังกลับไป

“นิสัยไม่เปลี่ยนเลยเพื่อนกู” ผมตบกะโหลกมันเบาๆ “ไปๆ ไปหาไรกินก่อน กูหิวว่ะ”

ผมเดินไปแทรกระหว่างไอ้ตาลกับไอ้นัย ไอ้นัยเอาแขนมาโอบคอผมไว้หลวมๆ ทำให้ผมรู้สึกชื่นใจขึ้นมาอย่างประหลาด

“มึงเป็นไงมั่งวะไอ้เอก เห็นไอ้นัยบอกมึงโอเคแล้ว กูก็ดีใจ” ไอ้ตาลถามผมขณะเราสามคนนั่งกินอยู่ในร้านขนมปังปิ้งใกล้ๆโรงเรียนผม

“ก็ดีขึ้นเยอะว่ะ ขอบใจนะโว้ย ที่เป็นห่วงกู” ผมบอกแล้วมองหน้าทั้งสองคน

“ไอ้เอกมันได้ยาดีมั้ง เลยหายไว” ไอ้นัยพูดเสียงเรียบๆ ทำเอาผมแทบสำลักช็อคโกแล็ตปั่น……ไอ้นี่ มึงจะพูดไรวะ

“ยาไรวะไอ้นัย ไอ้เอก” ไอ้ตาลถามแบบงงๆ ผมรีบเอาตีนเตะขาไอ้นัยใต้โต๊ะ ไอ้นัยทำหน้ากวนตีน ยิ้มมุมปากใส่ผม

“ก็ได้เพื่อนดีไงวะ” ผมพูดออกไปแก้เก้อ “มึงกับไอ้นัยทำให้กูดีขึ้น ขอบใจที่เป็นห่วงกูนะโว้ย”

“แต่กูว่ากูเหนื่อยกว่ามึงนะไอ้ตาล” ไอ้นัยยังพูดต่อ “เสียน้ำ……เหงื่อไปเยอะเลยว่ะ เมื่อคืน”…..ไอ้ชิบหาย พูดเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาทำไมวะ

“ทำไมต้องเสียเหงื่อวะ ไอ้นัย” ไอ้ตาลถามทำหน้างงๆ

“ก็มันรีบวิ่งเข้าซอยมาดิ” ผมชิงตอบแทน “มันโทรหากูไม่ติด มันนึกว่ากูแดกยานอนหลับตายห่าไปแล้ว” ผมพูดจบก็เตะขาไอ้นัยไปอีกที……นี่แน่ะ…..ไอ้ตี๋ปากหมา

“เห็นมั้ย กูเลือกคนให้มึงไม่ผิด” ไอ้ตาลพูดทำหน้าภูมิใจที่มันเป็นคนสั่งให้ไอ้นัยมานอนเป็นเพื่อนผม……ผมมองหน้าไอ้นัย เห็นมันฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวสวย