“รอนานมั้ยพี่เอก” เสียงไอ้โนดังขึ้น ทำให้ผมตื่นจากภวังค์ “นึกว่าแค่ครึ่งชั่วโมง ล่อไปซะตั้ง 45 นาที”

“เออๆ ไม่เป็นไร ก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรซะหน่อย” ผมบอกแล้วมองหน้ามัน…….ดวงตาใสๆ คมๆ คู่นั้นมองผมแปลกๆ ผมเดาความคิดมันไม่ออกว่ามันคิดอะไรอยู่

“วันนี้พี่เอกสอนการบ้านอังกฤษให้โนด้วยนะ พรุ่งนี้จะส่งแล้วด้วยโนยังไม่ไม่ทำเลยอะ” ไอ้โนบอกแกมสั่งอีกแล้ว ขณะนั่งรถเมล์ไปบ้านมัน

“ก็มัวแต่เล่นเกมส์ มันจะไปทำทันได้ไงวะ” ผมแอบกัดมันไปเล็กๆ เพราะหมั่นไส้มัน “รึมัวแต่เล่นไอ้ปาล์มพลาซ่าอะไรนั่น ระวังเหอะ จะโดนหลอกนะโว้ย”

ไอ้โนเบ้ปากใส่ผม ก่อนจะบอกว่า

“ก็โนรู้ว่าวันนี้พี่จะมา โนก็เลยรอพี่ช่วยไง ฮ่าๆๆ” ไอ้ห่า ดูมันพูดเข้า เรื่องของมึงแท้ๆ จะมาให้กูรับผิดชอบเนี่ยนะ

“เออๆ เดี๋ยวจะช่วยดูให้” ผมตัดรำคาญ อีกอย่างก็ยังนึกถึงบุญคุณของลุงกับป้า ที่ให้ผมได้มีที่อยู่ ที่กิน นานตั้งหลายเดือน

………………………………………..

ข้าวเย็นหมดไปด้วยความอร่อย ก็ฝีมือทำกับข้าวของป้าแกเด็ดขาดจริงๆ อีกอย่างก็เป็นของโปรดผมทั้งนั้นเลยครับ ผมเลยฟาดไปสองจานเต็มๆ ทำเอาพุงกาง ป้าเองก็ยิ้มจนแก้มปริที่เห็นผมกินเยอะ

“อย่าเพิ่งรีบกลับนะลูก อยู่อีกซักพัก หรือจะนอนนี่เลยก็ได้นะ” ป้าเอ่ยชวนผม

“พี่เอกยังกลับไม่ได้หรอกแม่ ต้องอยู่สอนการบ้านโนก่อน” ไอ้โนโพล่งขึ้นมา มองหน้าผมแบบบังคับ….เออ…..ไอ้คุณหนู กูรับปากแล้วกูก็ต้องอยู่ล่ะโว้ย

“แต่ผมคงนอนค้างไม่ได้หรอกครับ เสื้อผ้าไม่ได้เอามาเปลี่ยน” ผมบอกป้า “แต่ผมจะอยู่สอนจนการบ้านน้องเสร็จครับ”

“งั้นไปเลยมะพี่เอก” ไอ้โนลุกขึ้นรีบดึงมือผม

“เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ให้พี่ช่วยป้าล้างจานก่อนดิ จะรีบทำไม” ผมดึงมือกลับ

“ไปเหอะลูก เดี๋ยวทางนี้ป้าเค้าจัดการเองแหละ” ลุงบอกผมพร้อมเอามือตบไหล่ แกยิ้มอย่างอารมณ์ดี คงเพราะเห็นลูกชายสองคนของแก ไม่โกรธกันแล้ว

ไอ้โนเลยรีบดึงมือผมให้ตามมันไป……ไอ้นี่……จะเอาอะไรต้องได้แบบนี้เสมอเลยนะมึง

“พี่เอก” ไอ้โนเรียกชื่อผม ตอนนั้นเรามาอยู่ในห้องแล้วครับ มันเข้าห้องได้ก็นอนแบ็บไปบนเตียงเลย

“ไรวะ” ผมถามมันกลับ “เอาการบ้านมาเลยเร็วๆ เดี๋ยวจะดึก”

“พี่เลิกกับพี่แจนแล้วเหรอ” ไอ้โนถามอีก ผมสะอึกอีกแล้วครับ

“เออ” ผมตอบมันห้วนๆ “รู้แล้วจะมาถามอีก”

“ก๊อถามเพื่อความแน่ใจ” มันทำหน้ากวนตีน……เชี่ยเอ๊ย มาย้ำให้กูเจ็บแปล๊บๆอีกแล้วไอ้โน

ผมสอนการบ้านมันอยู่หน้าคอมพ์ครับ มันก็สนใจมั่งไม่สนใจมั่ง เดี๋ยวเปิดเว็บนู้นเว็บนี้ สลับกับการทำการบ้าน

“นี่ไงปาล์มพลาซ่า” ไอ้โนพูดทำให้ผมมองไปที่จอคอมพ์ ก็เห็นหน้าเว็บสีดำๆ ด้านล่างมีฟอรั่มสีม่วงๆ พอเปิดได้ซักพักผมก็เห็นภาพการ์ตูนแฟลชค่อยๆปรากฏขึ้น พร้อมเสียงเพลงดังเร้าใจ

“ชีวิตกะเทย ไม่สวย (เรื่องจริงไม่ได้อิงนิยาย)” ผมขมวดคิ้วอ่านตัวหนังสือที่เห็นออกมาเป็นคำพูด…..อะไรของมันวะ

ผมจ้องมองต่อด้วยความสนใจ เห็นภาพการ์ตูนแฟลชเป็นกะเทยควายคนนึง กำลังแต่งหน้าทาปาก แถมใส่เสื้อเอวลอยสีม่วง เธอเอานมปลอมยัดนมให้ดูใหญ่ขึ้น ก่อนเต้นตามจังหวะอินโทรเพลง ด้วยท่าที่ตลกมากๆ ผมหยุดสอนไปโดยปริยาย เพราะอยากรู้ว่าจะมีอะไรต่อ

“มึงไม่มีเงินก็มากระแทกรูกู ไม่มีเงินเที่ยวก็มากระแทกตูดกู…….”

ผมปล่อยก๊ากออกมาดังลั่น…….ฮ่าๆๆๆๆ เพลงเหี้ยไรวะ ทำไมแม่งฮาอย่างนี้ ไอ้โนหันมองหน้าผมแล้วหัวเราะตามไปด้วย ผมดูจนจบเพลง ทำเอาขำจนท้องคัดท้องแข็ง เออ…..ไอ้เว็บปาล์มอะไรนี่แม่งท่าจะฮานะ

“เวลาโนอยากรู้อะไร โนก็เข้าไปถามในนี้แหละ” ไอ้โนพูดขึ้น “พี่ก็รู้ว่าโนไม่มีเพื่อนแบบนี้ เพราะไม่มีใครรู้ว่าโนเป็น…….นอกจาก……พี่” เสียงไอ้โนแผ่วลง ทำเอาผมรู้สึกสงสารขึ้นมา เผลอเอามือลูบหัวมันด้วยความเอ็นดู

“แล้วได้ติดต่อใครในเว็บมั่งมั้ยวะ” ผมถามต่อด้วยความเป็นห่วง

“หึ” ไอ้โนส่ายหัว “แค่คุยกันทางเมล์แค่นั้นเอง ก็พี่บอกโนเองไม่ใช่เหรอ ว่าอย่าไว้ใจใคร นอกจากพี่” ไอ้โนพูดทำเอาผมสะอึก……ใช่สิกูบอกมันไปเมื่อปีที่แล้วตอนที่เรายังอยู่กับมัน

ไอ้โนมองหน้าผมแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ มันอมยิ้มนิดๆ แล้วที่สุดมันก็เปิดหนังโป๊คาจอ ผมรู้เล่ห์เหลี่ยมมันดีครับ มามุขนี้หมายความว่าอะไร แต่วันนี้มึงไม่มีทางหรอกโว้ย

ผมรีบสอนเพราะไม่อยากเสียสมาธิ เลยบอกให้มันเขียนตามผมบอกไปซะเลยจะได้เสร็จเร็วๆ แต่ตาเจ้ากรรมของผมก็อดไม่ได้ที่จะมองจอ…….ห่าเอ๊ย…….หนังญี่ปุ่นแบบที่กูชอบซะด้วยสิ ควยเจ้ากรรมแม่งก็เสือกแข็งอย่างช่วยไม่ได้

“เอาละ เสร็จแล้ว พี่กลับละนะ” ผมรีบเดินตัวงอ ออกจากโต๊ะคอมพ์ทันทีที่สอนการบ้านเสร็จ ขณะที่ผมกำลังจับลูกบิดประตู ไอ้โนก็คว้าแขนผมเอาไว้ ผมเลยหันไปมองหน้ามันแบบดุๆ

“สงสารโนมั่งเหอะพี่ ”ไอ้โนเสียงสั่นทำเอาผมตกใจ เพราะไม่เคยได้ยินน้ำเสียงแบบนี้จากมัน

“โนไม่เคยทำให้ใครนอกจากพี่ พี่ก็รู้ หรือพี่อยากให้โนไปทำกับคนอื่นเหรอ”

“ก็ไม่อยากหรอก” ผมพูดไปตามความจริงเพราะผมก็ไม่ไว้ใจคนอื่น ผมปฏิเสธไม่ได้ว่า ไอ้โนมันก็เหมือนน้องชายที่ผูกพันกับผมมาตั้งแต่เด็ก ผมก็เป็นห่วงมันเหมือนกัน กลัวมันติดโรคร้าย……เฮ้ย……… แต่มันคนละประเด็นนี่หว่า

“ตั้งใจเรียนดีกว่าโน อย่าไปคิดเรื่องนี้อีก โนยังเด็ก” ผมเตือนไอ้โนต่อ ทั้งๆที่ผมก็อายุมากกว่ามันแค่ปีเดียว แหะๆ

“งั้นก็ได้” ไอ้โนเสียงอ่อย “โนจะนัดเจอคนในเน็ท”

“เฮ้ย ไม่ได้นะโว้ย” ผมร้องสวนขึ้นทันที “คนในเน็ทยิ่งไม่น่าไว้ใจ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น จะโดนหลอกไม่รู้เรื่อง” ผมอดห่วงน้องไม่ได้

“ก็โนอยากทำแบบนั้นอีกนี่ โนรอพี่เลิกกับพี่แจนตั้งหลายเดือน ถึงตอนนี้พี่ไม่มีแฟนแล้ว พี่ก็ยังไม่ยอมอีกเหรอ” ไอ้โนพูดเสียงอ่อย เข้ามากอดผมทางด้านหลังแล้วซบลงเหมือนกำลังประจบ ผมไม่เคยเห็นมันทำแบบนี้นานแล้วครับ เคยแต่เห็นมันเอาแต่ใจแบบรั้นๆ ผมรู้สึกสงสารมันขึ้นมาเล็กๆ

ตอนนั้นมือไอ้โนก็เลื้อยลูบลงไปด้านล่าง ผมบอกตัวเองไม่ถูกว่าทำไมผมถึงยืนนิ่งโดยไม่ปัดป้อง ไอ้โนรุกคืบต่อเมื่อเห็นผมยืนนิ่ง มันเริ่มรูดซิปกางเกงผมลง แล้วล้วงมือเข้าไปด้านใน

“ซี๊ดดดด” ผมครางเบาๆ ยืนหลับตานิ่ง……คงห้ามอะไรไว้ไม่ได้แล้วกู เอาเหอะวะ นึกว่าตอบแทนบุญคุณลุงกับป้าด้วยละกัน ถ้าไอ้โนมันไปเอากับคนอื่นแล้วคิดเอดส์ขึ้นมาละก็ ลุงกับป้าคงอกแตกตาย

ถึงตอนนี้ไอ้โนคุกเข่าลงด้านหน้าผมแล้วครับ มันเอาหน้าซุกลงไปสูดดมอยู่ตรงนั้น อย่างหื่นกระหาย มันค่อยๆปลดเข็มขัดผมออก ปลดตะขอ แล้วปล่อยกางเกงขาสั้นสีดำให้ร่วงลงที่พื้น

หน้ามันยังคงซุกอยู่ที่กางเกงใน rosso ของผมที่กำลังตุงนูนใหญ่ด้วยแท่งควย มันตะโบมทั้งปากทั้งจมูกอยู่ตรงนั้น เหมือนกับว่ามันหอมมากมาย จนผมเผลอแอ่นตัวไปข้างหน้าด้วยความเสียว

“ซี๊ดด…..รีบๆเหอะ” ผมบอกมันเบาๆ ไอ้โนรีบดึงกางเกงในผมลง จนควยผมเด้งออกมากระดกหัวหงึกๆ ทักทายมัน

“ให้พี่ไปล้างก่อนมั้ย” ผมถามไอ้โนเบาๆ จริงๆหัวผมเปิดหมดอยู่แล้วครับ มันไม่ได้สกปรกอะไร อาจมีกลิ่นอับเล็กน้อยเท่านั้นเอง

“ไม่ต้อง โนชอบกลิ่นของพี่” ไอ้โนเงยหน้ามองผม ทำตาเยิ้มเงี่ยนมาก แล้วมันก็อ้าปากดูดควยผมอย่างรุนแรง

โอววววว……..ผมเสียวหัวจนต้องเขย่งเท้า เพราะไอ้โนเหมือนตายอดตายอยากมาจากไหน ทั้งดูดลึกจนเกือบสุดโคน แถมเม้มแน่นๆ ทำเอาจนควยผมแทบหลุดเข้าปากไป

“ซี๊ดดดด…….อูยยยย” ผมซู๊ดปากเมื่อไอ้โนลงลิ้นที่ไข่ของผม มันฉกไปมาอย่างไม่รังเกียจ ตอนนั้นผมเลยเอามือจับควยชักแรงๆ…….อา……..สวรรค์ลอยเข้ามาใกล้แล้วครับ

“ดูดแรงๆเลย จะแตกแล้ว” ผมร้องบอกไอ้โนเสียงกระเส่า ไอ้โนรีบอ้าปากกลืนหัวควยผมผลุบเข้าไปด้านใน มันทั้งดูดทั้งเร่งสปีดเร็วขึ้นๆ…… อาห์……..กูเสียวสัดๆ

ผมเผลอจับหัวไอ้โนเอาไว้ แล้วกระแทกควยเข้าปากมันไปอย่าลืมตัว……โอยยย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว…….อ๊าห์ห์ห์ห์ห์……..

ควยผมกระตุกถี่ๆ พ่นน้ำควยทุกหยดเข้าปากไอ้โนอย่างไม่เหลือทิ้ง ไอ้โนยังคงดูดค้างเอาไว้กวาดลิ้นไปมาด้านในจนผมต้องครางต่อ

แล้วมันก็ควักควยออกมาจากขากางเกง สาวว่าวฉับๆ …..เอ……ท่าทางควยมันจะใหญ่ขึ้นนะนี่ ไม่ได้เห็นตั้งครึ่งปี

ไม่นานนัก ไอ้โนก็ดูดควยผมแน่นขึ้น ก่อนจะร้องอู้อี้ๆ ในลำคอ แล้วมันก็ปล่อยน้ำทะลักพุ่งออกมาเต็มพื้นห้อง ไอ้โนเลยคลายปากออกจากควยผม แหงนหน้ามองขึ้นมา

“ไง พอใจแล้วใช่มั้ย ไอ้เด็กเอาแต่ใจ” ผมพูดแล้วดึงมันลุกขึ้น ไอ้โนยิ้มอายๆ แล้ว กอดผมหลวมๆ ผมเลยกอดมันกลับไปบ้าง

ก่อนกลับ ผมกำชับมันอีกครั้ง ว่าอย่าคิดอะไรลึกซึ้งกับผมอีก แล้วอย่าให้เกิดเรื่องแบบเมื่อปีที่แล้ว และก็ไม่ได้หมายความว่า ทุกครั้งที่มันอยากได้ ผมต้องยอมมัน

“แล้วพี่เอกจะกลับมาอยู่บ้านอีกมั้ยอะ” ไอ้โนถามด้วยเสียงอ้อนตีนมากเลย

“คงไม่ล่ะ อยู่หอดีกว่า อิสระดี” ผมบอกมัน

“มึงไม่มีเงินก็มากระแทกปากกู ไม่มีเงินเที่ยวก็มากระแทกปากกู….” ไอ้โนทำหน้าทะเล้นร้องเพลงเลียนแบบเว็บปาล์มอะไรนั่น ทำเอาผมปล่อยก๊ากกออกมาอีกรอบ

ผมหัวเราะชี้หน้ามันแล้วส่ายหัวแต่ไม่ได้พูดอะไร……ไอ้ห่านี่ ล้อกูนี่หว่า ฮ่าๆๆๆๆ