อะ...... อ๊าาห์.....หะ....อูยยยยไอ้โจกัดปาก ตัวที่แดงเพราะฤทธิ์เหล้า ตอนนี้กลับยิ่งแดงขึ้นไปอีก ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเสียวหรือความเจ็บ เมื่อผมเห็นดังนั้นผมจึงก้มลงไปจูบมันอีกครั้ง หยอกล้อกับปลายลิ้นให้มันลืมความเจ็บปวด พร้อมกับโถมแรงกระแทกท่อนลำเข้าสุดออกสุดทุกครั้ง แต่ทุกอย่างเป็นไปอย่างเนิบช้าไม่เร่งร้อน
เจ็บป่าวคับ....ที่รักผมละจากปากมันมาที่แก้ม สูดกลิ่นกายหอมๆที่ผมรัก และรู้สึกได้ว่ามันส่ายหน้า
ไม่..... แต่...เบาๆหน่อยเถอะ..... มันเสียวมาก.... กูหายใจไม่ทันไอ้โจมองผม ทำตาปรือหอบหายใจ มันจะรู้มั้ยว่าการพูดแบบนั้นในระหว่างที่น้องชายผมกำลังบุกรุกรับความบีบรัดจากร่างกายมันอยู่นั้น มันจะทำให้ความเสียวของผมพุ่งทะยานจนน้ำแทบแตกขนาดไหน ถ้าผมไม่ได้ช่ำชองกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้วล่ะก็ ความสุขของผมคงจบลงแค่นี้แน่
อ๊าาาา.....ไอ้โจร้องลั่นเมื่อผมฝังเขี้ยวลงบนหัวไหล่มันเบาๆ ผมจำต้องระบายความรู้สึกอยากกลืนกินมันไปทั้งตัวออกมาทางบทรักที่รุนแรง เพราะมันนั่นแหละ ที่ทำให้ผมรู้สึกเสียวและมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน อยากจะบดขยี้ กลืนกินมันทั้งตัว แต่ในขณะเดียวกันก็อยากทะนุถนอมปกป้อง ไม่อยากให้มันออกจากอ้อมแขนผมไปไหนเลย
ขอโทดนะ....แต่มึงทำกูเสียวใจจะขาดแล้วผมลากลิ้นเลียไปบนไหล่ขาวๆของมันอย่างปลอบโยน ก่อนจะหยัดกายขึ้นคร่อมมันอีกครั้ง แล้วประกบปากจูบมันอย่างอ่อนโยน
ยังไม่พอเลย......อยากทำมากกว่านี้.......แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรแล้วผมหัวเราะ ไอ้โจก็หัวเราะไปด้วย ผมหยุดเคลื่อนไหวเบื้องล่าง ปัดผมบนหน้าผากที่ปรกอยู่บนหน้ามันออก ทำไมดวงตาของมันถึงได้อ่อนโยนนักนะ มันไม่ต้องทำอะไร เพียงแค่มันมองตาผม มันก็เหมือนมองผมทะลุปรุโปร่ง ซ้ำผมยังเชื่องต่อสายตาของมันอย่างไม่อาจขัดขืนหัวใจตัวเองได้เลย
อะ...........อ๊าาาา.....ไอ้โจร้องครางเมื่อผมเริ่มขยับส่วนล่างอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นไปอย่างเชื่องช้าและเนิบนาบ ราวกับจะซึมซับทุกวินาทีแห่งความสุขเอาไว้ โดยไม่ต้องขยับเปลี่ยนท่าเพื่อเพิ่มความเสียวแต่อย่างใด แค่ท่านอนหงายนี่แหละ ที่ทำให้ผมมีความสุขมากที่สุด เพราะผมมองหน้ามันได้ตลอดเวลา ท่อนควยของผมถูกส่งเข้าไปอย่างช้าๆและต่อเนื่อง โดยที่ดวงตาของผมไม่ละไปจากใบหน้าของมันเลย ไอ้โจหน้าแดงเมื่อผมสบตามันไม่ยอมปล่อย เมื่อมันหันหน้าหนีผมก็จะจับหน้ามันกลับมาแล้วประกบปากจูบอย่างรุนแรง พลางซุกไซร้ซอกคอมันอย่างหนักหน่วงจนมันร้องครางไม่ได้ศัพท์ ผมไม่เคยรู้สึกภูมิใจกับลีลาบนเตียงของผมเท่าครั้งนี้ มันเป็นความรู้สึกดีจริงๆที่ทำให้คนรักของเรามีความสุขมากขนาดนี้ได้
ภายในห้องที่เงียบงันได้ยินเพียงเสียงครางของเราสองคน ผมไม่รู้ว่าเวลาบนเตียงนั้นมันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เพราะผมไม่อยากจะให้เวลามันเคลื่อนต่อไปอีกเลย ในยามที่ผมกอดร่างของไอ้โจอยู่ ในยามที่มันเป็นของผมอยู่อย่างนี้
ตั้งแต่ตอนที่เรื่องระหว่างเราเกิดขึ้น ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงได้รู้ตัวช้านัก เป็นไปได้เหรอที่คนที่เป็นเพื่อนกันจะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกจากความเป็นเพื่อนมาเป็นรักใคร่ได้เพียงชั่วข้ามคืน แล้วผมก็ได้รู้คำตอบ.... ความรู้สึกที่ผมมีต่อไอ้โจไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ไม่ว่าจะดวงตาอบอุ่นของมัน ร่างกายและผิวเนื้ออุ่นๆที่ผมเฝ้าฝันถึงมาตลอด แต่ผมไม่เคยรู้ว่าเป็นมัน จนกระทั่งได้ลองมองดูหัวใจตัวเอง
ไอ้โจจะคิดแบบเดียวกับผมรึเปล่านะ.... ถ้ามันรักผมมาตั้งนานแล้วอย่างที่คนอื่นๆมันพูดกันจริง ผมคงเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ไม่มีอะไรจะโชคดีมากไปกว่าการที่คนที่เรารักมีความรู้สึกแบบเดียวกับเราอีกแล้ว และผมก็ไม่จำเป็นต้องถามคำตอบจากปากของมัน เพราะร่างกายของมันที่ตอบสนองร่างแข็งแกร่งของผมตอนนี้ มันตอบคำถามของผมได้ดียิ่งกว่าคำพูดเป็นล้านคำเสียอีก
ไม่มีร่างกายไหนเลยที่จะตอบรับความรู้สึกของผมได้เท่ากับร่างกายนี้ ไม่มีสายตาของใครที่จะทำให้ผมหลงใหลจนละสายตาไม่ได้เท่าสายตาของมัน ไม่มีหัวใจดวงไหนที่จะเต้นสอดประสานกับจังหวะหัวใจของผมได้เท่ากับหัวใจของมันอีกแล้ว...
กูรักมึงนะ ...... ไอ้โจผมพูดคำนี้ออกมาเป็นร้อยหน ในขณะที่จมดิ่งสู่ความสุขครั้งสุดท้าย.............
ร่างเปลือยเปล่าของมันตะแคงหันหลังให้ผมโดยที่มีร่างของผมทาบทับอยู่ข้างหลังและวงแขนของผมกอดรัดร่างมันอยู่ ผมไม่ยอมนอน เพราะไม่อยากสูญเสียความรู้สึกเวลาที่ได้ก้มลงไปหอมแก้มมัน ไอ้โจยิ้มอย่างมีความสุขยิ่งกว่าครั้งไหนๆที่ผมเคยเห็น มันอาจไม่ได้พูดบอกรักซ้ำๆอย่างที่ผมทำ แต่มันก็เบียดกายซุกเข้ากับอกเปลือยเปล่าของผมแทบจะตลอดเวลา ซึ่งผมก็จะตอบสนองมันด้วยแรงกอดรัดที่หนักหน่วงขึ้น
ไม่คิดจะบอกรักกูบ้างหรือไง...ผมถาม หลังจากที่ผมกระซิบบอกรักมันที่ข้างหูนับครั้งไม่ถ้วน แต่คำตอบที่ได้มีเพียงแค่เสียงหัวเราะ
จะพูดมันทำไมบ่อยๆ ในเมื่อรู้อยู่แก่ใจไอ้โจหันหน้าเข้าหาผม วางมือลงบนอกแกร่งของผมเบาๆ มันเป้นแบบนี้เสมอแหละ ไม่ยอมพูดอะไรอย่างที่ตัวเองคิด มีแต่คำพูดกำกวมให้ผมคิดเองทั้งนั้น
ไม่เห็นจะเกี่ยว พูดมากก็รักมาก กูรักมึงมากก็เลยพูดไม่หยุดอยุ่นี่ไง รักๆๆๆๆๆๆผมฟัดแก้มมันและพูดคำว่ารักซ้ำๆอย่างหมั่นเขี้ยว ไอ้โจหัวเราะพลางหดคอหนี จนกระทั่งผมหยุดและจ้องหน้ามันนิ่ง
ขอบคุณนะ ที่มึงรักกูผมพูด
เพ้อเจ้อ กูยังไม่ได้พูดอะไรสักคำไอ้โจตอบ หัวเราะกับคำพูดที่สรุปเองของผม แต่ผมวางมือลงบนอกมันเบาๆ
ใครว่าไม่พูด ไอ้ตรงนี้ร้องออกจะดังคงไม่แปลกอะไรถ้ามันจะหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันก้มหน้างุด ฝังใบหน้าลงกับอกผม
ไอ้ตรงนี้ก็ด้วยผมหัวเราะแล้วเอื้อมมือลงไปหยอกล้อกับน้องชายมันที่เริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง ไอ้โจสะดุ้ง ปัดมือผมออก
มึงนี่มัน...ไม่โรแมนติกเลย สัสไอ้โจด่า แต่ก็ยอมให้ผมกอบกุมน้องชายมันไว้แต่โดยดี ผมไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่ลูบไล้มันไปมาเบาๆเท่านั้น
อืม กูไม่โรแมนติกหรอก ที่ผ่านมาก็ทำให้มึงเสียใจตั้งหลายครั้งไอ้โจอึ้งไปชั่วขณะ และผมพูดต่อไป
ขอโทดนะ ที่ปล่อยให้มึงทรมานมานาน ขอโทดที่ทำมึงเสียใจ ขอโทดที่ทำร้ายมึง...ผมรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นๆที่หยดลงบนอกผม พร้อมแรงสะอื้นเบาๆจากร่างในอ้อมแขน
แต่กูสัญญา ต่อไปกูจะดูแลมึงอย่างดี จะไม่ทำให้มึงเสียใจอีก จะไม่ขัดใจ จะไม่มองใครนอกจากมึง.....ยิ่งคำพูดออกมาจากปากผมเท่าไหร่ แรงสะอื้นของร่างในอ้อมแขนผมก้ยิ่งแรงขึ้นเท่านั้น เช่นเดียวกับผมที่น้ำตาคลอเบ้า นี่คงเป็นครั้งแรก ที่น้ำตาที่มันหลั่งให้ผมไม่ได้มาจากความเสียใจ...
......จะรักมึงแค่คนเดียวผมจูบซับน้ำตาให้มันอย่างอ่อนโยน จ้องมองเข้าไปในดวงตาของมัน และจิตใต้สำนึก ไม่ใช่สิ ไอ้ที่มันเต้นตุบๆอยู่ในอกผมนี่แหละที่สั่งให้ผมพูด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เป็นแฟนกับกูนะ.... วินาทีเดียวกับที่ประโยคนั้นหลุดออกจากปากผม สรรพเสียงทั้งหมดก็เงียบหายไป
..........................................