Go back to previous page
Forum URL:	https://www.palm-plaza.com/cgi-bin/CCforum/board.cgi
Forum Name:	Story Club
Topic ID:	573
#0, เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 01-Sep-13 at 04:36 PM สวัสดีครับ เพื่อนๆ ประจำบอร์ดปาล์มทุกคน ขอบคุณมากๆ สำหรับทุกความคิดเห็นในกระทู้เก่า สี่เรื่องที่แล้ว... ขอบคุณมากครับ _/\_ ช่วงนี้เบื่อๆ เหงาๆ อารมณ์แปรปรวนตามสภาพอากาศ งานเยอะก็เหนื่อย พอว่างงานก็ฟุ้งซ่าน เลยไปหยิบเรื่องเก่าที่เคยเขียนไว้แต่ไม่ได้ลงที่ไหนมาปัดฝุ่น ปรับเปลี่ยนอะไรนิดหน่อย โดยเฉพาะตัวละคร เอามาให้เพื่อนอ่านกันเล่นๆ เป็นเรื่องสั้น ที่สั้นจริงๆ ครับ คลายเครียดเล่นๆ ในยามว่าง และเช่นเคย มีข้อติชมประการใดขอรับไว้ด้วยใจขอบคุณนะครับ #1, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 01-Sep-13 at 04:50 PM In response to message #0 วันธรรมดา... ถ้าพูดถึงเรื่องของดินฟ้าอากาศ การจราจร หรืออะไรทำนองนั้น วันนี้ก็ไม่ได้ต่างไปจากวันศุกร์อื่นๆ ตรงไหนหรอก ผมแค่ควรจะโล่งใจขึ้นเพราะมันเป็นวันสอบวันสุดท้าย แล้วมันก็ยังเป็นวันสุดท้ายในชีวิตขาสั้นของผมด้วย แต่ผมกลับรู้สึกตื้อๆ หน่วงๆ ยังไงพิกล ที่นั่งจับจองโต๊ะม้าหินตัวหนึ่งไว้ด้วยกันข้างๆ ผมนี้คือเม่นและหญิง เราสามคนกำลังรอเพื่อนคนอื่นๆ ในกลุ่มเลิกออกมาเพื่อจะไปเลี้ยงฉลองวันพิเศษที่แสนจะธรรมดานี้ ทั้งคู่กำลังคุยเรื่องข้อสอบ นินทาเพื่อนนักเรียนที่เดินผ่านไปมา คิดแผนการว่าจะไปกินอะไรที่ไหนกัน รวมทั้งจะดูหนังเรื่องอะไรกันด้วย แต่ผมก็ได้แต่เออๆ ออๆ ไปอย่างนั้นเองเพราะกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ สักพัก กายก็เดินเข้ามาสมทบตามด้วยแม็กเพื่อนสนิท ทั้งคู่เล่นบาสในทีมโรงเรียนซึ่งตามมาตรฐานเด็กมัธยมแล้ว ทีมโรงเรียนของผมก็ถือว่าเป็นอันดับต้นๆ อยู่เหมือนกัน พักหลังนี้ผมสนิทกับกายมากขึ้นด้วยความที่เรียนดีเลยได้ไปตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ด้วยกันอยู่ ผมเพิ่งเข้ามาเรียนที่นี่ตอนม.สี่ ส่วนกายกับแม็กอยู่ที่นี่และเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ผมใจเต้นตึกตักเมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาใกล้... อันที่จริงต้องบอกว่า ผมใจเต้นเมื่อ แม็ก เดินเข้ามาใกล้มากกว่า ผมไม่ได้ชวนแม็กไว้แต่ใจก็หวังว่าเขาจะไปด้วยกัน แต่ครั้นจะเอ่ยปากถามก็ไม่กล้า อย่าว่าแต่เอ่ยชวนเลย แค่ตอนนี้ มือที่ถือโทรศัพท์เล่นอยู่ก็เริ่มสั่นจนผมต้องวางมันลงไว้กับโต๊ะเฉยๆ โชคดีที่หญิงรู้ใจผม เอ่ยถามแทน “ไปด้วยกันหรือเปล่า แม็ก” “อ๋ออออออ......” อ๋อ ซะยาวเลยมึง... รู้มั้ยว่ากูลุ้นอยู่ “พอดีนัดเพื่อนที่อื่นไว้แล้วน่ะ คงไปด้วยไม่ได้” แน่ะ หันมายักคิ้วให้อีก ปวดใจจังวุ้ย “เพื่อนหรืออะไร” หญิงหยอก แต่ผมรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกซะดื้อๆ มันจี้ใจดำกันรู้ไหม... ไม่ฟังแล้วดีกว่า... ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย... เป็นประชารัฐ... ไผทของไทยทุกส่วน... สะตีบๆ โป๊ะ “เฮ้ย! เพื่อนจริงๆ อย่างอื่นน่ะเรามีอยู่ในใจแล้ว…” บอกหน่อยเหอะว่าเป็นกู “อัยเฮีย... ถามจริง ใครวะ” เม่นพูดแทรกขึ้นมาทำท่าทางสนใจ “มึงจะรู้ไปทำไม” แม็กเลิกคิ้วถาม “เออว่ะ... พวกมึงจะยุ่งเรื่องส่วนตัวมันทำไมวะ” กายเอ่ยแทรก ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราว แต่แล้วกลับเอื้อมมือไปหยิบถุงที่แม็กถือมาด้วย “ว่าแต่.. ไอ้นี่มันอะไรวะ” “เฮ้ย.. ของกู.. มึงอย่า” แม็กพยายามจะแย่งคืน แต่กายดึงของออกมาจากถุงแล้ว อ่อ... เสื้อยืดนี่เอง สวยดีนะ แต่คำว่า Only You นั่นมัน... คิดดีแล้วหรอเนี่ยมึง “ไอ้เชี่ยกาย... มึงอย่ายุ่งดิ ของคนพิเศษกูเว่ย” ไม่จริงนะ มึงอย่าพูดแบบนั้นต่อหน้ากูสิ ต่อยกูเลยดีกว่า จ๋อมกับตุ่นเดินเข้ามาสมทบพอดี หมายความว่ารอเอ้อีกคนเดียวก็ต้องไปกันแล้ว ตอนนี้ผมอยากรู้จังเลยว่าแม็กจะเรียนต่อที่ไหน ถ้าได้เรียนด้วยกันอีกก็คงดีมากเลยนะ แต่ถ้าไม่… อีกไม่กี่นาทีนับจากนี้ ผมก็จะได้เห็นเขาเป็นครั้งสุดท้ายแล้วน่ะเหรอ! ไม่เอาได้มั้ย! เรื่องที่เขามีคนที่ชอบอยู่แล้วน่ะเหรอ… ก็ไม่เป็นไรนี่นะ ประเด็นอยู่ที่ว่าเราได้แสดงออกถึงความคิดและตัวตนของเราต่างหากล่ะ เพื่อนๆ คงเคยได้ยินนะว่าการได้รับความรักไม่ใช่เรื่องที่เราจะไปกำหนดได้ แต่เรามีอำนาจเต็มที่ที่จะมอบความรักให้กับใครๆ... อืม…ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละ #2, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิีก on 01-Sep-13 at 05:01 PM In response to message #1 นายแม็กยังบรรจงนั่งพับเสื้อยืดเก็บเข้าที่อยู่ ท่าทางตั้งอกตั้งใจจนน่าหมั่นไส้ เอาล่ะ! ผมตัดสินใจแล้วว่าระหว่างที่รอเอ้อยู่นี้ก็จะรวบรวมความกล้าไปด้วย อย่างน้อยพูดลากันสักคำ แล้วคืนนี้… หรือไม่ก็พรุ่งนี้ค่อยโทรไปสารภาพความในใจก็ได้... เพื่อความเป็นตัวตนของเรา…. ((เพื่อความเป็นตัวตนของเรา….)) แล้วก็นั่นแหละ ล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเขาก็ยังถูกกันได้เลยนี่… ไม่แน่นา… เศรษฐีรายต่อไปอาจเป็นผมก็ได้…หุหุ... หัวใจก้อนกลมๆ อะไรก็เกิดขึ้นได้นี่นา (ใช่หรอ -.-‘) “ว่าแต่เด็กนาย น่ารักแค่ไหน เอารูปมาดูหน่อยดิ๊” หญิงนี่ก็เซ้าซี้ไม่เลิก รู้มั้ยว่าเพื่อนกำลังจะหัวใจล้มเหลว... ใครก็ได้ช่วยเรียก 1669 ทีครับ! “โอ้ย รูปที่ไหน... ยังไม่มีโอกาสถ่ายเลย เขาจะชอบถ่ายรึเปล่าก็ไม่รู้” มึงชวนกูสิ กูชอบ “ตกลงน่ารักมั้ยเนี่ย” จ๋อมเสริมทัพอีก “น่ารักดิวะ... สุดๆ อะ” แม็กเน้นเสียงจริงใจในคำพูดของตัวเองจนผมรู้สึกเสียวแปลบกลางหน้าอกขึ้นมาอีก จริงดิวะ? ไอ้เชี่ยแม็ก T T บอกเพื่อนๆ ตรงๆ ก็ได้ครับ... ผมเบื่อนะ ไอ้พวกผู้ชายหลงผู้หญิงเนี่ย มันเจ็บแปลบตรงที่ 1. ทำไมเราไม่เห็นผู้หญิงน่ารักอย่างที่พวกมันเห็นบ้าง จะได้จบๆ 2. เออ ข้อแรกกูทำไม่ได้ งั้นมึงเห็นว่ากูน่ารักบ้างได้มั้ยวะ จะได้จบๆ... “เฮ่ย เงียบเลยนะมึง” กายเอาศอกกระทุ้งแม็กเบาๆ “มีแฟนน่ารักไม่พามารู้จักพี่เขยมั่ง” “ไม่ใช่ยังง้าน... กูชอบเขา ยังไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย” หน้าแดงเลยนะมึง สลัด! น่ารักเกินไปแล้ว “ไปแอบเจอกันที่ไหนวะ ทำไมกูไม่รู้ มึงบอกกูมาเลย ใคร” กายขมวดคิ้วถาม มันคงไม่ได้หึงไอ้แม็กหรอกนะ! “เปล่า... ไม่ใช่ยังงั้น... ก็คนแถวนี้แหละ... กูก็ดูเขามาพักนึงแล้ว กูว่าเขามีความคิดเป็นของตัวเองดีนะ ไม่ต้องตามใคร แต่กูยังไม่รู้เลยว่าเขาจะชอบกูรึเปล่า เชี่ย” แม็กพูดเสร็จก็ถอนหายใจ เงยหน้ามายิ้มเพลียๆ ให้ผม ถ้ามันเหนื่อยใจขนาดนั้น มึงมาชอบกูดีกว่า บ่องตง “ก็บอกเขาไปตรงๆ ดีมั้ย” เฮ้ย! นี่ใช่ผมพูดจริงหรอ มันคงจะเป็นการรำพึงที่ดังเกินไปโดยไม่ตั้งใจ ผมคงจะพูดกับตัวเองมากกว่า แต่ก็สายไปแล้วล่ะ แม็กถอนใจกับคำพูดผม “ท่าทางเขาไม่สนใจกูเท่าไหร่หรอกว่ะ พูดกูก็ไม่กล้าพูด ก็เลยซื้อของให้เขาแทน... เขาคงเข้าใจเอง... มึงว่าดีมั้ย” มึงมาถามกูยังงี้ได้ยังไงเนี่ย กูจะพูดออกมั้ย เมื่อกี้มึงบอกว่าเป็นคนแถวนี้ แบบนี้มันยิ่งทำให้กูเจ็บใจ... เสียใจมากขึ้นเท่านั้นแหละ... สู้ให้เป็นคนอื่นที่ไม่รู้จักยังดีกว่า แล้วก็เลิกจ้องหน้ากูได้แล้ว ไม่มีคำตอบให้มึงหรอก หันไปถามคนอื่นเลย ถ้าเห็นตากูแดงขึ้นมาก็เป็นเรื่องสิ กูไม่อยากให้ทุกคนรู้หรอกนะว่าแอบชอบมึงน่ะ ว่าแต่ แล้วมึงมานั่งสาธยายอะไรอยู่ตรงนี้...? ฮ้า...! เอ้ ใช่มั้ย น่ารัก มีความคิดเป็นของตัวเอง และเป็นคนแถวนี้ มึงคงมานั่งรอเอาเสื้อให้เขา แล้วกูก็ต้องเห็นฉากนั้นตำตาเนี่ยหรอ ตอนนี้ผมอยากร้องไห้จัง แต่ปากมันยิ้มออกไปโดยอัตโนมัติ... ซึ่งก็คงดูแหย ๆ หน่อยนั่นแหละ จะเอาอะไรมาก “อื๋อออ เยอะเหมือนกันนะนายแม็ก” สาวจ๋อมเบรกให้ผมซะก่อน… ขอบใจมากนะจ๋อม เธอเพิ่งช่วยชีวิตเราไว้แท้ๆ แต่ก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก นั่นไง… เอ้สุดสวยเดินมาโน่นแล้ว มึงรีบ ๆ เอาเสื้อไปให้เขาเลย แล้วก็กลับบ้านไปได้แล้วล่ะ ลาขาดกันตรงนี้เลยแล้วกันเพื่อน… ขอให้มีความสุข… #3, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิีก on 01-Sep-13 at 05:17 PM In response to message #2 “ขอโทษที่ให้รอนะเพื่อนๆ เอ้ออกเป็นคนสุดท้ายอาจารย์ก็เลยให้ช่วยยกของไปเก็บให้หน่อย ไปกันได้แล้วล่ะ อ้าว! แม็กไปด้วยเหรอ” เอ้นี่น้า… กำลังจะโดนบอกรักอยู่แล้ว ไม่ได้รู้ตัวเลย ผู้หญิงคนนี้จะใสซื่อไปถึงไหน เพลียนะเนี่ย “ทำไมล่ะ… แม็กไปด้วยแปลกเหรอ” อ้าว! สลัดแระ! พอเอ้ชวนหน่อยก็ไปเลยนะ แต่อย่าไปเลย เดี๋ยวกูหมดสนุกพอดี "ไม่ไปหรอก…. นัดเพื่อนที่อื่นไว้ก่อนแล้วน่ะ มาส่งพวกเธอเฉยๆ" นับว่ามึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่ ขอบใจมึงมากเพื่อน" “เอ้า… มากันครบรึยังเนี่ย” ตุ่นพูดแล้วก็มองไปมองมา ปากพึมพำนับจำนวนสมาชิกอยู่ “ครบกันแล้วใช่มะ งั้นก็ไปกันได้ยังล่ะ” “ไปเหอะๆ เดี๋ยวจะกลับบ้านดึก” หญิงพูดแล้วก็ลุกขึ้น พวกเราทั้งหมดก็เลยลุกขึ้นตาม ผมเองก็ลุกตามเขาด้วย… ในใจมันเบาหวิวชอบกล… “เฮ้ย! ไอ้แม็ก แน่ใจว่าไม่ไป” ไอ้กายย้ำอีก “เออ… ไปเหอะ” แม็กยักคิ้วตอบเพื่อน แม้ครั้งสุดท้าย เขาก็ยังไม่เหลียวมามองหน้าผมเป็นการร่ำลาบ้าง จะลาจากกันไปแบบนี้จริง ๆ น่ะเหรอ… “งั้นกูไปก่อนนะเว้ย” กายกล่าวลา “เออ” แม็กตอบ “ไปนะ” ต่อด้วยตุ่น “เออ” แม็กตอบ “ไปน้าา” จ๋อมพูด “เอ้อออ” แม็กตอบอีก …แล้วเมื่อไหร่จะไปกันซะที พ่อเจ้าแม่เจ้าประคุณ “บะบาย” เอ้ลาบ้าง “ค้าบผม” แม็กตอบ พูดซะเพราะเลย ว่าแต่ยังไม่เอาของให้เขาอีกหรอ ลีลาเยอะจริงๆ ไม่ให้วันนี้แล้วจะรอให้เมื่อไรวะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องของผมนี่นา ผมรีบไปก่อนดีกว่า ก่อนภาพบาดตาจะทำให้เกิดบาดแผลในใจหนุ่มน้อยน่ารักอย่างผมไปตลอดชีวิต “ไปนะเว้ย” ในที่สุดผมก็กลั้นใจพูดจนได้ก่อนจะวิ่งไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ถึงจะไม่ใช่การร่ำลาที่โรแมนติกนัก แต่ก็คงดีกว่าไม่ได้บอกลากันเลย “…” แม็กพยักหน้าเบาๆ แล้วก็ยิ้มให้ ผมอยากร้องไห้ออกมาซะดื้อๆ… ----------------------------------- “ไปยังไงกันล่ะ นั่งสายไรไปวะ” ตุ่นถาม “ออกไปป้ายก่อนแล้วกัน ตกลงจะไปไหนยังไม่รู้เลยเนี่ย” เม่นตอบ “ถามมาร์กแล้วกันมาร์กอยากไปไหน” นั่นชื่อกูใช่มั้ย อย่าเพิ่งมายุ่งกับกูได้มั้ยเนี่ย ไปไหนก็ไปกันเหอะ ออกค่ารถให้ด้วยก็ดี “เดี๋ยวสิมาร์ก!” ใครอีกล่ะ… เอ๊ะ!… เสียงนายแม็กนี่นา อะไรอีกล่ะเนี่ย เดี๋ยวก็ได้น้ำตาแตกกันพอดี ผมหันไปหาเขาแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่พยามยามให้เป็นปกติที่สุด “มีอะไรวะ” จะบอกรักกูก็รีบๆ เลย กูไม่มีเวลามาก “มึงลืมของอะ” สลัดแระ! ไอ้แม็ก นึกว่าเรื่องอะไร... ผมเอามือตบกระเป๋ากางเกงโดยอัตโนมัติ โทรศัพท์ก็เอามาแล้ว เป้นักเรียนผมก็ถืออยู่... แล้วผมลืมอะไรวะ... พอมองมือของแม็กที่ยื่นออกมาส่งของให้ ผมก็เห็นถุงใส่เสื้อยืด Only You ตัวนั้นอยู่ในมือของมัน... ถ้าพูดถึงเรื่องของดินฟ้าอากาศ การจราจร หรืออะไรทำนองนั้น วันนี้ก็ไม่ได้ต่างไปจากวันศุกร์อื่นๆ ตรงไหนหรอก แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่า วันธรรมดาๆ วันนี้มันเป็นวันที่พิเศษสุดในชีวิตของผมเลยนะ #4, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 01-Sep-13 at 05:19 PM In response to message #3 จบแล้วครับ หวังว่าคงจะพอทำให้เพื่อนๆ ยิ้มได้บ้างนะครับ กับเรื่องที่เขียนไว้ตั้งแต่ยังเรียนหนังสืออยู่ แต่เอามาปัดนิดๆ หน่อยๆ รับฟังทุกความเห็นครับ ^^ #5, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by Boomgrad on 01-Sep-13 at 05:33 PM In response to message #4 ขอบคุณค่ะคุณอิ๊ก อ่านแล้วฟินจริงๆ น่าจะเป็นนิยายยาวๆเลย #6, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อเทตยา on 03-Sep-13 at 03:48 AM In response to message #5 สนุกครับ ขอบคุณครับ #7, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 04-Sep-13 at 02:42 AM In response to message #6 คุณ Boomgrad ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ซีตา โจนส์ รูปนี้สวยมากครับ (แต่เห็นในเรื่อง Red2 ดูแก่จัง) คุณอเทตยา ขอบคุณครับ รู้สึกดีมากๆ ที่เห็นคอมเมนท์จากชื่อนี้อีกครั้ง (^^ ) #8, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by xxl on 04-Sep-13 at 10:03 AM In response to message #0 ทำไมนึกถึง เจอาร์ วอย #9, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 04-Sep-13 at 12:25 PM In response to message #8 คุณ xxl ขอบคุณที่ทิ้งเมนท์ครับ เจอาร์ วอย คือยังไงหรอครับ #10, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by ttt_777 on 04-Sep-13 at 10:40 PM In response to message #9 เล่าได้น่ารักมากครับ ต่างคนต่างแอบชอบ แต่อีกคนชัดกว่าเพราะมีของให้กับมือเลย ขณะที่อีกคนก็แอบซ่อนเอาไว้ในใจ น่าจะขยายความว่าก่อนหน้านี้ทั้งคู่คิดและทำอะไรกันมั่งน่ะครับ แบบจิตใจจะว้าวุ่นขนาดไหน เวลาที่คิดถึงอีกคน #11, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by xxl on 04-Sep-13 at 11:01 PM In response to message #9 >คุณ xxl ขอบคุณที่ทิ้งเมนท์ครับ เจอาร์ วอย คือยังไงหรอครับ นึกถึงเพลงเค้าไงครับ เหมือนตัวหนังสือบนเสื้อ only you http://www.youtube.com/watch?v=__pSq5r0QDE #12, RE: เรื่องโคตรสั้น... วันธรรมดา... Posted by อิ๊ก on 05-Sep-13 at 01:51 AM In response to message #11 คุณ ttt_777 ขอบคุณครับ ตอนที่เขียนเรื่องนี้พอดีไปได้แรงบันดาลใจจากประเด็นที่เล็กน้อยมากๆ แล้วก็เขียนขึ้นมาเลยอะครับ แต่ตอนนั้นตัวเล่าเป็นผู้หญิงนะครับ :p คุณ xxl อ่อออ ตามไปดูเอ็มวีมาละ ผมไม่เคยฟังเพลงนี้อะครับ (หรืออาจจะเคยแต่ลืมไปแล้ว) เทรนด์เรื่องดนตรีของผมย้อนหลังไปสมัยกรุงศรีอยุธยาโน่นแน่ะ -.-' แต่เจอาร์ วอยร้องคำว่า "โอนลี่ยู" ชัดจัง ^^ น่ารักดีอะครับ