เด็กหนุ่มหันไปมองรอบๆ ห้องแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเกรงใจ
เอ่อ แล้วนี่ ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วยเลยเหรอครับ
อ้อ ไม่มีหรอก ตอนนี้ มีพี่อยู่คนเดียว ผู้ช่วยพยาบาลทั้งสองคนเค้าขอลากลับบ้านในช่วงหยุดยาวนะ ทำไม ไม่เชื่อมือหมอเหรอ แค่ตรวจร่างกายพื้นฐาน แค่หมอคนเดียวก็เอาอยู่น่า
น้ำเสียงกึ่งตำหนิจากชายหนุ่มทำให้เด็กหนุ่มหน้าแดงเรื่อด้วยความรู้สึกผิดอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้เห็นแววตาที่ส่อเลศนัยชั่วร้ายของอีกฝ่าย
เพราะอันที่จริงแล้ว การที่ไม่มีใครสักคนเดียวอยู่ที่แผนกตรวจร่างกายนั้น....ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ หากแต่เป็นความ ตั้งใจ ของหมอหนุ่มที่ตัดสินใจทำการตรวจเด็กคนนี้แต่เพียงลำพัง...ทันทีที่ได้เห็นรูปถ่ายของเด็กหนุ่มในเวชระเบียน.............เด็กหนุ่มที่ได้รับการร่ำลือว่าเป็นที่สุดของที่สุดในบรรดาเดือนมัธยมปลายของโรงเรียนแถบนี้ และวันนี้ คุณหมอหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นเสือไบรูปงามแห่งวงการแพทย์ก็พิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วว่า..กระแสคำร่ำลือที่ได้ยินมานั้นไม่ได้เกินความจริงแต่อย่างใดเลย
ขอโทษครับคุณหมอ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะ......................
เอาเถอะ ไม่เป็นไรหรอก หมอไม่ได้คิดอะไรมาก คำถามน้องก็มีเหตุผลดี ไม่มีอะไรต้องกังวลจริงๆ นะเอาล่ะ ที่นี้ ก็ถอดรองเท้าออก แล้วขึ้นไปชั่งน้ำหนักและวัดส่วนสูงหน่อย
ครับ คุณหมอ
อาจเป็นเพราะรู้ตัวว่าได้ก่อความปวดหัวให้กับคุณหมอ....เด็กหนุ่มจึงทำตามที่หมอสั่งอย่างว่าง่าย
หลังจากถอดถุงเท้าและรองเท้าเสร็จ....เด็กหนุ่มก็ขึ้นไปยืนเท้าเปล่าบนตาชั่งจากนั้นก็วัดส่วนสูง....แม้จะรู้สึกแปลกๆ เวลาที่คุณหมอเข้ามาสัมผัสตัวเพื่อให้ยืนแนบติดกับเครื่องวัดส่วนสูงก็ตาม
อืมม์ ดี ต่อไปก็เป็นการตรวจวัดสัญญาณชีพนะ ถอดเสื้อออกและนอนลงไปกับเตียง
อะไรนะครับ ตรวจสัญญาณชีพ.........
หมอหนุ่มหัวเราะเบาๆ เมื่อสัมผัสถึงความงุนงงในน้ำเสียงของเด็กหนุ่ม
อ้อ! โทษที พี่หมายถึงตรวจชีพจร การหายใจ และความดันน่ะ นอนลงสิทำตัวให้สบายนะ
อ๋อ เข้าใจแล้วครับ
หมอหนุ่มแทบจะปกปิดแววตาหื่นกามไว้ไม่มิดยามที่เห็นไอ้พีร์เปลื้องเสื้อนักเรียน สีขาวออกจากตัวเผยให้เห็นถึงหุ่นแน่นลีนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อขาวเนียนสมส่วนของเด็กหนุ่มนักกีฬ่าวัยแตกพานที่ยิ่งดูโดดเด่นราวงานประติมากรรมชั้นยอดของนักปั้นนามอุโฆษท่ามกลางแสงแดดยามเย็นที่สาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องพยาบาลเก่าซอมซ่อแห่งนี้
ทันทีที่เสื้อนักเรียนหลุดออกไปจากตัว...........เด็กหนุ่มก็เหลือเพียงกางเกงนักเรียนสีน้ำเงินเข้มติดตัวเท่านั้น
ตกลงให้ผมขึ้นไปนอนบนเตียงนี่ใช่ไหมครับ
เสียงทุ้มห้าวเรียกให้หมอหนุ่มตื่นจากภวังค์ดำมืดก่อนจะลอบกลืนน้ำลายลงคอแล้วตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
อืมม์ ชะ...ใช่ เตียงนั้นแหละ นอนพาดยาว เอาหัวหนุนหมอนไว้นะ เดี๋ยวหมอจะรูดม่านรอบเตียงปิดให้
ครับ คุณหมอ เด็กหนุ่มตอบอย่างว่าง่ายแล้วก้าวเท้าขึ้นบันไดหยั่งไปนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงพยาบาลสีขาวปลอด ในไม่ช้า เด็กหนุ่มก็ได้ยินเสียงรูดผ้าม่านสีฟ้าข้างเตียงทำให้บรรยากาศรอบตัวดูมืดครึ้มทันที
เราชื่อพีรวัชรใช่ไหม เรียกสั้นๆ ว่าไง
เรียกผมว่าพีร์ก็ได้ครับ
ok งั้นพีร์หายใจเข้าออกลึกๆ นะ ทำช้าๆ ใจเย็นๆ หมอจะวัดอัตราการเต้นของหัวใจหน่อย นั่น ยังงั้นล่ะ
ไอ้พีร์ทำตามที่หมอสั่งในขณะที่รู้สึกได้ถึงความเย็นของเครื่องวัดหัวใจแนบกับหน้าอกนูนแน่นที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะสม่ำเสมอ อนิจจา....มันไม่รู้สักนิดว่า หากนำเครื่องวัดหัวใจไปทาบกับหน้าอกของคนที่กำลังตรวจอยู่แล้วจะได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจที่ดังโครมครามมากกว่ามันหลายเท่านัก
หลังจากลวนลามด้วยสายตาจนพอใจแล้ว ก็คงถึงเวลาที่ต้อง เชือด เหยื่อหนุ่มหล่อเสียที
นี่ พีร์ พี่ถามหน่อยสิ ทั้งวันนี่ พีร์ทานข้าวทานขนมอะไรมาหรือยัง
ขอให้ตอบว่ายังเถอะ เจ้าประคู๊นทูนหัว หมอหนุ่มภาวนาอยู่ในใจ
อ้อ ทั้งวันยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยครับเพราะมัวแต่วุ่นกับการเรียนและกิจกรรมตลอดวัน....มีไรเหรอครับ หรือว่า....คุณหมอจะเลี้ยงข้าวผม
Yes
.Bingo ! ต้องให้ได้ยังงี้สิ !
ฮ่าฮ่า พี่ไม่มีปัญหาหรอกที่จะเลี้ยงข้าวพีร์ แต่สิ่งที่พี่อยากจะบอกคือ ไหนๆ ก็มาตรวจทั้งทีแล้ว พี่ว่าน่าจะตรวจเลือดและปัสสาวะไปด้วยทีเดียวเลยดีกว่า จะได้ผลตรวจสุขภาพที่สมบูรณ์ไปเลย ไม่ต้องมาทำซ้ำอีก ดีไหม
เอ๋ มันจะจำเป็นเหรอครับที่ต้องตรวจละเอียดขนาดนั้น เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งลังเล
นี่ พีร์ หมอจะบอกให้นะว่า การตรวจสุขภาพเนี่ย ยิ่งตรวจละเอียดเท่าไหร่ เราก็ยิ่งได้กำไรเท่านั้น เพราะผลตรวจเลือดและปัสสาวะจะบ่งชี้ถึงสภาวะของสุขภาพเราได้หลายอย่าง เช่น ความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด สมรรถภาพของตับและไต และระดับไขมันในเลือด อ้อ แล้วพี่ไม่คิดค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมนะ ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่พี่หลอกพีร์เล่นมะกี้แล้วกัน
เอ่อ ผม...............
นี่ มันจะลังเลใจทำห่าอะไรของมันอีกว่ะ
ไง อืมม์ หรือว่า.....น้องพีร์กลัวเข็มฉีดยา คำว่ากลัวได้กระตุ้นศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายขึ้นมาทันที
อ้อ ก็ไม่หรอกครับ แค่เกรงใจหมอนะครับ เรื่องค่าใช้จ่ายน่ะ......
เฮ้ย จะมาเกรงจงเกรงใจอะไรกัน เรื่องแค่นี้เอง ไม่ได้ทำให้หมอจนลงหรอก ตกลง ok นะ
เด็กหนุ่มยังคงลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนถอนหายใจเบาๆ เอาก็เอาวะ อย่างน้อยก็ของฟรี....เดี๋ยวพอตรวจเสร็จ ค่อยไปโซ้ยอาหารเย็นให้เต็มคราบก็ได้วะ
งั้นก้อ....ตกลงครับ ตรวจก็ตรวจ ขอบคุณคุณหมอมากครับ
การตัดสินใจของเด็กหนุ่มทำให้คุณหมอปีศาจในคราบนักบุญแทบจะปกปิดความลิงโลดไว้แทบไม่ได้
งั้น พีร์นอนอยู่นิ่งๆ ประเดี๋ยวนะ พี่ขอไปเตรียมที่ฉีดยาก่อน
เพียงชั่วครู่......หมอหนุ่มก็กลับมาพร้อมโต๊ะอลูมีเนียมเคลื่อนที่ที่พรั่งพร้อมไปด้วยอุปกรณ์ฉีดยา
เอาล่ะ พีร์ กำมือข้างขวาแน่นๆ นะ ไม่ต้องเกร็ง เจ็บนิดเดียวเหมือนมดกัด
จริงๆ แล้ว ไอ้พีร์ก็กลัวเข็มฉีดยาเหมือนกันแหละ แต่มันทำกล้าไว้ก่อนเพราะกลัวเสียหน้าลูกผู้ชาย......มันกำมือแน่นตามที่หมอสั่งพร้อมๆ กับหลับตาปี๋เพราะไม่อยากเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเอง
หมอหนุ่มยิ้มให้กับภาพที่เห็นตรงหน้า.............แล้วใช้สายรัดห้ามเลือดพันแขนไว้แน่นเสร็จแล้วก็ใช้ผ้าสำลีชุบน้ำยาฆ่าเชื้อทาตรงผิวหนังอย่างแผ่วเบา
เจ็บนิดนึงนะ ไม่ต้องกลัว หมอจะทำเบาๆ
เด็กหนุ่มพยักหน้าตอบรับในขณะที่ตายังคงหลับแน่น......แม้กระนั้น ก็ยังรู้สึกได้ถึงความเจ็บจี๊ดยามที่ปลายเข็มแหลมบางเจาะทะลุผ่านชั้นผิวหนังเข้าไปยังหลอดเลือดดำ
อนิจจา......เด็กหนุ่มไม่รู้ตัวสักนิดว่าแทนที่หลอดฉีดยาจะสูบเลือดเข้าไปภายในหลอดกลวงอย่างที่ควรจะเป็น.........แต่กลับนำสารเหลว thiopental ที่มีฤทธิ์ทำให้สลบไปได้ในไม่กี่วินาทีแผ่ซ่านเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว
ไม่น่าแปลกใจ.....ที่เด็กหนุ่มเข้าสู่ห้วงนิทราที่ดำมืดสนิทลงอย่างฉับพลันพร้อมๆ กับที่เข็มแหลมถูกถอนออกจากเรือนร่างที่นอนสลบไสลไม่ได้สติภายใต้สายตาเป็นประกายวาววับของคุณหมอหนุ่มที่ยืนดูอยู่ผลงานตนอย่างพึงพอใจ