#1, RE: วิวาห์บาดาล
Posted by หมอเต้ย on 11-Jun-14 at 06:33 PM
In response to message #0
บทที่ 1 ความรัก น้ำตา และการจากลา ทางสายยาวว่างเปล่าไร้ผู้คนและรถยนต์วิ่งสวนไปมา ท่ามกลางความมืดมิดแห่งรัตติกาล แสงไฟที่ริมถนน เป็นสิ่งเดียวที่ ผม เอ๊ะ เรียกตัวเองว่า ฉัน ดีกว่า เพราะเราออกจะเป็นเกย์ แรงๆ จะมานั่งพูด ผม กระดากปาก แสงไฟริมทาง เป็นสิ่งเดียวที่ฉันมองเห็นผ่านดวงตาที่ร้องไห้มาอย่างหนัก และถนนสายนี้ก็มีเพียงแต่ฉัน ที่กำลังเหยียบ คันเร่ง CLS 250 คันหรู จนเข็มไมล์แทบจะพุ่งปริ๊ดทะลุหน้าปัด น้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย จากดวงตาของฉันทำให้โลกของฉันมืดมัวหมอง แทบจะมองไม่เห็นทาง พอร์ช นันทวรรณ ณ อยุธยา เคยเป็นชื่อของเกย์ควีนหนุ่ม ที่คิดว่าตัวเองเพียบพร้อมที่สุดไม่เป็นสองรองใครในสยามประเทศแล้ว ฉันเกิดมาในราชตระกูลเก่าแก่ที่รวยล้นฟ้า เป็นราชนิกุลที่มีทรัพย์สินศฤงคารนับไม่ถ้วน ไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้แล้วไม่ได้ ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนจบปริญญาโทสองใบตั้งแต่อายุยังน้อย และมีธุรกิจเป็นของตนเองมากมายหลายด้าน นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในผู้ชายตัวท๊อปที่เป็นระดับแนวหน้าของเมืองไทยที่เคยได้รับการจัดอันดับจากนิตยสารลองติจูดชื่อดังว่า หรู โก้ สมบูรณ์แบบที่สุดสองปีซ้อน รวมถึงมีแฟนหนุ่มหล่อแสนดีคอยมาดูแลเอาใจใส่ตลอด ไม่ห่างไปไหน ทุกอย่างที่รวมเป็น พอร์ช นันทวรรณ ณ อยุธยา ล้วนแต่เป็นอะไร ที่มีแต่คนอิจฉา แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะเป็นไปอย่างที่เราคาดหวังได้เสมอ เรื่องน่าสมเพชในชีวิตเกิดขึ้นเมื่อฉัน ได้ประกาศแต่งงานระหว่างผู้ชายกับผู้ชายด้วยกันไป กับชายหนุ่มหน้าตาดีแสนดีที่คบกันมาเจ็ดปีตั้งแต่สมัยที่เรา เรียนระดับปริญญาตรีในรั้วมหาวิทยาลัยด้วยกัน พอร์ช เข้าใจใช่ไหม โน ฉันไม่เข้าใจ การแต่งงานระหว่างชายกับชาย ไม่มีใครเขาเห็นดีด้วยเลยนะ และอีกอย่างก็เห็นอยู่ว่า ผมกับคุณเราต่างกันมากขนาดไหน แล้วทำไมมาพูดเอาป่านนี้ ตลอดเวลาเจ็ดปีเราก็ผ่านอุปสรรคทุกอย่างมาด้วยกันหลายอย่างได้ไม่ใช่หรือไง เลิกกันเถอะ ผมคบกับพอร์ชไม่ได้หรอก เพราะอะไร ขอเหตุผล ไม่ใช่ว่าเพราะผมไม่รักพอร์ชนะ แต่ระหว่างเรา ผมว่ามันไม่ใช่ นิยายที่มีเจ้าหญิงแต่งงานกับเจ้าชายตอนจบ คำพูดสุดท้ายของเกย์คิงที่อยู่ในคราบผู้ชายที่อบอุ่นใจดีและบอกว่าจะรักฉันและจะดูแลฉันไปตลอดกาล ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวเหมือนภาพหลอน ฉันจำไม่ได้ว่าตอนที่ ต่อพาทิศ มั่นใจดี บอกเลิกแล้วเดินจากไปนั้น ทำให้ฉันหน้าซีดได้ขนาดไหน แต่ที่แน่ๆ เขาทำให้ฉันร้องไห้ตั้งแต่ เวลานั้น จนถึงเวลานี้
|