นี่กี่โมงแล้วนะ.......กันต์ลืมตามองเพดานนอนแผ่หราอยู่บนเตียง มันจำไม่ได้เลยว่าสามารถพาร่างที่บอบช้ำและอ่อนระโหยโรยแรงกลับมาคอนโดตัวเองนี่ได้อย่างไร มันร้องโอดโอยด้วยความร้าวระบมทุกๆ ครั้งที่มันขยับกายก่อนที่จะเอาหน้าซุกหมอนไว้แล้วพยายามลำดับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมง

มันไม่แน่ใจว่านอนสลบไสลในห้องของไอ้ธีร์เป็นเวลานานเท่าไร รู้แต่ว่าตอนที่ฟื้นขึ้นมาน่าจะเป็นช่วงเวลากลางคืนแล้ว เพราะทั่วทั้งห้องเงียบสงัดและมืดสนิทไร้แสงสว่างจากภายนอก มันกวาดตาผ่าความมืดไปรอบๆ ห้องทำให้ตระหนักว่า มันอยู่เพียงลำพังตัวคนเดียว ไม่มีเงาของเจ้าลูกศิษย์ตัวแสบปรากฏให้เห็น ในขณะที่เสื้อผ้าของมันยังกองกระจายอยู่ตามพื้นห้อง

แม้จะรู้สึกเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัวแต่มันก็รีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาแต่งตัวอย่างลวกๆ แล้วก็รีบพุ่งตัวเผ่นออกจากบ้านในทันที ! หากมันหันกลับมาดูตัวบ้านที่มืดทะมึนอยู่เบื้องหลังก็จะพบเงาตะคุ่มที่ห้องใต้หลังคาที่เฝ้าดูมันผ่านกล้องวิดีโอที่บันทึกความเคลื่อนไหวของมันทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ !

ในระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังครุ่นคิดด้วยความตึงเครียดถึงเหตุการณ์เลวร้ายที่อาจตามมาหลังจากวันนี้...มันก็ต้องสะดุ้งสุดตัวจากเสียงแผดร้องของสัญญาณเรียกโทรศัพท์มือถือที่วางไว้ข้างๆ ตัว

“ ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด.................. ”

อะไรกันนักหนาวะ......ไอ้กันต์เอื้อมมือเย็นเฉียบไปจับมือถือก่อนที่จะกดปุ่มตอบรับเสียงใสๆ จากปลายสายทำให้มันถึงกับถอนหายใจเบาๆ ด้วยความโล่งอก..................................

“ พี่กันต์เหรอค่ะ นี่ ชมพู่เองค่ะ นี่พู่โทรมารบกวนหรือเปล่าเอ่ย ”

“ อ้อ เอ่อ น้องพู่เองเหรอครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ ”

“ เนี่ย พู่โทรไปหาพี่กันต์ตั้งหลายทีก็ไม่ยอมรับสาย ก็เลยเป็นห่วงว่าเป็นไรไปหรือเปล่า ”

เป็นอะไรไปนะเหรอ ก็เป็นสิว่ะ เพิ่งตกเป็นเมียลูกศิษย์ตัวเองไง เย็ดแม่งเอ๋ย !

“ ก็...เอ่อ ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยเท่านั้น โทษทีที่ไม่ได้รับสาย ”

“ อ้าว พี่กันต์ไม่สบายเหรอค่ะ เป็นไรมากมั้ยค่ะ ”

ก็ไม่เป็นไรมากหรอกจ๊ะน้อง แค่ถูกเย็ดตูดจนระบมไปหมดทั้งตัวอยู่นี่ไง

“ มะ....ไม่เป็นไรมากหรอกครับ แค่รู้สึกปวดหัว....แล้วก้อเพลียๆ นิดหน่อยนะ ”


“ งั้น เอางี้ เดี๋ยว พู่ไปเยี่ยมพี่กันต์ไหมค่ะ จะเอาโจ๊กหมูไปฝาก อย่างน้อยก็หาอะไรรองท้องไว้หน่อย ตอนนี้ พี่กันต์อยู่ที่บ้านใช่ไหมค่ะ ”

เด็กหนุ่มเหลือบตามองนาฬิกาตั้งโต๊ะ นี่มัน....เกือบตีสองแล้วเหรอนี่

“ เอ่อ ครับ แต่ไม่ต้องหรอกครับ เกรงใจน้องพู่เปล่าๆ แล้วนี่ ก็ดึกมากแล้วด้วย อย่าลำบากเลยครับน้อง ”

“ อ้อ ไม่เป็นไรค่ะพี่ ไม่ต้องเกรงใจหรอก เพราะตอนนี้ พู่เพิ่งกลับจากเที่ยวผับกับเพื่อนๆ มา.....เดี๋ยว จะได้แวะบ้านพี่กันต์เลย ทางเดียวกัน....ไม่เป็นไรน้าค้า ”

ด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ท้ายประโยค ทำให้เด็กหนุ่มอดถามขึ้นมาไม่ได้

“ น้องพู่ครับ นี่น้องพู่เมาหรือเปล่าครับ ”

“ ม่าย...เอ๋ย......ไม่เมาหรอกค่า แค่กรึ๊บสองกรึ๊บเอง พู่คอแข็งจะตาย ”

แต่น้ำเสียงมันตรงกันข้ามนะ โธ่เว้ย ! เท่านี้ กูก็มีเรื่องให้ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว นี่มันอะไรกันนักกันหนาวะ........

“ น้องพู่ครับ พี่ว่า อยะ........... “

“ กริ๊ก ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ ”

“ อ้าว วางสายไปซะแล้ว เฮ้อ “ ไอ้กันต์ส่ายหัวด้วยความอ่อนใจในความดื้อรั้นของเพื่อนนิสิตสาว แม้จะพยายามต่อสายกลับ แต่อีกฝ่ายกลับปิดเครื่องหนีไปแล้ว ไอ้กันต์จึงทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนถ่างตารอการมาเยือนในยามวิกาลของแขก (ที่ไม่เต็มใจ) รับเชิญ
...............................................................................
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยนะครับ ดูเงียบจังเลย ไม่รู้ว่ามีคนอ่านสักกี่คน